نگرانم اما امیدوارم

به گزارش عطنا به نقل از ایرنا، هادی خانیکی، مدیرگروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، اعتقاد دارد برای بررسی و کاهش آسیب‌های اجتماعی، باید به مسائل به صورت جامعه‌نگر نگریست. اگر افراد جامعه به مسائل و مشکلات حساس باشند و خواهان مشارکت باشند، آسیب‌ها کاهش پیدا می‌کند.
وی گفت: در وضعیت کنونی جامعه ایران تا حدی بی‌اعتمادی به وجود آمده و به دلایل مختلف سرمایه و همبستگی اجتماعی رو به کاهش رفته است. نگران وضعیت اجتماعی کشور هستم، اما نا‌امید نیستم.
این استاد دانشگاه یکی دیگر از مشکلات جامعه را گسست بین نهادهای مختلف عنوان کرد و اضافه کرد: هم اکنون گسست در درون جامعه، گسست درون جامعه نخبگان، گسست بین نسلی و جنسیتی را از جمله آسیب های موجود در کشور باید دانست.
وی اضافه کرد: گذر از جامعه سنتی به مدرن یکی از دلایل گسست اجتناب‌ناپذیر جامعه است. ایجاد توقعات فزاینده مردم با توجه به امکانات موجود از جمله گسست‌های اجتناب پذیری است که رسانه‌ها به آن دامن می‌زنند.
وی گفت: جامعه در بسیاری از مواقع با نوآوری ها و خلق فرصت‌های امیدوارانه راه خود برای آفرینش امید می‌یابد و به حیات خود ادامه می‌دهد. ما باورها و اعتقاداتی داریم که ناامیدی را با گمراهی برابر می‌داند.
خانیکی اضافه کرد: نه قصد القای امید و نه یاس اجتماعی داریم. نقدی که همواره به جامعه دانشگاهی وارد بوده، این است که دانشگاه نتوانسته یافته‌های خود را به راه‌حل اجتماعی تبدیل کند. باید امید اجتماعی را به دایره مسائلی برای اندیشیدن وارد کنیم.
وی اضافه کرد: مجموع آسیب‌های اجتماعی در ایران به زوال و نابودی جامعه منجر نمی‌شود زیرا تاریخ و پیشینه مردم ایران نشان می‌دهد این مردم توانایی عبور از تهدیدها را دارند.
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطباطی گفت: وجود نهادهای مردم نهاد مختلفی، همچون انجمن‌های پیشگیری از اعتیاد نشان می‌دهد مردم امیدوارانه در جامعه حضور دارند و برای رفع مشکلات تلاش می‌کنند و تشکل های مردم و خیران در تلاش برای توانمند‌کردن دیگر افراد هستند.
وی افزود: پیشینه مذهبی مردم نشان می‌دهد همواره مردم برای برون رفت از مشکلات و بحران‌ها بیش از دولت به نهادهای مردم نهاد و نیکوکارانه اعتماد دارند.