حسین رحمانیزاده، مدیر مسئول نشریه تراز گفت: با جدیت و اطمینان میتوانم بگویم آن چیزی که در قانون مطبوعات ما وجود دارد و آییننامه ناظر بر نشریات که از طرف وزارت علوم ابلاغ شده، دانشجویان در بیان مطالبی که می نویسند آزادند.
به گزارش عطنا، حسین رحمانی زاده، سردبیر و مدیر مسئول نشریه تراز و عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه علامه طباطبائی است. نشریه تراز باسابقهترین نشریه دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی است که 21 سال از فعالیت آن میگذرد. در انتخابات گذشته رحمانیزاده به عنوان عضو دانشجویی کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه برگزیده شد. بعد از حواشی که برخی روزنامهها سهواً از وضعیت نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی مطرح کردند با او به گفتوگو پرداختیم تا وضعیت نشریات دانشجویی را از زبان این مسئول جوان جویا شویم؛
نشریه تراز از نظر محتوا چگونه نشریهای است؟ و شما چگونه وارد کار روزنامهنگاری شدید؟
صاحب امتیاز نشریه تراز، انجمن علمی توسعه اقتصادی و برنامهریزی است، به پیشنهاد توفیق حسینزاده، سردبیر و مدیر مسئول نشریه تراز وارد هیئت تحریریه و سپس سردبیر این نشریه شدم، پیشنهاد سردبیری او همزمان با فارغالحصیل بودنشان بود.
این نشریه باسابقه از نظر محتوایی علمی- اقتصادی همراه با رویکرد تحلیلی است و سعی بر این است با جنبههای علمی به پدیدههای مختلف اقتصادی به دور از فضای سیاستزدگی اقتصادی بپردازد.
کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی چه فعالیتها و چه وظایفی دارد؟
مطابق با دستورالعمل وزارت علوم هر دانشگاهی باید یک کمیته ناظر بر نشریات داشته باشد، چندین عضو از جمله معاون فرهنگی، مسئول نهاد رهبری، مدیر امور فرهنگی، سه عضو هیئت علمی، یک عضو حقوقدان از اعضای هیئت علمی دانشکده حقوق، سه عضو دانشجویی دانشگاه به عنوان مدیرمسئول از اعضای نشریات هستند ضمن اینکه تمام اتفاقات پیرامون نشریات از گرفتن مجوز تا اضافه شدن یک فرد جدید در نشریه و تصمیمات دیگر در کمیته انجام میشود.
کمیته ناظر چه تفاوتی با دوره قبل چه از نظر دولت و چه از نظر ریاست دانشگاه دارد؟
تقریبا هر سال ترکیب کمیته، معاون فرهنگی، سه عضو دانشجویی و اعضای هیئت علمی و عضو حقوقدان تغییر میکند، نکته بارز در کمیته این است که سه عضو دانشجو نماینده دانشجوها بوده و در اغلب موارد میتوانند برخی از نظرها را در کمیته تغییر دهند؛ جسارت و آزادی برای اعضای دانشجویی کمیته که به دنبال حق هستند، بیشتر شده است.
شما حاشیهای که برای نشریه باران به وجود آمد را چگونه دیدید و داستانش را چگونه تعریف میکنید؟ و چه برخوردی با این نشریه شد؟
تمامی انتخابات تشکلها طبق آییننامه و ضابطهای برگزار میشود، از آنجا که کمیته و کادر اجرائی برای انتخابات وجود دارد این مسئله را که نشریه باران پرداخته بود فکر میکنم چندان واقع نبود و در آخر تعلیق شد.
چند روز پیش در روزنامهها انتقادات بسیاری به دانشگاه علامه و به خصوص بر نشریات دانشجویی شده بود، فکر میکنید این صحبتهایی که در روزنامهها آمده است تا چه حد صحت دارد؟ و اینکه نشریات دانشجویی چه تفاوتی با دورههای قبل دارد؟
نشریه دانشجویی ابزار دست دانشجو است که میتواند با حاشیه زیادی همراه باشد اما به نظرم سلاح خیلی خوبی است که عقیده یک دانشجو فرصت بروز و ظهور پیدا کند، میتوان گفت که گزارش روزنامه قانون در خصوص نشریات دانشجویی، بیشتر سیاهنمایی بوده و میتوانم با جدیت و اطمینان بگویم که چقدر مطالب روزنامه قانون از واقعیت فضای نشریات به دور است و دانشجوها در بیان مطالب خود آزاد هستند و هیچ گاه نظارت پیش از چاپ وجود نداشته است.
