در گمانه‌زنی‌های کابینه به انتخاب بی‌سروصداترین فرد برای وزارت علوم اکتفا می‌شود

سرسنگی یادآور شد: اگر تولید واندیشه را سرکوب کنیم استادان تنها به جدول ارتقا در رده آموزشی فکر می‌کنند و دانشگاه ما خروجی نخواهد داشت. امروز می‌بینیم در گمانه‌زنی‌های انتخاب کابینه به نظر می‌رسد وزیر علوم چندان مهم نیست و اینکه بی‌سروصداو بی‌حاشیه فردی انتخاب شود؛ کافی است.

به گزارش عطنا به نقل از ایلنا، مراسم رونمایی از فصلنامه برگ فرهنگ، فصلنامه مطالعات دانشگاه تهران که پس از پنج وقفه مجدد منتشر شده است، عصر امروز دوشنبه دوم مردادماه در باغ موزه نگارستان برگزار شد.

مجید سرسنگی (سردبیر فصلنامه برگ فرهنگ) در این مراسم با اشاره به اینکه این گردهمایی و بهانه مجددا انتشار مجدد فصل نامه‌ای است که در زمان خود نشریه با کیفیت محسوب می‌شد، گفت: ‌متاسفانه انتشار این نشریه در دوره‌ای متوقف شد و اصولا توقف فعالیت‌های فرهنگی از آفت‌های حوزه فرهنگ در کشور ما در زمینه تولید و فرهنگی است. تولید فرهنگی به سختی آغاز می‌شود و به آسانی ان را متوقف می‌کنیم هیچکس هم سوال نمی‌کند که چرا فلان تولید فرهنگی متوقف و به تعطیلی کشیده شده است.

سرسنگی ادامه داد: اگر در بازار ارز چند تومان نرخ ارز خارجی بالا و پایین شود جامعه ملتهب شده و همه پیگیر می‌شود که چه اتفاقی افتاده است ولی اگر سالن سینما، سالن تئا‌تر یا فعالیت یک انتشاراتی تعطیل شود یا مجله روزنامه‌ای توقیف گردد؛ ظاهرا هیچ اتفاق خاصی رخ نداده و کسی نگرانش نمی‌شود. یکی از دلایل مشکلات فرهنگی جامعه ما همین عدم تفاهم است و اینکه در قبال تولیدات فرهنگی که از سرمایه‌های فرهنگی کشور هستند؛ نگرانی نداریم.

او تاکید کرد: وقتی در معاونت فرهنگی مشغول به کار شدم و سابقه از مجله برگ فرهنگ دیدم حیفم آمد که کار این مجله ادامه پیدا نکند البته به دوره پیشین انتشار مجله می‌شود نقدهایی وارد کرد. مثل اینکه در آن دوره تم مشخصی نداشته و مجموعه مقالات نامرتبط و مختلف گرد هم منتشر می‌شدند. ما در این دوره سعی داریم در هر شماره با تمرکز با یک موضوع و محور خاص مقالات منتشر شده دراین مجله همچون نخ‌هایی به متصل باشد همچنین درنظر داریم تا کارکرد صرفا علمی و پژوهشی را از این نشریه جدا کنیم چراکه دیگر چنین رویکردی در نشریه دانشگاهی جوابگو نیست. پس می‌خواهیم بیشتر به حوزه مطالعات فرهنگی و آنچه که مربوط به فرهنگ دانشگاه است بپردازیم. علاوه بر این‌ها در بحث گرافیک و صفحه بندی و... نیز تغییراتی مثبت شاهد خواهیم بود.

این مدیر فرهنگی سپس با اشاره به اینکه برای انتشار مجدد نشریه برگ فرهنگ بودجه‌ای تخصیص داده نشده؛ گفت: در این یک سال که مشغول آماده‌سازی و راه‌اندازی مجدد نشریه بودیم هیچ بودجه‌ای به این کار تخصیص داده نشده و تا به امروز هم نشده است. با خود فکر کردم اگر بخواهم زمان برای توجیه و دلیل آوردن بودجه‌گیری کسب کنم فرصت از دست می‌رود و به همین دلیل کارمان بدون تخصیص بودجه آغاز کردیم.

سرسنگی سپس گریزی به نگرانی‌های که درباره وضعیت آموزش عالی وجود دارد زد و اظهار داشت: با توجه به نگرانی‌هایی که در حوزه آموزش عالی و دانشگاه وجود دارد اولین شماره چاپ مجدد نشریه را به کارکرد دانشگاه اختصاص دادیم و این مساله را به قضاوت گذاشتیم که اساسا دانشگاه ما چه رسالتی دارد و عملکردی و آیا رسالتش را همسو با هدف مطلوب پی گرفته است این مساله را بررسی کردیم که آیا فارغ‌التحصیلان ما می‌توانند جایگزین چهره‌های فرهیخته و اساتید ماندگارمان شوند.

