استاد دانشگاه علامه طباطبائی با بیان اینکه یاد دادن و یادگرفتن زبانی غیر از زبان مادری کاری تخصصی است، گفت: در این موضوع به تجارب جهانی توجه نکردیم. تنوع و چندزبانی یک نعمت است اما ما نه تنها روش های درست را درنظر نمی گیریم بلکه آن را به تهدید تبدیل می کنیم.
به گزارش عطنا و به نقل از ایرنا، رضا صحرایی افزود: در کشور ما کتب درسی با زبان مادری تدوین نمیشوند و کتاب ها همه با زبان معیار فارسی نوشته میشوند. آموزش زبان فارسی و سواد فارسی با هم تفاوت دارند. کودکی که در تهران است فارسی را بلد است و در مدرسه هم سواد فارسی یاد میگیرد. اما کودکی که مثلا آذری زبان است هنوز زبان فارسی بلد نیست و در مدرسه یک مرتبه با مشکل مواجه می شود.
وی با اشاره به اینکه آموزش زبان فارسی توسط متخصص، آموزش داده نمی شود، تصریح کرد: آموزش زبان فارسی به عنوان زبان دوم به کودکان چندزبانه یک کار بسیار تخصصی است.
او با اشاره به اینکه شیوه آموزش فارسی به کودک فارسی زبان با شیوه آموزش فارسی به کودک غیرفارسی زبان باید تفاوت داشته باشد، افزود: کودک فارسی زبان خط را یاد میگیرد اما کودکی که فارسی زبان نیست باید شیوه دیگری را برایش به کار بست.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه یکی از دلایل بازماندگی از تحصیل و افت تحصیلی در اطراف کشور همین مسئله چندزبانگی است، اظهار کرد: عینک تمرکز را از چشممان برداریم و مسائل را مبتنی بر بافتشان بررسی کنیم. معتقدم بیش از حد تمرکزگراییم و در تهران تصمیم می گیریم که در شمال و غرب کشور چه اتفاقی باید بیفتد. ما در آموزش و پرورش فقط باید استاندارد تدوین کنیم و در ادامه دست مدرسه را در اجرا باز بگذاریم نه آنکه در جزئیات هم دخالت کنیم.
صحرایی ادامه داد: ارزشیابی توصیفی خوب است، اما به شرط آنکه کامل اجرا شود. همچنین به برنامه ملی آموزش زبان فارسی نیازمندیم. به برنامه مهارتی درسی نیاز داریم.فرد باید بتواند بخواند، بنویسد و بخوبی صحبت کند. چه افراد تک زبانی و چه چند زبانی های ما کدامشان مهارت بیانی خوب دارند؟ چند درصد دانش آموزان ما بعداز فارغالتحصیلی می توانند خوب بنویسند و مهارت بیانی خوبی دارند؟
وی افزود: آموزش فارسی با آموزش درباره فارسی فرق دارد. ذهن دانش آموزان را از اینکه کدام کتاب را چه کسی نوشته پر کرده ایم اما مهارت های به کارگیری زبان را به او نمی آموزیم. کدامشان مهارت خواندن انتقادی را به خوبی بلد هستند؟ رتبه ایران در آزمون جهانی تیمز و پرلز خوب نیست.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی افزود: همه از مدیر مدرسه توقع و انتظار دارند، در حالی که آنها معمولاً در شرایط سخت و اضطرار مدیریت می کنند. باید سرخط ها و سیاست های کلان به مدیران داده شود تا بتوانند با شیوههای مختلف آموزش توامان زبان فارسی و زبان محلی را پیش ببرند. مثلا به معلم بگویند درس را یکبار به زبان محلی و یکبار به زبان فارسی تدریس کنند.
صحرایی یادآورشد: آموزش و پرورش دست مدیران مدارس را بیشتر باز بگذارد و خانواده ها را در امر تعلیم و تقویت زبان فارسی دخیل کند.