عطنا- طی نشستی آنلاین با حضور دکتر شوان صدر قاضی، پژوهشگر تحقیقات اقتصادی-اجتماعی دانشگاه سازمان ملل و مشاور بین المللی نوآوری و توسعه به بررسی نوآوری اجتماعی در جوامع مختلف و تفاوت های اجتماعی، فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و جغرافیایی پرداخته شد.
دکتر صدرقاضی در این نشست گفت: هر کشوری یک سری دغدغه های ااجتماعی صلی دارد. در آمریکا مسائل نژادی و بحران سیاه پوستی مطرح است که منجر به بحران های دیگری می شود. ژاپن با موضوع پیری جمعیت به عنوان دغدغه اصلی اجتماعی مواجه است. ژاپن پیرترین کشور دنیاست و طی سال های پس از جنگ به علت رشد بهداشت و امید به زندگی، کاهش زاد و ولد و بهبود سیستم تامین اجتماعی، سن و رفاه جمعیت افزایش یافته لی نرخ زاد و ولد هر سال کمتر میشود. در حال حاضر با موضوع هزینه های زیاد این جمعیت مسن و کاهش نیروی کار مواجه است، به طوری که رخی میگویند ژاپن قربانی موفقیت خودش است. البته این موضوعی است که کشورهای اروپایی هم با آن مواجه بودند اما با فراهم آوردن شرایط مهاجرت، مقداری این شرایط اصلاح شد اما ژاپن به مهاجرت نیز روی خوشی نشان نمی دهد.
دکتر صدرقاضی تصریح کرد: موضوع مهم، تبیین درست مساله اجتماعیی و کمک به پذیرش نوآوری های اجتماعی برای گروه هدف است. گروه هدف، گاهاً از ابزار لازم برای توصیف و ابراز مشکلات و دغدغه هایشان برخوردار نیستند. سمن ها از جمله گروه های نزدیک به گروه های هدف هستند که هم می توانند به آنان در تعریف مشکل خود کمک کنند و هم بحث نوآوری را برای آنان قابل پذیرش کنند. دانشگاه ها، تخصصی در اجرا و انجام نوآوری های اجتماعی ندارند و قرار نیست این کار را انجام دهند. اما مطالباتی چون بررسی راستی آزمایی برای نوآوری ها و گفتمان سازی می توانند انجام دهند.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا توسعۀ نوآوری اجتماعی از کلان به خرد صورت می گیرد؟ گفت: این موضوع بستگی به وضعیت فعلی آن کشور یا منطقه دارد. به عنوان مثال در کشورهایی که وضعیت تامین اجتماعی خوبی دارند مانند کشورهای حوزۀ اسکاندیناوی، نوآوری های اجتماعی در سطح کلان مطرح نیست. گرچه آنها نیز مسائل خاص خودشان را دارند. مثلاً نگرانی از کاهش ساعات بازی والدین با کودکان و... . اما در کشورهایی چون کشورهای جنوب شرق آسیا که وضعیت تامین اجتماعی نامناسبی دارند توسعه نوآوری در هم در سطح خرد و هم در سطح کلان با هم به هم افزایی می رسند.
پژوهشگر تحقیقات اقتصادی-اجتماعی دانشگاه سازمان ملل بیان کرد: کشورهایی مانند چین هم راهکارهت و سیاستهای خاص خودشان را دارند که ممکن است قابل اجرا دز کشورهای دیگر نباشد. به عنوان مثال ممکن است به صورت بولدوزری ساکنین روستایی که به دلیل تغییر اقلیم و خشک شدن منابع آب دیگر مزیتی در کشاورزی ندارد را ببه خانه های سازمانی اطراف شهر منتقل کند.
دکتر صدرقاضی همچنین اضافه کرد: مسائل اجتماعی آن چیزهایی است که در حال حاضر، جامعه آن را درک کرده باشد. مسائل اجتماعی و مطرح کردن آنها بسیار زیاد به بافت فرهنگی، تاریخی، مذهبی و همینطور اقتصادی جامعه بستگی دارد. به عنوان مثال در ژاپن افراد تاب آوری بالایی دارند و رنج را قسمتی از زندگی می دانند. همینطور به علت شکاف خیلی کمتر بین فقیر و غنی و شرایط مساعدتر مسائل اقتصادی در صورت وقوع بحران با مسائل اجتماعی کمتری مواجه می شوند. از طرفی در کشورهایی که شکاف بین فقیر و غنی زیاد است مشکلات اجتماعی بیشتری را تجربه می کنند.
عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: