به گزارش عطنا به نقل از آنا، محمد امین قانعی راد، رئیس انجمن جامعه شناسی ایران در تحلیل و بررسی راهبردها، موانع و چالش های مشارکت سیاسی-اجتماعی زنان ایران با طرح دو سوال مبنی بر اینکه اگر زنان در عرصه سیاسی و اقتصادی مشارکت نداشته باشند آیا خانواده تحکیم میشود؟ و حالا که زنان قرار است مشارکت سیاسی داشته باشند این حضور باید چه ویژگیهایی داشته باشند و تفاوت آن با حضور مردان در جامعه چگونه است؟ اظهار کرد: هماکنون نرخ مشارکت سیاسی زنان در حد قبل از انقلاب است و با سال 1350 تفاوت چندانی ندارد اما در زمینه مشارکت فرهنگی و علمی مانند حضور زنان در دانشگاهها رشد بیشتری را شاهد هستیم.
وی افزود: پس از 40 سال، این اولین بار است که زنان عزم و اراده خود را جزم کردهاند تا چهره مردانه مجلس را تغییر دهند و این نشان دهنده کسب اعتماد به نفس زنان است. به نظر من در تاریخ مشارکت زنان نقطه عطف و مبارکی است ولی این مشارکت منوط به این است که چه تعداد از زنان روی این تفکر ایستادگی میکنند بنابراین این موضوع باید در مرحله اول در نظر نخبگان سیاسی نمود داشته باشد و اینکه جریانهای سیاسی بسیار موثر هستند.
رئیس انجمن جامعه شناسی ادامه داد: جریانهای سیاسی به مشارکت زنان باور دارند که صحت این مطلب را نیز میتوان در ارائه لیستهای ذکر شده دریافت که چه تعداد از نفرات این لیستها را زنان تشکیل میدهند. به طور مثال در دستگاههای اجرایی و دولتها چه تعداد وزیر زن حضور دارند و همین مطالب را میتوان به توده مردم تعمیم دهیم.
قانعی راد گفت: اگر در لیستهای ارائه شده 40 تا 50 درصد زنان حضور داشته باشند میتوان امیدوار بود 20 درصد از آنان به مجلس آینده راه پیدا کنند و باید بدانیم عدم حضور زنان در مشارکت های اجتماعی و سیاسی افسردگی، اعتیاد، مصرف گرایی و خشونت آنان را به همراه دارد.
وی با بیان اینکه بخشی از قدرت روزمره را زنان تشکیل میدهند، افزود: یکی از مزایای مشارکت سیاسی زنان نبودن فساد مالی و اداری و سیاسی در میان آنهاست. به نظر میرسد بزرگترین جرم زنان فقط بد حجابی آنان است. روزانه قوانینی در کشور وضع میشود که با سرنوشت زنان در ارتباط است. به طور مثال بحران خانواده، اعتیاد و نابسامانیهای اجتماعی و فرار دختران و کودکان کار مواردی است که با زنان ارتباط دارد.
قانعی راد نگاه مردانه به آسیبهای اجتماعی را یکی از این مشکلات پیش رو دانست و گفت: اعمال روشهای مردانه به روش خاص و در سطوح بالا به این موضوع میپردازد که با فاصله عمل میکند بر خلاف نگاه زنانه که از پایین به بالا است و خود را به مشکلات نزدیک میکند و نگاه مراقبه و مادرانه دارد.
رئیس انجمن جامعه شناسی به گفتههای برخی از مسئولان اشاره کرد و گفت: برخی میگویند زنان به دلیل دل رحم بودن نباید در دستگاه قضایی و قضاوت قرار گیرند که این سوال پیش میآید که چرا نباید در قضاوت دل رحم بود؟ زیرا چه بسا اگر در دستگاه قضایی مردانه، زنان حضور داشته باشند میزان جرایم در جامعه کاهش پیدا کند. زنان میتوانند قدرت تشخیص را درون دستگاه قضاوت ببرند و ورود زنان در عرصه سیاست باید مورد استقبال قرار گیرد.
قانعی راد با بیان اینکه در شرایط فعلی بین قانون و عرف فاصلهای ایجاد شده است که این موضوع یکی دیگر از موارد مشکل آفرین قلمداد می شود و سرمایه سیاسی را کاهش می دهد، افزود: لازمه نظریه پردازی در حوزه زنان آمدن زنان از حوزه خصوصی به عمومی است و اگر این موضوع باعث تزلزل خانواده میشود باید مورد بررسی قرار گیرد تا به یک تئوری و نظریه نهایی برسیم. امروزه زنان به سمت خانه و خانواده سوق داده می شوند که صرفا میتوانند یک همسر و فرزند خوبی داشته باشند در حالی که خانوادهها به سادگی با استفاده از شبکههای ماهوارهای و تلویزیونی به اطلاعات جهانی دست پیدا میکنند که متاسفانه بیشترین تبلیغ این شبکهها رواج کالاهای مصرفی است و در نهایت تغییر سبک زندگی افراد را در پی دارد.
گفتنی است نشست تحلیل و بررسی راهبردها، موانع و چالشهای مشارکت سیاسی-اجتماعی زنان ایرانی در انجمن جامعه شناسی ایران از سوی حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن و با همکاری نشریه فرهنگی کلید ملی برگزار شد.