ضرورت استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای برای نفوذ فرهنگی و گسترش زبان پارسی

عطنا - در عصرکنونی، گستردگی‌ نفوذ رسانه‌ها به کشورها فرصت‌ رشد‌زبانی و فرهنگی را داده است. کُره‌ای‌ها با هوشمندی به این مساله توجه کرده اند و با داشتن‌بیشترین‌سهم بین فودبلاگرها محبوبیت‌غذایی پیدا کردند و در خیلی از کشورها از جمله ایران بازارخودجوش‌خوراکی دارند.

کره ای ها به خاطر فیلم‌هایشان هواداران بسیاری یافته اند که اشتیاق زیادی برای یادگیری زبان کرده ای دارند و گروه موسیقی بی‌تی‌اس به یک گروه خواننده معروف کره‌ای با هواداران‌زیاد در جهان مبدل شده. ترکیه هم با درک ذائقه کشورهای‌همسایه و برای افزایش نفوذ خود از روش تولید موسیقی‌ و فیلم در کنار جذب توریست استفاده می کند و فقط دو میلیون نفر در سال گذشته از ایران به این کشور سفر کردند، لذا ترکیه هم نفوذ فرهنگی و زبانی بالایی دارد.

در مقابل نفوذ زبان فارسی که در مدارسِ قفقاز و  آسیای میانه و از شرق اروپا تا آلمان تدریس میشود اُفت کرده و حتی در کشورهایی مثل چین و هند کرسی‌های‌دانشگاهی زبان فارسی تضعیف شده است.

ترکیه به خاطر توجه به ملی‌گرایی‌ و ضرورت نفوذ فرهنگی و تمدنی، سیاستهای‌خوبی داشته و رسم‌الخط خود را به کشورهای‌ به اصطلاح ترک‌زبان صادر کرده تا هرچه بیشتر در آنها نفوذ کند.

مردم بسیاری‌از کشورهای آسیای‌میانه مثل قزاقستان چنانچه فارسی را یاد نگیرند عملا نمیتوانند تاریخشان را بخوانند و آموزش‌فارسی در آنجا همیشه رونق داشته، اما با بی‌توجهی‌ایران آموزش این زبان افت کرده. در مقابل فعالیت چند شرکت ترکیه ای در قزاقستان باعث رغبت برای یادگیری‌ترکی‌استانبولی شده. فارسی زمانی از هند تا شرق‌اروپا نفوذ داشت و شعر اُردو و ترکی در محیط شعر فارسی رشد کردند و عملا بازتابی از شعرفارسی هستند، زبان‌آلمانی چه در گویش و چه در جایگاهِ‌زبانی پایینتر از فارسی اما شناخته شده‌تر محسوب می شود و ایران  از نقطه‌ی تأثیرگذاری به تأثیرپذیری رسیده است.

رهایی از غفلت از ظرفیت های فرهنگی و تمدنی و ادبی و دینی مستلزم استفاده از ظرفیت‌رسانه ای است، افرادکاربلد باید در این عرصه فعال شوند تا نزول جهانی فرهنگ و تمدن ایرانی را شاهد نباشیم. عصر‌طلایی نفوذ ادبی و هنری ایران قابل تکرار است، اما این کار بدون برنامه ریزی و درک اهمیت موضوع ناممکن است.

به علت سردرگمی و عدم استفاده از ظرفیت های موجود ما حتی قدرت جذب‌مخاطب در درون مرزهای خودمان را هم نداریم و به علت عدم تولید محتوای مناسب و محدودیت ها و منازعات بی پایان نگران‌ نفوذ رسانه‌ های بیگانه‌ایم. ایران سهم‌چندانی در فضای‌رقابتی‌جهان ندارد تا رغبت برای یادگیری‌زبان فارسی وجود داشته باشد، اما باید حداقل در فضای پیرامون خود و به خصوص در میان همسایگان نفوذ خود را حفظ کند تا دستکم زبان فارسی را در کشورهایی مانند افغانستان و کشورهای حوزه قفقاز و آسیای میانه حفظ کند. 

نویسنده: ملیکا افشاری