اخلاق فردی معتمدنژاد منشاء اثر اجتماعی بود/ نگذاریم مطبوعات جوانمرگ شود

نماینده شورای اسلامی شهر تهران گفت: مرحوم معتمدنژاد مانع از انتشار نوشته‌ای می‌شد که به اخلاق و حل مشکل عمومی جامعه کمک نمی‌کرد. او همه عمرش را بر روزنامه‌نگاری و ایجاد گفت‌وگو بین دستگاه اجرایی، دستگاه دانشگاهی و مردم گذاشت و به طور دائم در مورد اخلاق رسانه، حقوق مطبوعات و تشکل‌ها سند می‌آورد.

به گزارش خبرنگار عطنا، نشست «تهران در بستر مطبوعات» به مناسبت چهارمین سال درگذشت پدر علوم ارتباطات ایران، پروفسور کاظم معتمدنژاد با حضور هادی خانیکی، مدیرگروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی، احمد مسجدجامعی، نماینده شورای اسلامی شهر تهران، سید فرید قاسمی، تاریخ‌نگار، احمد میرعابدینی، استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و وحید معتمدنژاد، فعال فرهنگی و فرزند استاد معتمدنژاد، یکشنبه، ۱۹ آذرماه به همت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان تهران در نگارخانه تهران برگزار شد.

در این نشست، احمد مسجدجامعی، نماینده شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه سابقه تهران به لحاظ فرهنگی متفاوت است و ما گرفتار یک نوع تهران‌زدگی در خود تهران شده‌ایم، گفت: با وجود اینکه الگوی توسعه برنامه شهری برای جایی مثل شهر ری با جایی مثل شمیران کاملاً متفاوت است اما شاهد الگوهای یک‌دستی برای همه نقاط تهران هستیم.

او ادامه داد: مثلاً اگر در منطقه هجده تهران، خانه اسباب‌بازی مورد نیاز است در منطقه یک و دو، وجود چنین خانه‌ای یک شوخی است. یعنی با اسباب‌بازی‌های یکی از بچه‌های منطقه شمال تهران می‌توان در جنوب این شهر چندین خانه اسباب‌بازی راه‌اندازی کرد.

مسجدجامعی تصریح کرد: طبیعت تهران در شمال، شرق، غرب و جنوب تهران متفاوت است، حتی برای برنامه‌ریزی طبیعت تهران الگوی درستی نداریم، برای مثال هویت طبیعی ونک با درخت ون، پونک با پونه تعریف می‌شود. حتی از نظر عزاداری و مراسم‌ها هم بین مناطق مختلف، تفاوت وجود دارد.

او یادآور شد که در نتیجه این تهران‌زدگی، سلطه الگوی ویژه‌ای که در نظام مهندسی، فکری، برنامه‌ریزی و طراحی وجود دارد در ابتدا به خود تهران و سپس به جاهای دیگر آسیب می‌زند و گفت: همین موضوع درباره نشریات محلی هم صدق می‌کند. این نشریات محلی الگوی ملی را دنبال می‌کند.

نماینده شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: من یک نمونه نشریه محلی را بررسی می‌کردم، این نشریه در روزهای دهه فجر به جای پرداختن به مسائل محلی آن دوره از برنامه‌های ورود امام خمینی خبر می‌داد؛ در حالی که یک نشریه محلی باید از اتفاقات آن محله بنویسد. در حقیقت نشریات محلی کار محلی نمی‌کنند بلکه همان روایت ملی را شکل و شمایل این‌گونه می‌دهد.

او بیان کرد: در رشد و گسترش و شکل‌گیری خود تهران، گروه‌های ایرانی مختلفی نقش داشتند. مثلاً می‌توان در قدیمی‌ترین نقشه‌های تهران تکیه‌هایی مربوط به قمی‌ها، کرمانی‌ها، همدانی‌ها و... را دید. همچنین بازارها بر طبق این گروه‌ها بود، برای مثال بازار آهنگران مربوط به یک گروه بود.

مسجدجامعی با بیان اینکه سفرنامه‌ها و گزارش‌های قدیمی تهران حکایت از ظرفیت بسیار بالای فرهنگی آن دارد، گفت: قدیمی‌ترین گزارش از تهران مربوط به برادر شاه تهماسب است. در این گزارش با وجود اینکه تهران یک آبادی است اما تعداد شاعران بسیار بالایی داشته است، بنابراین در گذشته بنیان فکری و فرهنگی تهران بر بنیان کاربری آن غلبه داشته و تنوع و تعدد آن هم زیاد بوده است.

او اظهار کرد: پسر دکتر معتمدنژاد درباره پدرش می‌گوید «اگر نوشته‌ای به اخلاق و حل مشکل عمومی جامعه کمک نمی‌کرد، مرحوم پدرم مانع از انتشار آن می‌شد»، بله؛ استاد معتمدنژاد همه عمرشان را بر روزنامه‌نگاری و ایجاد گفت‌وگو بین دستگاه اجرایی، دانشگاهی و مردمی گذاشتند و به طور دائم در مورد اخلاق رسانه، حقوق مطبوعات و تشکل‌ها سند می‌آوردند.

مسجدجامعی تصریح کرد: در واقع تواضع و اخلاق فردی معتمدنژاد منشا اثر اجتماعی بود. به عبارتی بخشی از رفتار او بر محیط و در بین دانشجویانش تاثیر می‌گذاشت و نسبت این‌گونه استادان با دانشجوها نسبت اینکه در کلاس چیزی بخوانند، ببینند و ببرند، نیست.

نماینده شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه با توجه به حوزه اخلاق در مطبوعات، می‌توانیم به فضای اخلاقی جامعه کمک کنیم، گفت: اینکه می‌گویم به جامعه‌ای امید دهیم مانع بیان نقاط ضعف نمی‌شود. روزنامه‌نگاری امیدوارانه به این معنی است که این مباحث به قدری جدی و اساسی در رسانه‌هایمان مطرح شود که به یک جریان خارجی برای راه‌اندازی موج خبری بی‌نیاز باشیم.

او در پایان اظهار کرد: آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد جوانمرگی مطبوعات است. پس تجربه کجا باید جمع شود؟ اگر استاد توفیقات ویژه‌ای داشته است به این دلیل بود که روزنامه‌نگار بود و در کنار روزنامه‌نگاری به اصول دانشگاهی می‌پرداخت.