«همه برای ایران» محور اقدام همه روابط عمومی‌ها باشد

عطنا - دکتر هادی خانیکی در گردهمایی مدیران روابط عمومی و اطلاع‌رسانی دستگاه‌های اجرایی که صبح روز شنبه ۲۷ اردیبهشت در موزه ملی ایران برگزار شد ضمن تبریک روز روابط عمومی و فرصت این روز برای تشریح بایدها و نبایدهای حوزه روابط عمومی گفت: من یک معلم هستم و فقط به کلاس درس اکتفا نمی‌کنم و تلاش دارم تا دانسته‌ها را در بستر اجرایی تببین کنم.

این استاد ارتباطات با اشاره به شعار بزرگداشت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی با عنوان «همه برای ایران» گفت: همه برای ایران می‌تواند محور رویکرد روابط عمومی‌ها باشد. ایران میراث مشترکی در دستگاه‌های مختلف است. همه برای ایران فقط مربوط به حوزه فرهنگ نیست بلکه همه دستگاه‌ها و روابط عمومی‌ها در تحقق این موضوع مهم هستند.

وی افزود: پرداختن به مسئله همه برای ایران در حوزه ملی معنای خاصی دارد.

خانیکی با بیان اينکه روابط عمومی‌ها در کشور از فقر نظری رنج می‌برند و به جای اینکه فکر کنند با چه مسائلی رو به رو هستند درگیر تکذیب و اخبار جعلی هستند تصریح کرد: باید در پی تدوین مبانی نظری روابط عمومی‌ها باشیم. باید بگویند چه روایتی را می‌خواهند منتقل کنند.

این استاد ارتباطات ادامه داد: دولت به طور عام و دولت آقای پزشکیان از یک دشواری ارتباطی رنج می‌برد و زبان نخبگانی آن روان نیست.

خانیکی با اشاره به برگزاری همایش مدیران روابط عمومی در موزه ملی ایران افزود: حرفی که موزه دارد این است که از شی می‌شود روایت ساخت و روابط عمومی اگر بخواهد معنای عمیق‌تر داشته باشد از نگاه موزه‌ای بهتر درک می‌شود. موزه جایی است که بین گذشته و آینده ارتباط می‌سازد.

وی افزود: روایت‌ها دولت‌ها را ساخته‌اند. یکی از پایه‌های نظریه روابط عمومی ایران این است که روابط عمومی صرفا ابزار اطلاع‌رسانی نیست و ابزاری برای آینده است. باید گفت‌وگو کنیم و گفت‌وگو نه فقط با حرف زدن بلکه از شنیدن آغاز می‌شود.

خانیکی گفت: در تنگناهایی قرار داریم که حالت فاجعه گرفته است. در جامعه فاجعه‌آمیز سخت می‌توان حرف زد. ملات این گفت‌وگو از ارتباطات و روابط عمومی‌ها می‌آید.

این استاد ارتباطات با اشاره به فضای دو قطبی در حوزه روابط عمومی‌ها گفت: روابط عمومی در ایران بین دو جهان است؛ یک جهان آن دولت است که می‌خواهد اقتدارش حفظ و فهمیده شود و جهانی دیگر از مردم است که به مشارکت، شفافیت و معنا نیاز دارد. بنابراین روابط عمومی باید پل باشد نه دیوار. روابط عمومی نباید بلندگوی گزارش عملکرد باشد بلکه باید زبان جامعه و گوش دولت باشد.

خانیکی ادامه داد: روابط عمومی ایرانی باید متکی بر بازشناسی و بازآفرینی ایران و خدمات متقابل ایران و اسلام باشد.

وی افزود: روابط عمومی باید با حافظه تاریخی و امید به آینده حرف بزند. امروز با مردمی سروکار داریم که فقط مخاطب نیستند و رسانه هستند. در فضای کنونی روابط عمومی فقط نمی‌تواند تولید محتوا کند بلکه باید تولید معنا کند و هنر تحلیل داده‌ها را داشته باشد.

این استاد ارتباطات با اشاره به برخی سوءبرداشت‌ها و قضاوت‌ها گفت: روابط عمومی ایرانی می‌تواند پیشگام گفت‌وگو باشد. یک فعال محیط زیست می‌تواند با وزارت نفت گفت‌وگو کند، بین دولت و منتقدان می‌شود گفت‌وگو کرد.

خانیکی با بیان اینکه توسعه فقط بودجه نیست بلکه گفت‌وگویی که در برش‌های فاجعه‌آمیز، امید را معنا کند نیز روی دیگر توسعه می‌شود که سرمایه اجتماعی را بالا می‌برد. بنابراین در اینجا هست که هر پروژه کوچک آموزشی، صنعتی و ... می‌تواند به فهم محلی تبدیل شود.

وی گفت: آمار و گزارش عملکرد از سوی روابط عمومی‌ها خوب است اما قبل از آن توجه به همبستگی است که اهمیت دارد.

این استاد ارتباطات با بیان اينکه امروز به روابط عمومی‌هایی نیاز داریم که هوش مصنوعی را در اختیار سرمایه فرهنگی کشور و ایران قرار دهند افزود: این صحبت‌ها کلیات نیست بلکه می‌شود این حرف‌ها را تبدیل به اقدام کرد.