الگوی امام علی علیه السلام، راهگشای برون رفت از مشکلات فعلی

عطنا - امیرالمؤمنین علی علیه السلام اگر چه به خاطر مخالفت های سه گروه که اتفاقا هر سه گروه از درون جامعه اسلامی بودند ،مدت کوتاهی حاکم بود و حکمرانی کرد، اما در همبن مدت کوتاه تقریبا ۵ ساله الگوهایی را در بخش های مختلف حکمرانی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فراروی بشریت قرار داد ، که تمسک به آن امروز می تواند راهگشایی حل بسیاری از معضلات کشور باشد. در اینجا بنده به دو الگوی آن حضرت اشاره می کنم که اتفاقا گمشده امروز ، مسئولین است.

اولی، الگوی سخت گیری و شدت عمل در برابر تخلف و فساد و رانت و شل کاری و گرایش به روحیه اشرافی‌گری و دوری از فقرا، بی عدالتی و تبعیض کارگزاران، عمال،فرمانداران و کسانی که از سوی آن حضرت در منصبی مسئولیت داشتند، در برابر اینان با سرعت عمل توام با دقت و عدالت ، اما سریع و قاطع برخورد می کرد به گونه ای که چشم بقیه به حساب بیفتد، کارگزاران دولت اسلامی، پست را طعمه ندانند، حالا ابن را مقایسه کنید با تخلفات و فساد برخی کارگزاران که آن قدر مسامحه، تساهل ، وقت کشی ، و افتادن در دام سیاسی کاری ها می شود، که فرد متخلف با یک محاسبه سرانگشتی متوجه می شود هزینه فساد در برابر سود آن بسیار کم و ناچیز است و چه عاملی مشوق آمیزتر از این.

دومین الگوی امام علی علیه السلام، نسیت به امر تربیت ،تبلیغ و نشر معارف اسلامی در میان توده های مردم از عامی و بی سواد بادیه نشین تا باسواد و شهری ، در اینجا برعکس مورد اولی ،سیاست امیرالمؤمنین، مدارا، صبر ، تحمل ، تبیین گری ، گشاده رویی، گذشت ، اقناع ، استدلال و مانند آن بود، یعنی در اینجا جدب حداکثری بود، اما در آنجا دفع حداکثری .

اما گویا ما در بازخوانی روش امام علی علیه السلام، دچار اشتباه فاحش و راهبردی شده ایم ، برای مدیران فاسد، متخلف، چهره ها و سلبریتی ها و مانند آن، صحبت از جذب حداکثری می کنیم ، اما برای آن نوجوان و جوان غافلی که در بند جوانی بوده و تخلفی را انجام داده است، بدون ابن که بخواهد آن را سیاسی کند یا اشاعه فحشا کند ، صحبت از اشد مجازات می کنیم . وقتی موقع کار فرهنگی و تربیتی می شود، کم حوصله و بد اخلاق می شویم ، سیاست جذب حداکثری اساسا برای عامه مردم و در دعوت آنان به گفتمان انقلاب اسلامی است و برای مدیران و کارگزاران متخلف نیست.

نویسنده: ابوالقاسم فاتحی دهاقانی