کارگروه مسئله محور آسیب های پساکرونا طی جلسۀ آنلاین، مقاله های پژوهشی این کارگروه را بررسی کرد.
به گزارش عطنا، در ابتدای این جلسه، کامران شیوندی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی و رئیس کارگروه ملی مسئله محور آسیب های پساکرونا گفت: طی چند روز اخیر، خبرهای جدید از مراکز کنترل بیماری های اپیدمیک در سراسر دنیا منتشر شده که کار را سخت تر کرده است. این ویروس از طریق جهش، ویروس جدیدی را به جز کرونا ویروس اما از این خانواده تولید کرده است که باعث دشواری کار متخصصین اپیدمولوژی شده است.
وی ادامه داد: با توجه به تغییرات سریع در ژنوم این ویروس، حتی اگر واکسن کرونا هم تولید شود، متاسفانه نمی تواند بازدارنده باشد.
شیوندی تصریح کرد: با توجه به پژوهش های صورت گرفته، حتی افرادی که مبتلا به کرونا ویروس شوند پادتن این ویروس حداکثر بعد از گذشت 3 ماه، مجدد در برابر ویروس ضعیف می شود و احتمال ابتلا به بیماری، بیش از 70 درصد خواهد بود.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: ریسک انتقال ویروس از طریق سطوح و فضای باز، بسیار کم و در اماکن محصور، سربسته و اجتماعات بسیار زیاد است. همچنین کاهش هراس مردم، زمینۀ ابتلای زیاد به این بیماری را موجب شده است. همین طور پنج دقیقه صحبت در محیط بسته و بدون ماسک، هزار ذره ویروس را در هوا منتشر می کند. سرفه کردن، میلیون ها ویروس را از مجاری تنفسی به بیرون انتقال می دهد.
رئیس کارگروه ملی مسئله محور آسیب های پساکرونا با بیان اینکه ما می توانیم میزان احتمال آلودگی قطعی را از طریق مدت زمان قرار گرفتن در محیط بسته و تعداد ذرات ویروس در محیط به دست بیاوریم، گفت: امکان انتقال ویروس در محیط های کاری حتی در اتاق هایی که دو نفر هستند، بسیار زیاد است.
شیوندی در ادامه راهکارهایی را برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری ارائه داد و بیان کرد: رعایت فاصله حداقل 2 متر (180 سانتی متر) بین دو نفر و عدم صحبت کردن بیش از مدت زمان 2 الی 3 دقیقه با دوستان می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
در ادامه این جلسه، دکتر فاضلی در رابطه با موضوع «قرنطینه و قطع روابط اجتماعی خانوادهها و تاثیر آن بر اختلافات خانوادگی» اظهار کرد: خانواده مانند دژی مستحکم است که مسائل و مشکلات اعضای خود را مرتفع نموده و از آنان حفاظت و حراست می کند اما خانواده دارای ابعادی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روانشناختی هم است که در دوران شیوع ویروس کرونا و متعاقب آن قرنطینه در تک تک این ابعاد تاثیر عمیق داشته و بر اعضای خانواده تاثیر می گذارد.
وی ادامه داد: این تاثیرات در خانواده های مختلف متفاوت است که در پژوهشی که در پژوهشی که با استفاده از داده های ثانویه انجام داده ام، به بررسی این ابعاد پرداخته و در نهایت به ارائه پیشنهادات پرداخته ام.
فاضلی در ادامه تصریح کرد: بُعد اقتصادی خانواده، بیشترین تاثیر را از قرنطینه می پذیرد، به ویژه در خانوادۀ با درآمد پایین بیشترین اثر را بر تک تک اعضا می گذارد. بُعد اجتماعی، فرهنگی و روانشناختی نیز هر یک به نحوی از انحا تحت تاثیر قرار می گیرند که با ارائه داده ها به هر کدام پرداخته شده است.
او افزود: داده های ثانویۀ این مقاله بر اساس پرسشنامه ای که توسط دکتر محمد فاضلی در سطح کشوری تا ۱۰ تیرماه جاری توسط ۶ هزار و 760 نفر به صورت اینترنتی به افراد مختلف ارسال و تکمیل شده و در ذیل ابعاد مختلف براساس داده های استخراج شده از این پرسشنامه ارائه شده است.
