نامشخص بودن تيراژ روزنامه‌ها و بي‌اعتمادي مردم

به گزارش عطنا به نقل از ایرنا، حسين افخمي افزود: آمارهاي اعلام شده در كشور با هم تناقض زيادی دارد، در حاليكه در يك سری از آنها اشتباهاتی به چشم مي خورد، مثلا غاری كشف مي شود كه تعدادی درآن ساكن هستند، ساكنان نه سواد دارند و نه ماشينیسوار شدند.

وی ادامه داد: گروهی كشف می شوند كه فاقد شناسنامه هستند، يا افرادی دارای دو شناسنامه هستند، بنابراين زمانی می توان آماری دقيق ارائه داد كه پيشرفتی در قانون در اين زمينه داشته باشيم.

عضو هيئت علمي دانشگاه علامه طباطبائی با بيان اينكه پس از گذشت بيش از يكصدسال از تاسيس مجلس در ايران،‌ خلاهای قانونی در مساله انتخابات و رابطه مردم با دولت وجود دارد، گفت: آمار نهادها و دستگاه هاي مختلف در ايران مثل مركز آمار، آموزش و پرورش و ثبت احوال دچار تناقض با يكديگر است در حاليكه بر اساس نظر جامعه شناسان،‌ آمار انتخابات بهترين آمار برای تجزيه و تحليل مسائل اجتماعي است.

افخمي با بيان اينكه در نظام سياسي رسانه ها بايد چهار عنصر مورد توجه قرار گيرد، اضافه كرد: در ايران به سه عنصر دولت رسانه و مردم توجه مي شود يعني اين سه اضلاع يك مثلث هستند در حاليكه به نقش احزاب و تشكل های صنفي در اين ميان توجهی نشده است.

وی توضيح داد: در همه كشورها يك دولت حاكم وجود دارد كه نماينده 50 به علاوه يك است، حزب و تشكل نيز وجود دارد كه يا حاكم و يا در انتظار خدمت است و صدای دولت نيست. مردم هم می توانند يا صدای حاكميت باشند يا صدای اپوزسيون و برخي نيز به عنوان آلترناتيو در اين دسته بندی قرار می گيرند.

اين استاد دانشگاه، رسانه ها را در بهترين شكل واسطه اي ميان سه نيروی مردم، احزاب و دولت دانست و افزود: مسابقه انتخاباتی وقتی معني پيدا مي كند كه مجلس منحل شود و همه مثل هم شوند، نه اينكه يك نامزد انتخاباتی در دوره قبل نماينده بوده باشد زيرا اين شرايط در ماراتن انتخابات برابر نيست.

وي گفت: عرف دنيا در انتخابات اين است كه راي دهندگان مجلس دوره قبل را باطل می كنند در حاليكه در ايران چنين نيست و مجلس تا چند ماه كار و در اين ميان قانون هم تصويب می كند كه اين يكی ديگر از خلاهای قانونی است.

افخمي خاطرنشان كرد:‌ در صورتي كه براي موارد يادشده، چاره ای انديشيده نشود، مي تواند به مانعي در مشاركت تبديل شود.

به گفته وی، در برخي ازكشورها نظيرهلند و مغولستان اگر كسی در انتخابات شركت و يا ثبت نام نكند، مرتكب جرم شده در حاليكه در ايران چنين نيست از اين رو نمی توان تعداد رای دهندگان را دقيق اعلام كرد و فقط از تعداد شناسنامه ها و سال تولد می توان آماری ارائه داد.

** نحوه استفاده از صندوق ها اشتباه است

افخمی گفت: به هيچ وجه زمان انتخابات مردم راهنمايي نمي شوند در حاليكه در همه دنيا از ماه ها قبل مشخص می شود افراد در كدام حوزه بايد رای خود را به صندوق اندازند، در ايران 45 هزار صندوق را برای انتخابات تعريف مي كنيم و براي هر صندوق يكهزار رای در نظر می گيريم در حاليكه به يكباره يكهزار و 700 رای در آنها ريخته می شود از اين رو نمی توان گفت تقلبی صورت گرفته زيرا احتمال دارد مردم در آخر وقت به يكباره رای داده باشند.

وی از رسانه ها خواست به اين موارد ورود كنند و نگذارند مشكل هميشه باقی بماند.

** نامشخص بودن تيراژ روزنامه ها و بی اعتمادی مردم

افخمی با تاكيد بر اينكه سازو كارها و شفاف سازي شرط اعتمادسازي است، ادامه داد: تا زماني كه تيراژ مطبوعات را اعلام نكنيم نبايد انتظار داشته باشيم مردم به آن اعتماد كنند.

وی در بخش ديگری، به لزوم اصلاح قوانين انتخاباتي اشاره و اضافه كرد: از سالهای گذشته براي تهران 30 نامزد در نظر گرفته شده و در شهرهای ديگر يك نفر در حاليكه قانون اساسي اين اعداد را در سالهايی كه جمعيت تهران دو ميليون و 800 هزار نفر بوده، ملاك قرار داده بود بنابراين براي شهر هشت ميليونی تهران نبايد اين عدد ثابت بماند.

عضو هيئت علمي دانشگاه علامه طباطبائي يادآور شد: همين مساله سبب مي شود تصوراتی كاذب و تبعيض هايی شكل گيرد مثلا نماينده اي از تهران كه يك ميليون راي مي آورد در مجلس خود را نسبت به نماينده ای كه 24 هزار رای در شهرستان اخذ كرده بزرگتري كند در حاليكه اين افراد يك راي بيشتر ندارند.

وی افزود: تصور اين است اولي بيشتر مي فهمد زيرا داراي پشتوانه سنگينی است بنابراين اينها تعارض هايي است كه بايد در دستور كار احزاب و روزنامه ها قرار گيرد زيرا بی اعتمادی به وجود مي آورد.

به گفته افخمي، ايران داراي تحولات رسانه اي بوده و طي سالهاي گذشته طبقه متوسط بزرگتر شده و جامعه شهري گسترش يافته، در سال 58 مسجد يك الگو براي انتخابات بود يعني افرادي كه در آن سال راي آوردند، حداقل يك سخنراني در مسجد داشتند اما در انتخابات 94 افرادي را مي توان در مجلس پيدا كرد كه در 10 سال گذشته هرگز در مسجد سخنرانی نكرده اند اما حداقل در استاديوم ورزشی يا يكي از رسانه های جديد خود را نشان داده اند.

افخمی تصريح كرد: سنت گرايي با رسانه سنتي فاصله گرفته و ديگر رسانه سنتی نماينده سنت گرايی نيست، نوع گرايی در تعارض با رسانه سنتي است پس رسانه های جديد پيام نوگرايی را هم غيرمستقيم ديكته می كنند.