بازخوانی عاشورای ۶۱ هجری قمری در قاب محرم ۱۴۴۵

عطنا - تصور  آل سفیان و آل معاویه در سال ۶۱ هجری قمری که یزید،  آن مصیبت بی نظیر جهان هستی را رقم زد، تصور یک جنگ قدرت داخلی بود و هرگز  در تصورش هم نمی گنجید که، این سرآغاز و مبنایی برای  ايجاد یک فرهنگ مبارزه و جهاد جهانی در طول تاریخ پس از دهم محرم سال ۶۱ تا پایان تاریخ خواهدشد.

پیشینه همه جنایتکارانی که در طول تاریخ رو در روی انبیاء و اولیای الهی قرار گرفته اند نیز همین را نشان می دهد که آنان درصدد خاموش کردن * نور خدا* بوده‌اند و خداوند همان فعل  آنان را به چراغ راه جهادگران و مبارزان آینده تبدیل کرده است و این سنت همیشگی خداوند است.

همه شنیده ایم و دیده ایم و تجربه کرده ایم که یکی از خاستگاه‌های اصلی ایحاد نهضت روح الله از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ که در نهایت به ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تبدیل شد و خود سر آغاز تحولات منطقه ای و جهانی کنونی شده است،  مکتب و فرهنگ عاشورایی است . پس اولین درس عاشورای،  ۶۱، انقلاب اسلامی و  نظام جمهوری اسلامی ایران است.

دومین ، خوانش و بازخوانی محرم ۶۱، ایجاد هسته های حزب الله در منطقه است که خار چشمان نظام سرمایه داری آمریکا و غرب  شده است . کیست که نداند،فرهنگ عاشورای حسینی که مبداء آن دهم محرم سال ۶۱ است، سنگ بنای فکری و فرهنگی و مبارزانی و جهادی  حزب الله لبنان،  حشدالسعبی عراق، انصارلله یمن ، فاطمیون و زینبیون افغانستان، و دیگر گروههای جهادی نیست.

کیست که نداند،  قیام امام حسین علیه السلام در سال ۶۱ ، الگوی مبارزه مبارزان و آزادیخواهان در طول تاریخ دور و نزدیک جهان قرار نگرفته است.

و راستی آیا امروز بجز فرزندان فکری و فرهنگی  و مکتبی عاشورای حسینی ، قطب جدی و حقیقی و واقعی در مبارزه با فرهنگ و تفکر و تمدن و نظام لیبرال دموکراسی غربی و آمریکایی وجود دارد؟

پس بر کوچک و بزرگ هر ایرانی مسلمان و غیر مسلمان که واقعا خود را  طرفدار و عاشق امام حسین علیه السّلام می داند ، این است که محرم ۱۴۵۵هحری قمری و ۱۴۰۲ شمسی را به کانونی برای حمایت و دفاع از انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران و خاصه رهبری عزیز و حکیم و مقتدر آن که نسخه امروزین و بازخوانی شده  قیام حسینی سال۶۱ است ، قرار دهد . برای جبران کاستی ها بکوشد، و هر کس در هر کجا هست ، کار و وظیفه و مسئولیت خود را بی عیب و نقص انجام دهد و در برابر زیاده خواهی های آمریکا و دولت های اروپایی بایستد.  ان شالله به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.

نویسنده: ابوالقاسم فاتحی دهاقانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی