مستند «عکاس جنگ» در دانشکده ادبیات دانشگاه علامه اکران و بررسی شد

فیلم مستند عکاس جنگ که درباره جیمز نچوی است با حضور محمد نوروزی، عکاس پیشکسوت انقلاب و دوران دفاع مقدس نمایش داده شد. نوروزی در جلسه نمایش فیلم گفت: بهترین درسی که از زندگی جیمز نچوی می‌توان گرفت این است که در جامعه منشأ اثر خیر باشیم.

به گزارش عطنا، فیلم مستند عکاس جنگ با حضور محمد نوروزی، عکاس پیشکسوت دوران دفاع مقدس به همت کانون خبر و رسانه در دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجه در روز چهارشنبه 16 اسفندماه نمایش داده شد.

فیلم مستند عکاس جنگ به کارگردانی کریستین فری درباره عکاس خبری، جیمز نچوی است. این مستند 96 دقیقه‌ای در سال 2003 توانست برنده جایزه پی بادی و نامزد دریافت جایزه اسکار شود. کریستین فری در این مستند قدم‌به‌قدم با جیمز نچوی عکاس خبری آمریکایی در دل بحران‌ها پیش می­رود.

هنگام نمایش فیلم، بچه‌ها همراه با نچوی به بحران‌ها سفر می­کردند و غرق در تماشای این مستند و سختی کار عکاس جنگ می­شدند. در این جلسه نمایش مستند، محمد نوروزی عکاس انقلاب و دفاع مقدس و حسن قائدی عکاس جنگ‌های اخیر در خاورمیانه نیز حضور داشتند.

نوروزی گفت: نچوی آدمی است که سوژه هایش را فراموش نمی­کند و سعی می­کند از سراسر دنیا کمک هایی را جمع کند و به آن ها برساند.

او اضافه کرد: بهترین درس که از زندگی جیمز نچوی می‌توان گرفت این است که در جامعه منشأ اثر خیر باشیم و اگر همچون نچوی نمی‌توانیم به مناطق جنگی برویم، در همین فضای شهری می‌­توانیم با عکاسی کردن، درد جامعه را به کسانی که خود را به خواب‌زده‌اند و یا نمی‌خواهند ببینند، نشان دهیم.

گفتنی است كریستین فری، برای تصویركردن جیمز نچوی، یكی از عكاسان مشهور جنگ، همراه با سوژه‌اش به مناطق دوردستی مانند کوزوو، شورش 1998 جاکارتا در اندونزی، رام الله کرانه باختری رود اردن، جاوه شرقی، نیویورک سیتی آمریکا، هامبورگ آلمان و آفریقای جنوبی سفر می‌کند. او عکاسی نچوی از گورهای دسته‌جمعی، خویشاوندان عزادار و نظامیان را به تصویر می‌کشد و سعی می‌کند موقعیت هولناك نچوی را روشن كند.

جیمز نچوی عکاس آمریکایی است که درزمینهٔ عکاسی خبری فعالیت می‌کند. اولین مأموریت خارجی او پوشش جنگ داخلی ایرلند شمالی در طی اعتصاب غذای سازمان ارتش جمهوری‌خواه ایرلند در سال ۱۹۸۱ بود.

او از جنگ و فقر در کشورهای مختلفی همچون السالوادور، نیکاراگوئه، گواتمالا، لبنان، کرانه غربی رود اردن، نوارغزه، اسرائیل، اندونزی، تایلند، هند، سریلانکا، افغانستان، فیلیپین، کره جنوبی، سومالی، سودان، رواندا، آفریقای جنوبی، روسیه، بوسنی، چچن، رومانی و برزیل عکاسی  کرده است .او همچنین از صحنه حمله ۱۱ سپتامبر عکس گرفته است.

وی اولین بار در حمله آمریکا به عراق مجروح شد. جیمز نچوی درباره حضور خود در جنگ می‌گوید: همه لحظاتی که آنجا بودم، می‌خواستم فرار کنم. نمی‌دانستم باید بگذارم و بروم یا این‌که به فکر مسئولیت خود و دوربینم در بطن جنگ باشم.

این عکاس خبری در مناطقی که مردم آن با جنگ، مرگ، درد، رنج و خشونت دست‌وپنجه نرم می‌کردند، به دنبال عکس‌هایی بود که فکر می‌کرد باید چاپ شوند تا همه مردم از واقعیتی که در گوشه‌کنار این گیتی رخ می‌دهد اطلاع داشته باشند.

او پنج بار مدال طلای رابرت کاپا در سال‌های ۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸، دو بار جایزه جهانی عکس مطبوعات و یادبود «یوگن» را برای عکاسی بشردوستانه کسب کرده است.

عکس: فاطمه جعفری-عطنا