علوم انسانی راه حلی برای مسائل مهندسی است

به گزارش عطنا،علی دیزانی بهره‌گیری از علومی مانند جامعه‌شناسی سازمان، روانشناسی اجتماعی و حضور کارشناسان علوم انسانی همچون رفتار سازمانی و یا فرهنگ سازمانی را از جمله موارد حائز اهمیت در سازمان‌ها برشمرد و تصریح کرد: وقتی یک بیماری رفتاری در سازمان دیده می‌شود با قانون نمی‌توان آن مشکل را برطرف کرد. لذا در کنار اینکه افراد را از بسیاری رفتارها منع می‌‌کنند باید راه‌های جایگزین مثبت ارائه شود و در شرایط جدید که سخن از اخلاق حرفه‌ای در سازمان‌های نظام مهندسی است، باید در موازات آن نسبت به این موضوعات حساسیت بیشتر به خرج داد.

این کارشناس اخلاق با اعتقاد به اینکه برای انتخابات هیئت مدیره‌ها باید کانال‌های شفاف وجود داشته باشد تا نامزدها بتوانند رقابت سالم داشته باشند، اظهار داشت: داشتن حق انتقاد یکی از مواردی است که در آیین‌نامه‌های اخلاق مهندسی درج شده و باید به آن توجه شود.

دیزانی در ادامه اضافه کرد: حتی در برخی موارد آیین‌نامه‌های اخلاقی، اجازه افشاگری به اعضا می‌دهند. این افشاگری می‌تواند درونی و یا بیرونی باشد. در موارد خاص مهندسان باید اطلاعاتی را که از برخی ناهنجاری‌ها دارند به مدیران سازمان حرفه‌ای خود منتقل کنند. در مواردی حتی آنها می‌توانند افشاگری بیرونی داشته باشند. یعنی اطلاعات خود را به رسانه‌ها و افراد خارج از سازمان منتقل کنند که یکی از این موارد در جایی است که سلامت و ایمنی مردم در خطر باشد.

به گفته مدرس دانشگاه امیرکبیر اگر حقوق مهندسان حرفه‌ای در کنار مسؤولیت‌هایشان به رسمیت شناخته شود و اعضا با یک برنامه‌ریزی مناسب سازمانی، با هیئت مدیره روابط‌ مشخص و شفاف داشته باشند و پاسخ‌های شفاف بشوند؛ قطعا یک مهندس حرفه‌ای وارد فضاهای مجازی غیراخلاقی نخواهند شد و به دنبال شایعه نخواهد بود.

دیزانی، انسداد اطلاعاتی به منظور حفظ منافع برخی افراد و عدم آشنایی مدیریت با اصول رهبری سازمان را، بستری مناسب برای انتقال نادرست اطلاعات دانست و گفت: برای دفع راه‌های غیرمجاز نیاز به مجاری مثبت اطلاع‌رسانی است.

وی با اشاره به اینکه اعضای سازمان نظام مهندسی باید نسبت به وظایف حرفه‌ای خود آشنایی بیشتری پیدا کنند، تصریح کرد: باید در آموزش سازمان اصلاحاتی صورت گیرد. مهندسان حرفه‌ای باید با حرفه و جایگاه آن و مسؤولیت‌های حرفه ای اعم از مسؤولیت‌های قانونی، اخلاقی و شغلی خود بیش از پیش آشنا شوند.

گفتنی است، شاید نیاز باشد که سازمان نظام مهندسی در روش‌های مدیریتی خود نیز دست به اصلاحاتی بزند. گرچه این سازمان در حوزه قانون یک ساختار مردم‌سالارانه دارد، ولی در عمل مردم‌سالارانه نیست.

مدرس دانشگاه امیرکبیر یادآورشد: برای داشتن نگاه سیستماتیک شاید مناسب باشد که قبل از تمرکز بر دگرگونی‌های بنیادین در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان برخی مواردی که در نظام مهندسی ساختمان مغفول مانده و یا ظرفیت اصلاح و توسعه دارد بررسی و بازیافت شود.

این کارشناس اخلاق حرفه‌ای بر این اعتقاد است که وزارت راه و شهرسازی ادبیات جدیدی را وارد حرفه مهندسی ساختمان کرده است. توجه اصلی به جامعه و نیازهای آن به عنوان اولویت اول حرفه و رعایت ارزش‌هایی همچون حق انتخاب، حق آزادی، حق داشتن محصول با کیفیت و حق رقابت در کنار تلاش برای زدودن اموری غیر اخلاقی مثل تضاد منافع در حرفه مهندسی ساختمان در سخنرانی‌ها، نوشته‌ها و دستورالعمل‌های وزارتی، فرهنگی است که سال‌ها بود کارشناسان اخلاق در حوزه حرفه‌ها و چه بسا جامعه انتظارش را می‌کشیدند. ولی به نظر می‌رسد که روش‌ها دقیق و علمی نیست. علامتش آن است که با آن چه از تجربیات جهانی در این حوزه می‌شناسیم، متفاوت است.

مدرس دانشگاه امیرکبیر با تاکید بر اینکه مدیران وزارتخانه برای توسعه حرفه مهندسی علاوه بر کارشناسان حوزه ساختمان نیازمند کارشناسان علوم انسانی و اخلاقی هستند، تصریح کرد: وزیر راه و شهرسازی به عنوان نخبه و فرهیخته علمی دارای اطلاعات کارشناسی و تجربیات مدیریتی بسیاری است، اما وجود یک تیم مشاوره‌‌ای در حوزه علوم انسانی ضروری است. چرا که با عدم استفاده از علوم انسانی ودر شرایطی که فضایل اخلاقی روز به روز کمرنگتر می شود، وضعیت ما هم بدتر خواهد شد.

دیزانی در پایان خاطر نشان ساخت: مهمترین هدف در حرفه مهندسی توجه به سلامتی، ایمنی و رفاه مردم است؛ که اگر نظام مهندسی برای سلامت خودش به نحو مناسب فکر نکند این سازمان از حرفه‌ای بودن خارج شده و تبدیل به یک سازمان تجاری می‌شود که تنها می‌تواند به فکر اعضای خودش باشد و در صورت ادامه این وضعیت سازمان نظام مهندسی ساختمان دیگر مورد حمایت مردم و دولت نبوده و موجودیت نخواهد داشت.