دکتر باقری در دومین گزارش مقاله با موضوع «تدوین مدل عوامل توانمندساز شاغلان در محیط کار در ایام کرونا (اثرات همدلی با دیگران، روابط مثبت و معناداری زندگی بر توانمندسازی شغلی» پرداخت.
وی در ابتدا به بیان اهمیت و ضرورت و ارائه چند پیشنهاد در این مقالۀ پژوهشی پرداخت و گفت: فعالیت های پژوهشی این کارگروه بهتر است کل اقشار جامعه را پوشش و مورد مطالعه قرار دهد و فقط اکتفا به بررسی مسائل آموزشی در دوران کرونا نشود.
او ادامه داد: نکته دیگر دربارۀ اهمیت تهیه و تدوین مدل عوامل توانمندساز شاغلان در ایام کرونا است که شناسایی عوامل توانمندساز شاغلین در محیط کار در دوران کرونا با هدف تحقق شعار ملی سال 1399 از سوی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) مطابقت دارد. همچنین در ادامه به اهمیت بررسی این موضوع در مشاغل پر استرس از قبیل پرستاری، آتش نشانی و... نیز اشاره شد.
سومین گزارش مقاله با عنوان «بررسی نقش سلامت معنوی بر تاب آوری، کیفیت روابط و هدفمندی زندگی افراد در برخورد با شرایط فشار ناشی از بیماری» توسط دکتر قلمی ارائه شد.
در این پژوهش مطرح شده است خانواده های درگیر با کرونا ویروس یکی از مهمترین گروه هایی هستند که با توجه به پیامدهای سوء این بیماری بر آنها، باید به آنها توجه ویژه ای داشت. یکی از عوامل موثر بر بهبود بیماران مزمن، تاب آوری بیماران و تاب آوری اطرافیان و خانواده آنها در برخورد با شرایط دشوار است.
باقری در ادامه گفت: از جمله عواملی که با توجه به شیوع ویروس کرونا بسیار تحت الشعاع قرار گرفته است، کیفیت روابط اجتماعی به ویژه محدودشدن روابط و نیز قرنطینه خانگی برای افراد بیمار و یا نزدیکان و خانواده های آنها در شرایط فعلی است. از این رو توجه به کیفیت روابط بسیار مهم به نظر می رسد.
او تاکید کرد: هدفمندی و معنای زندگی یکی دیگر از عواملی است که میتواند باعث افزایش امید و خوش بینی شود و از این نظر بر بهبود بیماران موثر است و قاعدتا برای خانواده و اطرافیان بیماران نیز تاثیرگذار خواهد بود. طبق تحقیقات انجام شده، افرادی که سلامت معنوی آنها در سطح بالاتری است، بهتر می توانند با شرایط دشوار و بحرانی مانند ابتلا به بیماری های مزمن سازگار شوند.
این پژوهشگر اظهار کرد: سلامت معنوی دارای دو مولفه معنای ارتباط با خداوند و نیز رضایت از زندگی است. طبق تحقیقات سلامت معنوی بر کاهش اضطراب، افسردگی و افزایش امید بیماران مبتلا به بیماری های مزمن موثر است.
وی تصریح کرد: هدف این پژوهش، بررسی نقش سلامت معنوی بر تاب آوری، کیفیت روابط و هدفمندی زندگی خانواده های درگیر با کرونا ویروس در برخورد با شرایط فشار ناشی از بیماری کووید ۱۹ است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است و نمونه پژوهش با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب میشود و پرسشنامه ها به صورت الکترونیکی تکمیل شده اند.
چهارمین گزارش مقاله در این جلسه آنلاین «اثرگذاری مدیریت کلاس مجازی بر برون داده های تحصیلی» توسط دکتر محمدی ارائه شد. وی در ابتدا تاریخچه ای درباره تاثیر فناوری مجازی بر بهبود مسائل آموزش و پرورش بیان کرد.
محمدی در ادامه به اهمیت نقش و تاثیر معلم در رابطه با مدیریت صحیح کلاس درس و ایجاد الگوهای رفتاری مناسب و تکامل شخصیتی دانش آموزان پرداخت و گفت: معلم ها در اداره کلاس درس مجازی اهمیت و نقش پر رنگی دارند.
