روزمرگی خطرناک‌ترین پدیده‌ زندگی خوابگاهی است/ رابطه عاطفی بین استاد و دانشجو منجر به رشد شخصیت می‌شود

مدیرگروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی اظهار کرد: از جمله وظایف مسئولان فرهنگی برای جلوگیری از روزمرگی شدن زندگی دانشجو، پایش سطح و نحوه گذران و همچنین مدیریت اوقات فراغت آنها است ضمن اینکه مجموعه دانشگاه اعم از استادان و کارکنان باید به دغدغه‌های دانشجویان توجه کنند.

سارا رحیمی-عطنا؛ سال تحصیلی جدید آغاز شده است. سیل عظیمی از دانشجویان از جای جای این مرز و بوم راهی دانشگاه‌های مختلف و شهرهای مختلف شده‌اند. آدم‌هایی که تا دیروز دبیرستانی بودند. شام و نهار خانه‌شان به راه بود. با بچه‌های محل سری به پاتوق‌های همیشگی‌شان می‌زدند. حالا اما باید زندگی جدیدی را دور از مدرسه و خانه و پاتوق و دوستانشان غاز کنند. زندگی‌ای که چهارسال و یا بیشتر طول خواهد کشید. اینکه در این راه برای کسانی که به خصوص در خوابگاه ساکن می‌شوند از لحاظ مختلف روحی و جسمی، مادی و معنوی چه مسائلی پیش می‌آید همواره مورد غفلت اکثر دانشجویان خوابگاهی قرار می‌گیرد. مهمترین خطری که در کمین دانشجویان جوان و نو رسیده است خوابگاه‌زدگی و روزمرگی است که باید خود دانشجو نسبت به آن علم پیدا کند.

کیومرث فرحبخش، عضو هیئت علمی و مدیرگروه مشاوره دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی در خصوص تاثیر روزهای اول دانشگاه بر دانشجویان و تدابیر اندیشیده شده برای آنها، گفت: دانشگاه مانند شروع هر فرآیند و هر فصلی، احساسات یا هیجانات خاص خود را داشته و دانشجو بعد از سه ماه تعطیلی دانشگاه، در شروع سال تحصیلی با برنامه‌های جدید مواجه می‌شود که حس و حال خود را دارد.

او ادامه داد: شروع سال تحصیلی جدید برای دانشجویان ورودی‌های قبل، یک شروع مکرر و دیداری خوشحال‌کننده برای آنها در مواجهه با استادان و دوستان است ضمن اینکه برای دانشجویان نوورودی کارشناسی می‌تواند برانگیزنده احساسات و هیجانات باشد.

فرحبخش با بیان اینکه دانشجویان نوورودی کارشناسی ساکن در خوابگاه‌ها، دانشجویانی هستند که نگرانی‌های خاص خود را دارند، اظهار کرد: این دانشجویان با ورود به خوابگاه با شیوه‌های برخورد خاص و متفاوتی روبه‌رو می‌شوند و ممکن است دوری از خانواده و احساس غربت به خصوص در هفته‌های نخست، آنها را دچار حالت‌های روحی خاص و در نهایت احساس نیاز به مراقبت ویژه کند.

مدیرگروه مشاوره، اضافه کرد: این دانشجویان باید از سوی گروه‌های آموزشی، مراکز مشاوره دانشگاه و بخش فرهنگی مورد توجه قرار گیرند چرا که احساس غربت و استرس روزهای نخست دانشگاه ممکن است سبب خلق و خوی منفی و در نهایت روی آوردن آنها به انصراف از تحصیل و توسل به روش‌های مخرب که از نظر روحی و روانی برای آنها مضر است، شود.

او با تاکید بر ضرورت برنامه‌های مدون جهت حمایت عاطفی دانشجویان نوورودی به خصوص دانشجویان خوابگاهی، خاطرنشان کرد: اردوی توجیهی جهت برقراری ارتباط خوب و صمیمی با استادان برای دانشجویان، یادآوری به استادان در خصوص گوش دادن به صحبت‌های دانشجویان در هفته اول و مصاحبه با دانشجویان و درک مشکلات و گرفتاری‌ها و تلاش در جهت رفع آنها از جمله برنامه‌های خوبی بود که در گروه مشاوره صورت گرفت.

استاد دانشگاه علامه طباطبائی مبنی بر راه‌حل رفع مشکلات و چالش‌های فراروی دانشجویان خوابگاهی، گفت: یک بخش از مشکلات به خوابگاه و امکانات آن برمی‌گردد که تلاش مضاعف معاونت دانشجویی در جهت فراهم کردن بهترین شرایط زندگی است.

