امیدعلی مسعودی، در خصوص فرصتها و تهدیدات استفاده از شبکههای اجتماعی موبایلی( مانند وایبر، لاین، ویچت و...) میگوید: در حال حاضر جوانان ما شیفته این فناوریها و با آن سرگرم شدهاند.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به آسیبهایی که در صورت استفاده بیش از حد از مظاهر فناوری ممکن است گریبانگیر افراد بخصوص جوانان شود، میگوید: کم شدن ارتباطات درون خانوادگی یکی از این آسیبهاست، چرا که برخی از جوانان روز و شب درگیر فضای شبکه های موبایلی هستند و از محیط اطراف خود غافل میشوند؛ این مسئله در برخی موارد به صورت اعتیاد به موارد مذکور بوده و باعث ایجاد اختلال در عادتهای معمول زندگی میشود.
وی با اشاره به سه مرحله اساسی که مردم یک جامعه در رویارویی با فناوریها، پشت سر میگذارند، خاطرنشان میکند: به لحاظ فرهنگی سه شکلبندی در برخورد با فناوریهای جدید ارتباطی داریم؛ مرحله امتناع یعنی به واسطه آسیبهایی که همراه فناوریهاست در ابتدا نسبت به آنها موضع میگیرند و آنها را سخت میپذیرند؛ اما در مرحله بعد یعنی اکتفا باید قبول کنند که این فناوریها در زندگی نیاز است مثل اینکه کسی نمیتواند از هواپیما یا اتومبیل استفاده نکند علیرغم مخاطراتی مانند آلودگی هوا، تصادف یا سانحه که هر یک از آنها برای مردم دارند.
مسعودی میافزاید: در مرحله اکتفا مردم به حدی می رسند که فناوری را میپذیرند، شاخ و برگ اضافه آن را چیده و در نهایت از محصول آن استفاده میکنند و آن را بر اساس فرهنگ خود بومی میکنند، اما مرحله سوم یعنی امتزاج در واقع استفاده بی حد و حصر از این فناوری ها صورت میگیرد.
وی ادامه میدهد: در گذشته فاصله بین مرحله اول، دوم وسوم حتی تا ۵۰ سال طول میکشید اما امروز و در عصر ارتباطات، یک نرمافزار طی ۲۴ ساعت در کشور فراگیر میشود و عموم نسبت به آن اقبال نشان میدهند؛ بسیاری از مشکلات عصر ما ناشی از کم شدن فاصله میان سه مرحله مذکور است چرا که در این صورت افراد فرصت و قدرت تصمیمگیری خود را از دست میدهند، اما میتوان بسیاری از این مشکلات را با آموزش حل کرد.