عطنا - رسانه تحلیلی دانشگاه علامه طباطبائی

اگر به آب به چشم کالایی اقتصادی نگاه شود، برای آن ارزش‌گذاری درستی نیز در نظر گرفته خواهد ‌شد. نگاه اقتصادی به این معنا نیست که آب الزاما باید گران شود، بلکه حتی در برخی موارد می تواند به صورت رایگان در اختیار بخشی از مصرف کنندگان قرار گیرد

کاهش تولید مواد غذایی، امنیت غذایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ لذا این کاهش تولید به طور طبیعی نه تنها منجر به کم شدن دسترسی مردم به مواد غذایی می‌شود، بلکه افزایش قیمت آن‌ها را نیز در پی خواهد داشت. لذا با وجود تنش‌های آبی، در آینده تولیدات داخلی با چالش بزرگی مواجه خواهد شد و اگر بخواهیم با همین روند ادامه دهیم وابستگی زیادی به واردات مواد غذایی پیدا خواهیم کرد.

زمانی که به آب همانند یک کالا نگاه شود، برای آن هیچ ارزشی به غیر از ارزش اقتصادی نمی‌توان متصور شد. لذا وقتی ارزش‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و امنیتی آب نادیده گرفته می‌شود، با بحران آب مواجه می‌شویم؛ چنانکه نمونه‌اش را در خوزستان شاهد هستیم.

اگر بخواهیم این سرزمین را نجات دهیم باید وزارتخانه‌های ناسازگار را جراحی کنیم و غده‌های سرطانی و وزارتخانه‌های اجرایی مانند وزارت نیرو که زیست‌بوم را نابود کرده‌اند را حذف کنیم و مقررات تازه‌ای همسو با منافع ملی در وزارت راه و شهرسازی، وزارت صنایع، سازمان محیط‌ زیست و سازمان برنامه و بودجه تدوین کنیم.

داستان دهات هایی که بر سر آب جدال می کردند فراموش نشده و دوباره ترسش را راهی دلهای همه ما کرده است. بحث آب دهه هاست ادامه دارد و همه از یک ترس بزرگ در ایران سخن می گفتند. مدیریت آب و توجه به سختی هایی که در آینده گریبان همه ما را خواهد گرفت. از سازمان ملل گرفته تا نشریه های تخصصی علوم طبیعی و فعالان محیط زیستی، همه در یک کلام می گویند: «ایران دهه ها زمان را که می توانست صرف مدیریت بهینه آب کند، خواه یا ناخواه از دست داده و سفره های زیرزمینی آب را تا 70 درصد مصرف کرده است.»