او ادامه داد: رفتار و روابط دانشجوها و فرهنگ آنها در ارتباط با هم بسیار حائز اهمیت است ضمن اینکه باید کارگاه‌هایی جهت آموزش و کسب مهارت‌های زندگی خوابگاهی از قبیل استفاده مفید آنها از اوقات فراغت، مزایا و فرصت‌های رشد در زندگی خوابگاهی، چگونگی برقرار کردن ارتباط و آشنایی با فعالیت‌های فرهنگی برای آنها برگزار شود.

راه‌حل مقابله با روزمرگی شدن زندگی دانشجو، تعریف فعالیت‌های آموزشی، اجتماعی و فرهنگی است

فرحبخش در خصوص راه‌حل مقابله با اسیر روزمرگی شدن زندگی دانشجوی خوابگاهی، بیان کرد: تعریف و تنظیم فعالیت‌ها و تکالیف آموزشی توسط آموزش دانشگاه و استادان، تشویق دانشجو به فعالیت‌های اجتماعی، شناخت خود و اجتماع اطراف و کارهای داوطلبانه مرتبط با رشته او در سازمان‌ها، فعالیت‌های فرهنگی آنها در خوابگاه جهت پر کردن اوقات فراغت از جمله فعالیت‌ها برای روزمرگی نشدن زندگی دانشجویان است.

او تصریح کرد: روزمرگی شدن زندگی دانشجو یکی از خطرناک‌ترین پدیده‌های زندگی خوابگاهی است که می‌تواند منجر به افسردگی، درگیری و روی آوردن به رفتارهای پرخطر در خوابگاه شود بنابراین از جمله وظایف مسئولین فرهنگی دانشگاه، پایش سطح و نحوه گذران و همچنین مدیریت اوقات فراغت دانشجویان است.

مدیر گروه مشاوره با بیان اینکه مجموعه دانشگاه اعم از استادان و کارکنان باید به دغدغه‌های دانشجویان توجه کنند، گفت: لازمه رشد دانشجویان و فرهیخته شدن آنها در جامعه توجه به دغدغه‌های آنها است ضمن اینکه باید به گسترش ارتباط دانشجو و استاد نیز توجه شده و حتی برخی شب‌ها استادان با حضور یافتن در خوابگاه‌ها با شرایط و وضعیت زندگی آنان آشنا شوند.

او ادامه داد: رابطه عاطفی خوب و مطلوب بین استاد و دانشجو منجر به رشد شخصیت دانشجویان می‌شود ضمن اینکه منش و شخصیت استاد نیز باید چنین ارتباطی را بطلبد؛ هرچند از نظر فرهنگی آئین‌نامه‌هایی در این خصوص وجود دارند اما آنچه که در این آئین‌نامه‌ها آمده با آنچه که در عمل اتفاق می‌افتد، متفاوت است.

ضرورت گسترش فعالیت‌های فرهنگی خودجوش توسط دانشجویان

فرحبخش با اشاره به لزوم گسترش فعالیت‌های فرهنگی خودجوش توسط دانشجویان، اظهار کرد: مدیریت فرهنگی دانشگاه باید تا حد امکان، فعالیت‌های فرهنگی را به خود دانشجو بسپارند چرا که با نظام کارمندسالاری نمی‌توان فعالیت فرهنگی انجام داد، کار فرهنگی مستلزم فعالیت شبانه‌روزی هم در صحنه خوابگاه و هم در صحنه دانشگاه است.

او با بیان اینکه بزرگ‌ترین اشکال از دهه دوم انقلاب به بعد، فاصله گرفتن دانشجویان از فعالیت فرهنگی بود، ادامه داد: در دهه اول انقلاب، عمده فعالیت‌های فرهنگی بر عهده دانشجو بود و به نظرات و برنامه‌های آنها احترام گذاشته شده و مسئولین صرفاً نقش حامی را برعهده داشتند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه تصریح کرد: با وجود شرایط سخت دهه اول انقلاب اعم از مشکلات مالی و جنگ، اما فعالیت‌های فرهنگی از اعزام به جبهه گرفته تا فعالیت گروه‌های علمی مختلف به خوبی اجرا می‌شد، بنابراین فعالیت فرهنگی در سطح دانشگاه بسیار وسیع‌تر از امروزه بود.

او در پایان تاکید کرد: دانشجویان افراد بالغی هستند که باید به آنها فرصت داد و دانشگاه باید نقش حمایت‌کننده داشته باشد، دانشجویان امروز بسیار فهمیده‌تر و عاقلانه‌تر از دانشجویان نسل ما عمل می‌کنند بنابراین باید به آنان فرصت خودشکوفایی داد.