سود و زیان آغاز فعالیت های آموزشی حضوری باید ارزیابی شود

عطنا - روز شانزدهم فروردین ماه سال جاری، ستاد کرونا از بازگشایی تمام مدارس و دانشگاه­ها خبر داد و اعلام شد دانش ­آموزان و دانشجویان، معلمان و اساتید به طور قطعی آماده حضور فیزیکی در محل­های تدریس و تحصیل خودشان باشند. این تصمیم در حالی اجرا می­ شود که ممکن است عواقبی در پی داشته باشد. برای بررسی این موضوع، خبرنگار عطنا با دکتر علیرضا صادقی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفتگو کرد.

دکتر صادقی در ابتدا با اشاره بر این نکته که موضوع بازگشایی مدارس و دانشگاه ­ها موضوعی چندوجهی و نه تک بعدی است، گفت: متخصصان باید از زوایای مختلفی به این موضوع ورود پیدا کنند. از بعد اجتماعی افرادی که تخصص شان جامعه شناسی است و مباحث اجتماعی را رصد می‌­کنند، مسئولیت دارند و از منظر جامعه شناختی و تربیتی هم باید به آن توجه کرد. موضوع دیگر از نظر روانشناختی است که عدم حضور دانش آموزان و دانشجویان در محل تحصیل خود مشکلات عدیده­ ای برای خانواده هایشان به وجود آورده است که روانشناسان این حوزه به عوامل آن اشاره کرده اند.

وی افزود: در مورد بحث پزشکی پزشکان و متخصصان این امر باید نظر بدهند که در این دوره باقی مانده از سال تحصیلی بازگشایی مدارس و دانشگاه چقدر ضروری بود، اما از منظر آموزشی حضور دانش آموزان و دانشجویان در کلاس­های درس صرفا یادگیری مباحث شناختی نیست بلکه مهارت­ها، ارتباطات اجتماعی، نوع مواجه و منش با اساتید و معلمان هم مطرح است. سود و زیان آغاز فعالیت های آموزشی حضوری باید ارزیابی شود و همچنین باید متخصصان دیگر نیز در این باب اظهار نظر کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه آموزش مجازی در نهایت مکمل آموزش حضوری است، افزود: در چه شرایطی این مساله مطرح شده که با ازدیاد سفر­ها ، دورهمی و تعطیلات طولانی مدت در بین مردم و خستگی افراد از رعایت فاصله گذاری فیزیکی و اجتماعی رعایت پروتکل ها کمتر شده و نکته دیگر اینکه تفریحات غالبا خانوادگی است که باعث انتقال سریعتر ویروس می­شود. پس اینکه بازگشایی در چه شرایطی مطرح شده بسیار اهمیت دارد. در ایران وضعیت شکننده و بحرانی است و اگرچه تصمیم ستاد کرونا در باب این بازگشایی­ها به طور حتم مدبرانه و خردمندانه گرفته شده ولی بعد از تعطیلات نوروزی ابلاغ حضور یکباره تا حدودی تامل برانگیز است.

وی تصریح کرد:  به همین خاطر در مورد این مساله صرفا نباید متخصصان پزشکی تصمیم گیری کنند. البته نظر و دیدگاه آن­ها بسیار مهم است، اما جامعه شناسان و روان شناسان و کارشناسان علوم تربیتی نیز در این حوزه دیدگاه­های خودشان را مطرح کنند. باید توجه داشت دانش آموزان و دانشجوییان به لحاظ روحی در وضعیت مناسبی نیستند و خانواده ­ها با مشکلات و سختی­های فراوانی رو در رو هستند و جامعه تحصیلی با مشکل عدم تعامل مواجه است. بنابراین نباید تنها موضوعات بهداشتی یا آموزشی لحاظ گردد و بعد جامعه شناختی و روانشناختی آن را نیز باید در نظر گرفت.

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: شاهد هستیم حضور بیشتر پدر و مادر  و فرزندان در کنار هم و در خانه ماندن برای مدت طولانی، مشکلات روحی و عاطفی در درون خانواده­ها ایجاد کرده و مساله استفاده بیش از حد از فضای مجازی بسیار نگران کننده است و مصرف گرایی زیاد در فضای مجازی مبحث مهمی است و کودکان و نوجوانان باید به طور متعادل از فضای مجازی استفاده کنند و فضای فیزیکی فضای زندگی روزمره ما باشد. همچنین باید جنبه های بهداشتی مسائل هم بررسی شود.

وی با اشاره به اینکه اخیرا هشداری از سوی ویروس شناسان و متخصصان عفونی در مورد احتمال شیوع پیک شدیدی در نیمه اردیبهشت در ایران مطرح شده گفت: علیرغم همه این تهدیدات آموزش­های تعاملی و رو در رو آموزش­های عمیق­تری هستند و یادگیری پایدارتری را موجب می­گردند. علاوه بر این آموزش­های تخصصی با برنامه درسی مشخص و با حضور معلم در روح و روان دانش آموز تاثیر گذار است. لذا از نقطه نظر تخصصی آموزشی در برهه کنونی، تدریس و آموزش باید حضوری باشد، مگر اینکه به دلیل شرایط و وضعیت خطرناک این امر تغییر کند. لذا سیاست گذاران با رعایت همه جوانب باید تصمیم بگیرند. در حال حاضر تصمیم بر حضوری کردن آموزش مقداری چالش زا خواهد بود.

وی در مورد ارجحیت تعویق و مهلت دو هفته ایی برای بازگشایی مدارس و دانشگاه­ها گفت: در وضعیت شکننده­ حاضر الزام به حضوری شدن تا حدودی شبهه برانگیز است و به خصوص مدارس ما ظرفیت حضور این تعداد دانش ­آموز را در کنار یکدیگر ندارد و کم توجهی برای واکسیناسیون و ماسک زدن در بین دانش آموزان ممکن است جان­ و سلامتی آن­ها ، خانواده ­ها و معلمان را مورد خطر قرار دهد. اما اگر مسئولین مقدمات را فراهم می­کردند و کلاس­های دیگری تعبیه می­کردیم و رعایت بیشتر مسائل بهداشتی و حضور 10 الی 15 نفر در هر کلاس براساس استانداردهای وزارت بهداشت و ستاد مقابله با کرونا ممکن می شد، با مشکلات کمتری مواجه می­شدیم. حداقل دو هفته آموزش تلفیقی و حضور اختیاری با تاکید بر حضور افراد واکسینه شده بهتر بود تا مهلت تست و غربال گری پس از تعطیلات طولانی دو هفته ای فراهم شود و با این منوال آموزش حضوری در ادیبهشت به طور قطعی برگزار می­گردید. از این طریق مدارس و دانشگاه­ها مهلتی برای تست و شناسایی افراد سالم و بیمار داشتند تا حضور افراد بیمار تا یک ماه آینده به عقب بیفتد و این تصمیم مناسب­تر و منطقی تر بود؛ اما این برنامه ریزی انجام نگردید.

عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

اینستاگرام                                              تلگرام