آیا امکان اندیشه نوشریعتی وجود دارد؟

دبیر علمی سمپوزیوم «اکنون، ما و شریعتی» گفت: برنامه‌ریزی‌های این همایش حدود یک سال پیش در پاسخ شریعتی‌پژوهان کشور به دعوت بنیاد فرهنگی شریعتی آغاز و با بحث و گفت‌و‌گو میان پژوهشگران، موضوعاتی مشخص و نشست‌هایی تعریف شد تا به پرسش‌های مطرح درباره فکر شریعتی و نیز به نظرسنجی افکار عموم برای پاسخ به معضلات زمانه بپردازند.

به گزارش خبرنگار عطنا، سمپوزیوم علمی «اکنون، ما و شریعتی» با سخنرانی سوسن شریعتی، فرزند دوم دکتر شریعتی و عباس منوچهری، دبیر علمی سمپوزیوم، چهارشنبه اول آذرماه در سالن شهید مطهری دانشگاه تربیت مدرس آغاز شد.

در این همایش عباس منوچهری، در ابتدای سخنان خود با یادآوری حوادث اخیر زلزله در بخشی از کشور و گرفتاری‌های مردم در خطه غرب کشور، گفت: در کنار وجه مصیبت‌بار این اتفاق، وجه دیگر همت و اخلاق به معنای فضیلت ایرانی را نشان داده که حتی دنیا را به تعجب واداشته است و آن هم مشارکت و تلاش برای تسکین دردهای مردم مصیبت‌دیده است.

او ادامه داد: در همین رابطه اسمی که می‌شود به این کنش و عمل مردم گذاشت، واژه «ایثار» است. به همین مناسبت گفته‌ای از شریعتی در مورد ایثار می‌آورم «ستون اساسی و عمود خیمه انسانیت یا اخلاق که همان شیوه خوب زیستن است در یک کلمه ایثار است. کلمه‌ای که در هیچ زبانی وجود ندارد که با این همه کوتاهی و دقت این همه معنا را القا کند و ایثار یعنی انتخاب منافع و مصالح دیگری و دیگران بر منافع و مصالح خویش. ایثار عملی است در اوج اخلاق».

منوچهری در ادامه گزارش کمیته علمی را قرائت کرد که در ادامه می‌خوانید؛

«هرچند زمانه ما ظاهراً زمانه فراروی از کلان‌روایت‌ها و نیز نفی آرمان‌ها یعنی زمانه جهانی شدن و یکسان‌سازی هویت‌ها و ذره‌ای شدن انسان‌ها و اصالت یافتن فایده و لذت است اما کم نیستن آنان که به دنبال معنا و نیکی در شیوه زیستن خویش‌اند و این پدیده‌ای است که امروزه در بسیاری از نقاط جهان شاهد آن هستیم.

ما همچنین در همین زمانه با همین مختصات و ویژگی‌ها شاهد روند فزاینده ترجمه آثار دکتر علی شریعتی به زبان‌های مختلف دنیا و نیز انجام پژوهش‌های بسیار درباره افکار وی هستیم. شاید همین بحث برای ضرورت فکری- تاریخی همایش علمی شریعتی شود. شریعتی را می‌شود موضعی، مقطعی، جزیره‌ای، واژگونه یا به هر شکل نادرست دیگری خواند و به نام‌هایی نیز متهم کرد چنان که می‌کنند اما نمی‌توان منصف بود و با او همدل نبود حتی اگر همفکر نبود.

شریعتی با سخن و قلم خود با مظاهر ظلم و ستم و فریب و بهره‌کشی مبارزه کرد و در پیمودن راه خویش، آرزوی حتی یک آه را بر شکنجه‌گران خود گذاشت و امروز نیز ظاهراً میراث و آثار او عرصه را بر کج‌فکران قلم بر دهل پرمدعایی که مهر ثروت‌اندوزان و عدالت‌گریزان را به دل دارند سخت تنگ کرده است. کیست شریعتی و چیست این میراث که چنان کرده است و اکنون چنین است. اگر کلیت آثار و دغدغه‌ها و رنج‌ها و امیدهای شریعتی را ببینیم و بفهمیم شاید بتوانیم بگوییم که او با چه مواجه بود، از چه رنج می‌برد، به چه چیزی و چه کسانی امید داشت، علیه که و چه عصیان کرده بود و از چه گریزان بود و به چه عشق می‌ورزید وچه پیام و فکری را برای مخاطبان خود داشت و اکنون ما چه نسبتی با آراء و افکار او می‌توانیم داشته باشیم. این همایش علمی- فرهنگی برای پاسخ به پرسش‌هایی از این دست تدارک شده است.

برنامه‌ریزی‌های این همایش حدود یک سال پیش در پاسخ شریعتی‌پژوهان کشور به دعوت بنیاد فرهنگی شریعتی آغاز و با بحث و گفت‌و‌گو میان پژوهشگران، موضوعاتی مشخص و نشست‌هایی تعریف شد تا به پرسش‌های مطرح درباره فکر شریعتی و نیز به نظرسنجی افکار عموم برای پاسخ به معضلات زمانه بپردازند لذا عنوان «اکنون، ما و شریعتی» برای گردهمایی انتخاب شد و نشست‌هایی برای تامل در باب شرایط امکان اندیشه نوشریعتی تدارک دیده شد. در همین جا از کلیه دوستانی که طی این مدت برنامه‌ریزی و تدارک همایش همدلانه تلاش کردند و با سعه صدر بسیار در طی جلساتی که مقالاتی قرار بود در طی این همایش ارائه شود به بحث و گفت‌و‌گو گذاشته شد و دوستان بهره بردند و هم‌افزایی شد تا کیفیت علمی این همایش بهتر باشد.»