سردبیر نشریه دانشگاهی برگ فرهنگ اضافه کرد: به نظر می‌رسد حتی حاضر نیستیم به تجربه و دانش آنهایی برگردیم که خود موسس جریان دانشگاه و تحصیلات آکادمی شده‌اند عملا حرف‌هایی را تکرار می‌کنیم که خود بنیانگذاران نهاد دانشگاه در غرب سالهاست از آن عبور کردند و به نظریات جدید رسیده‌اند. مخصوصا در علوم انسانی و هنر با بحران جدی روبرو هستیم و سالهاست که مراکز دانشگاهی ما تولید اندیشه به معنای واقعی ندارند و سپس شاهد مقاله‌سازی برای بالابردن اعداد و ارقام و امتیازگیری در رده استادی هستیم. مشکلاتی مثل ثروت علمی و... همه معلول هستند و یک علت سبب ایجاد آن‌ها شده وهمه باید به دنبال علت‌ها باشیم نه اینکه خودمان را مثل امروز در یک تار گرفتار کنیم و دراین میان تولید علم واندیشه صدمه بینید.

سرسنگی یادآور شد: اگر تولید واندیشه را سرکوب کنیم استادان تنها به جدول ارتقا در رده آموزشی فکر می‌کنند و دانشگاه ما خروجی نخواهد داشت. امروز می‌بینیم در گمانه‌زنی‌های انتخاب کابینه به نظر می‌رسد وزیر علوم چندان مهم نیست و اینکه بی‌سروصداو بی‌حاشیه فردی انتخاب شود؛ کافی است. این نگاه حداقلی به دانشگاه یعنی یک چالش جدی وجود دارد و آموزش عالی ما در خطر است مخصوصا وقتی قرار باشد با دانشگاه‌های خارجی تعامل و ارتباط داشته باشیم. مجلاتی مثل برگ فرهنگ می‌تواند کمک کند تا فرهنگ دانشگاهی به کارکرد دانشگاه مورد توجه قرار بگیرند و اساس این وظیفه را دارند که به سوالات مهم چالش‌های دانشگاه پاسخ دادند.

عباس کاظمی (از اعضای شورای سیاستگذاری نشریه) نیز در این نشست بیان کرد: او بسته به دانشگاه مجله و نشریه برای خود داشته باشد که خود را در آیینه آن نصب کند نه اینکه مجله دانشگاهی صرفا محلی برای انتشار مقاله برای ارتقا باشد گرایش مجله برگ هنر نیز گرایشی انتقادی به عملکرد خود دانشگاه خواهد بود.

کاظمی افزود: بسیاری ازجوانان ما امروز می‌دانند که دانشگاه به آن‌ها شغلی نخواهد داد و انگیزش ورود به دانشگاه تنها این است که وضعیتی برای تعریف خود و کسب یک منزلت اجتماعی را محقق کند وظیفه ما در این شرایط این است که نسل جدید را عمیق‌تر بفهمیم و سعی کنیم مسوولیت دانشگاه را به آن‌ها نشان دهیم. دهه‌های شصت و هفتاد که حتی پنجاه جنبش دانشجویی در دانشگاه ما زنده بود و دانشجو متعهد به جامعه خود اما امروز نه دانشجو و خود دانشگاه تعهدی به جامعه احساس نمی‌کند و دور از سیاست حرف نمی‌زند. جنبش دانشجویی نگران جامعه امروز دیگر وجود ندارد و تنها آثاری نامرئی و پراکنده را دارد این بی‌هویتی تنها مختص به دانشجویان نیست و استادان را درگیر کرده است چراکه فقط انتشار مقاله و کتاب برای کسب درجه هستند.

کاظمی اظهار داشت: از نظر صوری رشد علمی داشته‌ایم اما آنچه تولید علمی می‌نامیم تولید علمی واقعی نیست و فقط شکلی و فرمی از تولید علمی هستند هویت دانشجویی در معرض خطر است. امروز دیگر دانشجو یک هویت مستقل نیست بلکه از هویت از پیش تعیین شده مثل مدیر، کارمند و خانه دار و... است و دانشگاه نیز این توان را ندارد که هویت دانشجویی را به نسل جوان منتقل کند این تفاوت دانشجویی زمان ما و نسل امروز است می‌تواند پیامدهای زیادی داشته باشد.

حسین میرزائی (از دیگر اعضای شورای سیاستگذاری نشریه) نیز در بخشی از سخنان خود ضمن ابراز امیدواری برای تداوم  استمرار انتشار مجله برگ فرهنگ گفت: دانشگاه محلی است برای حل مساله ولی وقتی به شواهد اجتماعی نهادی فربه شده و از ۲۵۰ واحد مرکز آموزشی به بالای ۲۸۰۰ واحد رسیده است یعنی به موجود عجیب و غریب تبدیل شده که در کنار تداخل مفهومی‌اش با سیاست غریب افتاده است. در برهه‌ها و زمانی مختلف گاهی دانشگاه برای حل مساله بوده و می‌تواند راه حل ارایه دهد اما در شرایطی مثل شرایط امروز باید به این مشکل بیشتر توجه کنند اگر دانشگاه و نگاه دانشگاهی وجود نداشت حتما شرایط جامعه ما از حال حالا نیز برهانی‌تر می‌شد.