رئیس انجمن روابط عمومی ایران و رئیس شورای سیاستگذاری اظهار کرد: تبدیل انتظارات و نیاز مردم به سیاست در داخل سازمان و همچنین کنشگر بودن استادان و کارشناسان در ارتباط با مسائل روابط عمومی و بیان انتقادشان از جمله پیشنهادهای من برای داشتن یک روابط عمومی مطلوب است.
به گزارش خبرنگار عطنا، چهارمین نشست «روابط عمومی؛ علم تا عمل» با حضور پروفسور محمد باقر ساروخانی، پدر علم جامعهشناسی ارتباطات ایران، حسینعلی افخمی، مدیرگروه روابط عمومی دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، میرزا بابا مطهرینژاد، رئیس انجمن روابط عمومی ایران، امیر خجسته، نماینده مجلس و نایب رئیس فراکسیون روابط عمومی و رسانه مجلس شورای اسلامی و مونا رحمانی، مدرس و پژوهشگر ارتباطات، دوشنبه یکم آبانماه در تالار ایوان شمس برگزار شد.
در بخشی از این نشست، میرزا بابا مطهرینژاد، رئیس انجمن روابط عمومی ایران و رئیس شورای سیاستگذاری شروع سخنان خود را با شعری آغاز کرد: ذهن ما باغچه است/ گل در آن باید کاشت/ و نکاری گل من/ علف هرز در آن می روید/ زحمت کاشتن یک گل سرخ/ کمتر از زحمت برداشتن هرزگی علف است/ گل بکاریم، بیا/ تا مجال علف هرز فراهم نشود/ بی گل آرایی ذهن/ نازنین، نازنین/ هرگز آدم، آدم نشود.
وی در ادامه با بیان اینکه روابط عمومی در ایران از چهار مشکل اساسی رنج میبرد، گفت: چالشهای «ساختاری» از قبیل زیر نظارت بودن یا نبودن وزارت، مرکز بودن یا نبودن، بودجه داشتن یا نداشتن و... همه از دهه شصت وجود داشته و هنوز هم وجود دارد و در بسیاری مکانها این مشکلات مطرح و حتی اتفاقاتی هم در حوزه بخشنامه افتاد اما مشکل حل نشد.
مطهرینژاد ادامه داد: این در حقیقت موضوع مهمی است که میتواند جایگاه روابط عمومی را ارتقا دهد و اما چالش دوم «آموزشی» است که هنوز نیز همان کتاب سال 1345 آقای دکتر امینی که آن موقع کتاب بسیار عالی بوده است در دانشگاهها تدریس میشود و بحران عجیبی در رونویسی از همدیگر و مسابقه کتاب نوشتن وجود دارد.
او افزود: استادان در حوزه فنون روابط عمومی و تکنیکهای آن، کارهای نو و قابل استفادهای در اختیار دانشجویان گذاشتهاند اما دانشجو باید در ابتدا فلسفه روابط عمومی و اصول و پایهها را بشناسد و سپس برای استفاده از فنون، تکنیکها را آموزش ببیند. این چالش در ابعاد مختلف خود را نشان میدهد از جمله اینکه دانشجویان یک رشته واحد در دانشگاههای مختلف، حرفهای متفاوت یاد میگیرند.
مطهرینژاد با بیان اینکه چالش سوم «نیروی انسانی متخصص» و چالش چهارم «فرهنگی» است، گفت: در حوزه چالش سوم، در روابط عمومی، تکنیکمندها بسیار هستند اما یک نیروی حرفهای که تاثیر مقالات و نوشتههای آنها را ارزیابی کند، نداریم همچنین در حوزه چالش چهارم، جامعه و به خصوص مدیران با فرهنگ ارتباطی، فرهنگ روابط عمومی و فرهنگ رسانهای آشنا نیستند.
او ادامه داد: بارها به مسئولان مختلف نامه نوشتم که در جمع روابط عمومیها تدریس نکنید بلکه مشکل را مطرح و راهحل بخواهید. در نشست روابط عمومی که هفته پیش در یکی از وزارتخانهها برگزار شد آقای وزیر علاوه بر صحبتهای مثبت در خصوص موضوع، از همان ابتدا بر روابط عمومی سازمانمحور که باعث نادیده گرفتن منافع مردم و توجه به منافع سازمان میشود، تاکید کرد.
رئیس انجمن روابط عمومی ایران گفت: در صورت تعارض بین منافع عموم و سازمان، باید روابط عمومی طرف منافع مردم را بگیرد چرا که اگر مردم سازمان را در تعارض با خود ببینند، رغبت و جرئت ورود به آن را ندارند، بنابراین با وجود این واحد، مردم احساس داشتن یک سرپناه در سازمان کرده و با آن آشتی میکنند در غیر این صورت بین مردم و سازمان شکاف ایجاد میشود.
او خاطرنشان کرد: در سال گذشته، رستمیان از کارشناسان سابقهدار ارتباطات در مقالهای روزمرگی شدن و عدم ابتکار در کار روابط عمومی را باعث تضعیف سازمان و جامعه دانست اینکه این واحد طرحهایی که خواهان منافع مردم باشد ارائه نمیدهد ضمن اینکه تمرکز آن حول سیاستهای کلان سازمان است.
مطهرینژاد افزود: برای ارتقا جایگاه روابط عمومی در سازمان باید از خود آنها شروع کنیم و مطالبات و انتظارات مردم را در رأس برنامههای سازمان قرار دهیم.
او در پایان دو پیشنهاد را مطرح کرد و گفت: تبدیل انتظارات و نیاز مردم به سیاست در داخل سازمان و همچنین کنشگر بودن استادان و کارشناسان در ارتباط با مسائل روابط عمومی و بیان انتقادشان از جمله پیشنهادهای من برای داشتن یک روابط عمومی مطلوب است.