عضو هیات علمی دانشگاه علامه در نقد عملکرد اقتصادی دولت یازدهم گفت: این دولت براساس نقد عملکرد دولت قبل بر سر کار آمد، ولی حالا که روی این صندلی نشستند دوباره روی همان کلیشهها تأکید میکنند!
فرشاد مومنی اقتصاددان اصلاحطلب به شرق گفته است: یک مسئله حیرتانگیز آن است که با وجود این شرایط خطیر اقتصادی کنونی، شکل برخوردی که با این شرایط پیچیده از سوی سازمان برنامهریزی مشاهده میشود بهگونهای است که گویی ما در شرایط عادی و آرام قرار داریم و با همان شیوهها که بارها و بارها آزموده شده و نافرجامبودن آن هم محرز شده است، خود را سرگرم کردهاند. به طوری که گویی توانایی و تمایلی برای فهم بایستههای شرایط کنونی و تمهید مقدمات لازم برای تغییر آن روند مشاهده نمیشود؛ مثلا چند هفته پیش سخنگوی دولت، که ریاست سازمان برنامهریزی را برعهده دارد، در یکی از صحبتهای عمومی با تکرار یک کلیشه بارها شکستخورده باز اعلام کرد که برای دستیابی به رشد متوسط هشتدرصدی در سال، طبق برنامه ششم حدود هزار میلیارد دلار ارز موردنیاز است. چقدر غمانگیز است؟
این اقتصاددان در ادامه به روزنامه شرق گفته است: این دولت براساس نقد عملکرد دولتی که هزار میلیارد دلار داشت و رشدهای منفی و فلاکت دو برابر شده و انواع مشکلات اجتماعی و محیطزیست را رقم زد، بر سر کار آمد، ولی حالا که روی این صندلی نشستند دوباره روی همان کلیشهها تأکید میکنند.
حداقل در ادبیات توسعه نزدیک به ٤٥ سال از انتشار اولین آثاری میگذرد که در آنها اصل اینکه اندیشه توسعه در دوران پس از جنگ جهانی دوم بر محور کمبود منابع سامان یافته، گذشته و نقدهای جامع و غیرقابل تردیدی فراهم و این بلوغ فکری حاصل شده که مسئله توسعهنیافتگی کمترین مشکلش کمبود منابع است و کانون اصلی گرفتاری و نقص و منشأ کژکارکردیها و ازدستدادن فرصتها، ساختار نهادی و بهویژه سازههای ذهنی کژکارکرد است...
متأسفانه ما همچنان در این سطح با نقشآفرینی دلارهای نفتی در ذهن مسئولان کشور مواجه هستیم. میبینیم که همراه با این سازههای ذهنی فاقد وجاهت علمی اصرارهای غیرمتعارفی وجود دارد تا ساختارهای نهادی ما نیز دستنخورده باقی بماند.