استاد سرآمد مملو از شوق و انگیزه برای ساخت بهتر و بهبود جامعه است

عطنا - پنجمین اجلاس ملی کرسی‌های نظریه‌پردازی نقد و مناظره و نخستین اجلاس ملی سرآمدان آموزشی برگزار شد و در این مراسم، ۱۳ سرآمد کرسی‌های نظریه پردازی و نقد و مناظره و ۱۸ استاد سرآمد آموزشی معرفی شدند. 

همچنین در این آیین از بین سیصد عضو هیئت علمی معرفی شده از سوی دانشگاه‌های سراسر کشور، هجده استاد به عنوان سرآمد آموزشی معرفی شدند که در این میان از دکتر عباس عباس‌پور، استاد تمام رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روان‌شناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه علامه‌طباطبائی به عنوان سرآمد آموزشی تجلیل شد.

عطنا به همین علت، گفتگویی با ایشان انجام داده که در ادامه می خوانید:

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

عباس عباس پور هستم استاد رشته مدیریت  در گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه عزیز علامه طباطبایی.

هدف از انتخاب استاد سرآمد آموزشی چیست؟

به نظر می رسد انتخاب استاد سرآمد آموزشی به مثابه یکی از رویکردهای راهبردی برای نیل به تحول آموزش تمدن آفرین و حکمت بنیان در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور تعریف شده است.  نمی توان دغدغه آموزش با کیفیت و سرآمد را محور اصلی مأموریت آموزش عالی در نظر گرفت، اما نسبت به جایگاه استاد در تحقق این مأموریت اساسی بی توجه بود. وزارت علوم تلاش نموده تا چهار بعد مهم کیفیت و کمیت آموزشی، آموزش پژوهی، فرهنگی و اخلاق حرفه‌ای و شاگردپروری را جهت انتخاب سرآمدان آموزشی به شکل یکپارچه مورد توجه قرار دهد.

بر این باورم که نمود عینی تلاش ما  در کلاس درس و فرآیند آموزش خودش را نشان می دهد. ما برای بهبود کیفیت آموزش بیش از گذشته نیاز داریم که به کلاس درس در معنای مدرن آن توجه کنیم. همه ما می دانیم که تدریس کار پیچیده ای است و برای این‌که در کلاس بهتر به اجرا درآید نیازمند بالاترین سطح از معیارهای عمل حرفه‌ای هستیم. تدریس، محور حرفة معلمی و عامل کلیدی تغییر در جامعة دانش‌محور امروز است. شأن معلمی استاد دانشگاه آنقدر اهمیت دارد که در معنای عام می توان از او به عنوان  مامای جامعه یاد کرد. اوست که دانش و حکمت را از طریق شاگردان و مخاطبانشان به منصه ظهور می رسانند و شکوفا می سازد.

 جامعة آینده بدون وجود معلمان و استادان سرآمد و قابلیت‌ های ویژۀ آن ها معیوب و محکوم به شکست خواهد بود.  جامعه ای که از موهبت معلم شایسته برخوردار است چه ندارد و جامعه ای که از نعمت معلم شایسته محروم است پس چه دارد؟!تربیت نسلی خلاق، مبتکر، انتقاد‌پذیر و دارای ویژگی‌های اخلاقی و ارزشی‌ قبل از هر چیز مستلزم  پرورش و آماده‌سازی افرادی است که خود، آراسته به این ویژگی‌ها باشند و این خصلت‌ها در وجود آن‌ها نهادینه شده باشد.

اعضای هیأت علمی در کسوت معلمی سکانداران عرصة خطیر آموزش اند و ما نیاز داریم که جایگاه حساس و منحصر به‌ فرد ایشان را  بیش از پیش درک کنیم.گزارش های جهانی نشان می دهد به رغم اهمیت خطیر امر آموزش در دانشگاه ها تدریس پویا در شرایط سختی به سر می برد و با چالش های جدی  روبرو است.