وی در ادامه به بررسی متغیرهای پیشنهادی برای برون داده های تاثیر روانی در این پژوهش پرداخت و گفت: معنای تحصیلی، اخلاق تحصیلی، سر زندگی تحصیلی، جو کلاس، هویت علمی و... از جملۀ این برون داده ها است.
محمدی هدف از انجام این پژوهش را معرفی یک ابزار مناسب برای انجام فعالیت های پژوهشی در زمینه موضوع یاد شده و نیز ملاکی برای ارتقای دانش آموزان دانست.
در ادامۀ این جلسه، دکتر ابوالمعالی در رابطه با موضوع «تبیین عوامل موثر بر حضور شناختی و حضور اجتماعی دانشجویان در آموزش آنلاین» با ارائه نتیجه تحقیقات پیشین در این زمینه بیان کرد: در گزارشی از دانشجویان برخوردار از امکانات مناسب برای کلاس های آنلاین، اعلام شده که استرس آموزش آنلاین از استرس کلاس عادی بیشتر است و دانشجویان ادعا می کنند که در کلاس های عادی بیشتر می توانند استرس خود را کنترل نمایند و از حمایت دانشجویان دیگر، مدرّسِ خود و یا بعضاَ از نظام آموزشی برخوردار شوند.
وی اظهار کرد: در حالیکه کلاس های آنلاین فاقد حمایت های اجتماعی از یادگیرندگان است و نقش معلمان و راهبرد مورد استفاده آنان در این گونه کلاس ها تغییر می یابد که این مسئله مستلزم سازگاری یادگیرندگان با این تغییرات است. این مسئله می تواند سطح استرس یادگیرندگان را بالا برده و به دنبال آن می تواند سطح ایمنی بدن را تضعیف کند. همچنین آمادگی بدن برای ابتلا به بیماری ها بیشتر و فرد را آسیب پذیر می کند.
ابوالمعالی در ادامه به بیان تحقیقات انجام شده در خارج از ایران در رابطه با متغیرهای حضور شناختی و حضور اجتماعی پرداخت و گفت: یک سری پیشایندهای علّی احتمالی برای حضور شناختی و حضور اجتماعی یادگیرندگان مطرح است که یکی از این عوامل «بار شناختی» است که ممکن است در آموزش آنلاین، این بار شناختی افزایش بیابد.
وی آموزش ضمن خدمت برای معلمان را امری مهم ارزیابی کرد و تصریح کرد: این امر می تواند محتوای مناسبی را در اختیار آنان قرار دهد و به افزایش بازده یادگیری یادگیرندگان کمک کند. همچنین یادگیرندگان هم استرس کمتری را در آموزش آنلاین تجربه خواهند کرد.
دکتر سیدی نیز گزارش مقاله «بررسی تاثیر آشوب اطلاعاتی دوران کرونا بر برون دادهای اجتماعی» ارائه داد و بیان کرد: با توجه به اینکه ما، در رابطه با کروناویروس اطلاعات کمتری داریم و با شکاف دانش در این مورد روبه رو هستیم، همین مسئله زمینه ای برای آشوب های اطلاعاتی را فراهم کرده است. مراکز خبری و بنگاه های فرهنگی هم گاهاً باعث شدت بخشیدن به این بحران اجتماعی شده اند.
وی ادامه داد: خود مردم هم با اشتراک گذاشتن این اطلاعات، به آشوب های اطلاعاتی دوران کرونا دامن زده اند. در شرایط پاندمی کرونا، انتقال ارتباطات و اطلاعات از حالت سنتی به رسانه های اجتماعی مبدل شده و این سیستم های آنلاین باعث آشوب بیشتر اطلاعات در دوران قرنطینه خانگی برای 85 میلیون جامعه ایران شده است.
سیدی تاکید کرد: ابعاد برون داده های روانی عبارت از یاس و نا امیدی، پرخاشگری، بهزیستی فرد، وسواس فکری و نا امیدی نسبت به آینده و عوامل اجتماعی شامل هراس اجتماعی، احساس انزوای تاریخی، بی اعتمادی به نظام و مسئولیت اجتماعی، احساس بی هویتی اجتماعی، خشونت اجتماعی و... است. این روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایش و همبستگی است و روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده است.