ایرانیان نجیب؛ حکمت‌پایه و مهرمند در حفظ عزت ملی

عطنا- همنشینی اسلام محمدی و ایرانیان دینمدار میهن‌دوست بایکدیگر منبع اقتدار و اعتماد به نفس ملی شده است به گون‌های که دوست داشتن وطن نمادی از اصالت و شاخصی از ایمان است.

امام راحل (ره) چه زیبا در سال ۱۳۵۹ برای امروز ما در سال ۱۴۰۴ گفته است که:

«میهن از جان عزیزتر ما، امروز منتظر است تا یکایک فرزندان خود را برای نبرد با باطل مهیا سازد. ما برای میهن عزیزمان تا شهادت یکایک سلحشوران ایرانی مبارزه می‌کنیم و پیروزی ما حتمی است.»

ایرانیان همواره به دلیران وطن وسربازان خوشنام وطن مهر ورزیده‌اند. مصداق دوستدار وطن برای آنان شهید سردار محمد باقری است که هم خود شهید شد و هم برادر، دختر و همسرش، برای دفاع از وطن عزیز، جان خود را تقدیم کردند.

باید اضافه کرد قدرت مردم مقتدر ایران عزیزتر از جان در سلاح ایمان و هویت ملی آنان است. آنانکه همیشه از هویت انسانی، تاریخی، دینی و عاشورایی پویا بهره‌ها برده‌اند. در عاشورای ۱۳۵۷؛ انقلاب مردمی ایرانیان را دیدیم و در عاشورای ۱۴۰۴ نیز انسجام ملی ایرانیان را با نجابت و همدلی، از سر بزرگی می‌بینیم.

شهید مطهری درکتاب خدمات متقابل اسلام و ایران به درستی اشاره کرده‌اند که «مسائل مشترک اسلام و ایران، هم برای اسلام و هم برای ایران افتخار آمیز است. برای اسلام به عنوان یک دین که به حکم محتوای غنی خود ملتی باهوش و متمدن و صاحب فرهنگ را شیفته خویش ساخته است و برای ایران به عنوان یک ملت که به حکم روح حقیقت‌خواه، بی‌تعصب و فرهنگ‌دوست خود بیش از هر ملت دیگر در برابر حقیقت خضوع کرده و در راهش فداکاری نموده است.»

در واقع در نگاه استاد شهید مطهری، اسلام به عنوان یک دین با محتوای غنی در هم‌افزایی با ایران است. ایران و ایرانیانی که دارای ملتی باهوش و متمدن و صاحب فرهنگ، دارای روح حقیقت‌خواه، بی‌تعصب، فرهنگ‌دوست و فداکار است که البته روح جمعی ایرانیان از یک طرف مملو از امید و انسجام و سیاست دوستی با دوستان است و از طرف دیگر در حال ستیز با دشمنان وطن و متجاوزان به ارزش‌های انسانی و الهی است.

ایرانیان نجیب با این روح جمعی حکمت‌پایه و مهرساز خود، عقلانیت و عواطف پاک خود را در بزنگاه‌های تاریخی برای انتخاب درست نشان داده‌اند.