متأسفانه در این حرفه ما شاهد یک نوع مهاجرت خاص جمعیت شناختی هستیم. بسیاری از استادان پیشکسوت که نسل رونق‌دهنده و روشنایی بخش عرصه علم و دانش و معرفت بوده اند رو به پیری می‌روند و در اوایل بهره‌دهی و پرفایده بودن به علت فشار روحی، تحلیل رفتگی و فرسودگی شغلی ، ناامیدی، و بعضاً پاره ای مشکلات جسمی و محدودیت های اداری به رغم اثرات سازنده حرفه ای  در ریل  بازنشستگی قرار می گیرند و اجتماع تشنه یادگیری از و جود ذی قیمت آنان محروم می شود و در این اثنا چه زود از یادها می روند. خوب است بیش از گذشته ما با تمام وجود از سرمایه های انسانی و علمی مان حراست کنیم.

احساس شما  از کسب عنوان استاد سرآمد آموزشی دانشگاه و کشور چیست؟

کسب عنوان استاد سرآمدی، را اولاً لطف و عنایت الهی می دانم و از همه عزیزانی که در این زمینه اهتمام داشته اند و موجبات انتخاب این بنده کمترین را فراهم ساخته اند تشکر می کنم. قطعاً همه همکاران و اساتید دانشگاه در نوع خود سرآمدند. بر حسب وظیفه درود می فرستم بر  استادان بزرگی که شاید فرصت انتخاب استاد سرآمد را نداشتند و در گمنامی و با تعهد و جدان پاک و به دور از تمنای روی سکو آمدن شیره وجودیشان را در خلوت و جلوت برای تعالی علم و دانش فرزندان این مرزوبوم بی منت و ادعا صرف کردند و در جایی که حتی مدیرانشان حرص و ولع آمد و شد روز نگار نگهبانی و ثبت دقیقه و ساعت حضور فیزیکی آنها را در سر می پروراندند؛ و یا حتی خانواده ایشان هم از حسرت بودن با آنان  رنج می بردند و وقت و بی وقت و تا نیمه های شب او را در خلوت اندیشه و مطالعه  برای درس و کلاسشان می دیدند و هیچگاه کارت حضور ایشان در چنین خلوتی ثبت نشد و حتی برای موفقیت های شان هم تنگ نظری ها سرازیر شد. اما نیک می دانیم که همه اینها به درستی هرچه تمام در درگاه الهی ثبت است.

سلام و درود می فرستم بر اساتید بزرگی که هیچگاه دانشگاه و جایگاه استادی آنها  را از راه درست منحرف نکرد ؛ و اولویتها را هیچگاه فراموش نکردند، در حدیثی از امام صادق‏علیه‏السلام آمده است که فرمودند: «هر گاه در کسی جهل، حماقت، شتاب زدگی و شتابکاری در امور (بدون تدبر و تفکر) و بد اخلاقی را ندیدی، بلکه با وقار و خوش اخلاق و پر حوصله بود، بدان که (طینت) او از أصحاب یمین (و از أهل بهشت) است. سلام بر استادان اصحاب یمین.

سلام ما بر استادانی که به رغم جایگاه فضل و دانش اخلاق خوش، وقار و حوصله از نشانۀ های بارز و زینت استادی ایشان است  و با این ویژگی دانشجویان مجذوبشان می شوند و از ایشان رضایت دارند.

غنای واقعی استاد سرآمد به دور از تشنگی مقام ، قدرت ،رفاقت و پول و... است. استاد سرآمد اهل عافیت است . گویند از ده جزء عافیت 9 جزء آن سکوت است و جزء دیگرش ترک  همنشینی با سفیهان . مگر می شود که استاد همنشین سفیهان باشد. کارکرد فردی ، تیمی و سازمانی استاد سرآمد مملو از شوق و انگیزه برای ساخت بهتر و بهبود جامعه است.