اگر بخواهیم یک مقایسهای بین ریاست دوران آقای شریعتی و آقای سلیمی داشته باشیم از نظر کمی، تعداد نشریات افزایش پیدا کرده و در حال حاضر مجوز 80 نشریه صادر شده و مشغول فعالیت هستند و از نظر کیفیت نیز اخیراً جشنواره تیتر 10 را پشت سر گذاشتیم که دانشگاه علامه توانست 6 عنوان را کسب کند.
در مورد فلسفه نشریات دانشجویی به خصوص قسمت سیاسی- اجتماعی آن نظرتان چیست؟ آیا دانشجو را که مطلب سیاسی نوشته مورد پیگرد قرار میدهید؟
سه عضو دانشجویی در کمیته نماینده دانشجوها هستند. به نظر من نشریه یک سلاح در دست دانشجو است که میتواند عقاید خود را بیان کند و تنها خط قرمز من آن مواردی است که در قانون مطبوعات آمده؛ فلسفه وجود نشریه دانشجویی همان بیان انتقادات است.
آیا از بیرون دانشگاه و یا از سوی حراست دانشگاه فشاری بر کمیته نیست؟
در این مدتی که من بودم حقیقتاً چنین چیزی را لمس نکردم.
آیا کمیته بین اندیشههای جناحهای مختلف از جمله اصلاحطلب و اصولگرا تمایزی قائل میشود؟
اگر احساس شود که نوشته یا مطلبی مشکل دارد توسط بعضی از اعضای کمیته ارائه میشود، نگاهی که اعضای کمیته دارند، جناحی نبوده و هدف اصلی آن، کمک به پیشرفت نشریه است
وضعیت کیفی نشریات دانشجویی را چگونه بررسی میکنید؟ و چه انتقاداتی به وضعیت کمی و کیفی و حتی فرم و گرافیک آن وجود دارد؟
از دانشگاه علامه به عنوان بزرگترین دانشگاه علوم انسانی چه در داخل دانشگاه و چه از بیرون، توقعات خیلی بالایی از نظر کیفیت وجود دارد، یک راهکار اندیشیده شده برای نشریات، افزایش دورههای آموزشی است اینکه هر ترم یک دوره الزامی آموزش اجرا شود ضمن اینکه خانه نشریات درصدد ارائه دورههای دیگر مثل دوره گرافیک مطبوعاتی است.
توقعی که از نشریات وجود دارد این است که مطالب را از جنبههای مختلف، علمیتر و بحثها را به زبان دانشجویی دنبال کنند، علمی بودن یک مطلب غالباً موثرتر و در ذهن ماندگارتر است مثلاً در زمان برجام مطلبی علمی در این خصوص چاپ شده بود که بسیار قابل تامل بود.
با توجه به تغییراتی که در دانشگاه و در بین دانشجویان ایجاد میشود به نظر شما آینده نشریات دانشجویی به کدام سمت میرود و نقاط قوت و ضعف آن چیست و چه کسانی میتوانند آن را حمایت کنند؟
از جمله نکات مثبت نشریات دانشگاه علامه، وجود آقای قنبری، مسئول خانه نشریات، جو کمیته ناظر، ترغیبی که در دانشجویان برای فعالیت در نشریات دانشجویی ایجاد شده و همچنین عزمی که برای پیشبرد اهداف نشریه وجود دارد، است؛ استادان و اعضای هیئت علمی میتوانند به پیشبرد این روند مخصوصاً در نشریات علمی بسیار کمک کنند و انتقادی که وجود دارد این است که برخی از استادان در کمک به دانشجویان کمکاری میکنند.
نکته پایانی؟
نبود برخورد و نظرات پیش از چاپ مدیون سیاستهای دکتر سلیمی و معاونان اجرائی از جمله دکتر سلیمی بجستانی، دکتر خرسندی و دکتر ملکی، معاون سابق امور فرهنگی است؛ اگر ترس ذهنی دانشجو برداشته شود، مطالبی که توسط آنها در نشریات ارائه میشود باعث در جریان قرار گرفتن مسئولان و در نهایت رشد و تعالی دانشگاه میشود.
همچنین برخودم واجب میدانم از همکاران خوبم در نشریه تراز، آقای توفیق حسین زاده، مدیر مسئول اسبق نشریه، خانم محدثه زمانی، سردبیر نشریه که زحمات بی بدیلی در این نشریه میکشند قدردانی کنم.