چهار تن از اعضای هیات موسس خانه روابط عمومی ایران در میزگردی به بررسی وضعیت روابط عمومی در ایران پرداختند.
به گزارش عطنا و به نقل از ایسنا، داود زارعیان، هوشمند سفیدی، سعید معادی و مجتبی آقایی با حضور در این میزگرد رسانهای که به منظور بسط و توسعه ارتباط و همکاری بین رسانهها و روابط عمومی برگزار شد، ضمن اعلام موجودیت خانه روابط عمومی ایران، از میزان اهمیت روابط عمومیها و تاثیر آنها بر روی جامعه، روابط اجتماعی و گفتمانسازی سخن گفتند.
آنها در سخنانی روابط عمومیها را پزشکان جامعه برشمردند و ارتقای فرهنگ روابط عمومی در ایران، اصلاح تعریف روابط عمومی و توجیه مدیران ارشد کشور در زمینه جایگاه و نقش روابط عمومی را از مهمترین اهداف تاسیس خانه رواط عمومی ایران دانستند.
تاثیر روابط عمومی بر تلطیف روابط اجتماعی
زارعیان با یادآوری اینکه 27 اردیبهشت، روز جهانی «ارتباطات و جامعه اطلاعاتی» نامیده شده است، اظهار کرد: تاریخچه این نامگذاری به سال 1865 برمیگردد؛ سالی که اتحادیه تلگراف تأسیس شد و بعد تبدیل به اتحادیه جهانی مخابرات شد و از آن سال، روز 17 می را روز جهانی مخابرات نامگذاری کردهاند. در ادامه سال 2005 در اجلاس سران درباره موضوع جامعه اطلاعاتی که در کشور تونس برگزار شد، کشورهای عضو پیشنهاد دادند تا با توجه به تغییراتی که در ارتباطات و فناوری اطلاعات صورت گرفته، این روز به نام روز جهانی ارتباطات و جامعه اطلاعاتی تغییر نام پیدا کند. در ایران نیز از سالها قبل دوستان پیشنهاد روز روابط عمومی را داده بودند، تا اینکه در دولت نهم روز 27 اردیبهشت در تقویم رسمی به عنوان روز روابط عمومی درج شد.
او خاطرنشان کرد: در سطح بینالملل هر سال اتحادیه جهانی مخابرات شعاری را برای روز «ارتباطات و جامعه اطلاعاتی» انتخاب و به کشورهای عضو ابلاغ میکند و کشورهای عضو هم در راستای آن شعار عمل میکنند؛ اما در کشور ما به نظر میرسد روز روابط عمومی خیلی خوب نهادینه نشده است، ولی در حال شکلگیری است. برای اینکه بتوانیم از این فرصت روز روابط عمومی استفاده کنیم، در طول یک هفته مراسم مختلفی را برگزار میکنیم؛ طبیعتاً هدف ما ارتقای جایگاه روابط عمومی، تعریف و بازتعریف آن و توجیه مدیران ارشد کشور در زمینه جایگاه و نقش روابط عمومی در مدیریت است. هفته روابط عمومی فرصت خوبی برای دانشجویان، کارکنان و کارورزان این حوزه است تا بتوانند با اصحاب رسانه، مدیران و اساتید دانشگاه آشنا شوند و مباحث روابط عمومی را پیگیری کنند.
زارعیان با اشاره به بخشی از صحبتهای احمد مسجد جامعی در مراسم اعلام موجودیت خانه روابط عمومی مبنی بر اینکه کار را باید از بالاتر شروع کرد، متذکر شد: انشاءالله با مجموعه ارتباطاتی که در عرصههای مختلف داریم، میتوانیم بیشتر از مصوبات و آییننامههای دولت قدم برداریم. باید تلاش کنیم در برنامه ششم توسعه حداقل یک بند یا یک سطح را به روابط عمومی اختصاص دهیم و اگر بتوانیم در فرهنگ اطلاعرسانی بندی را داشته باشیم طبیعتاً میشود به آینده امیدوار بود. به طور کلی میتوان گفت کشورهایی که در حوزه اجرا موفق شدند، کشورهایی بودند که برنامه داشتهاند؛ ولی متأسفانه ما در حوزه اجرا نگاه با برنامهای نداشتهایم.
او با اشاره به تاسیس خانه روابط عمومی اظهار کرد: معتقدم این خانه برخلاف سایر تشکلها بنا دارد که تقریباً همه دستاندرکاران روابط عمومی را درگیر کند. ما نباید کوتاه بیاییم و قصد هم نداریم که کوتاه بیاییم، چون معتقدیم این حرفه اگر از حرفه پزشکی با اهمیتتر نباشد، کم اهمیتتر نیست. من همیشه در دوران دانشجویی از استادان بزرگ ارتباطات مثل دکتر معتمدنژاد و دکتر محسنیانراد این سوال را میپرسیدم که پزشکی مهمتر است یا روزنامهنگاری و روابط عمومی؟ که آنها در پاسخ میگفتند روزنامهنگاری و روابط عمومی، چون یک پزشک ممکن است یک نفر را به کشتن دهد، اما یک روزنامهنگار یا روابط عمومی میتواند یک جامعه را بکشد.
زارعیان یادآور شد که شغل روابط عمومی بسیار حائز اهمیت است و امروز روند توسعه جوامع در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و... به حوزه اطلاعرسانی وصل است؛ بنابراین اگر حوزه اطلاعرسانی تعطیل شود تمام کارها عقیم خواهد ماند.
روابط عمومیها از امتیازات و تسهیلات برخوردار نیستند
در ادامه این میزگرد رسانهای، سفیدی با اشاره به روز «ارتباطات و جامعه اطلاعاتی» بیان کرد: افتخار نامگذاری روز روابط عمومی مربوط به دولت اصلاحات میشود؛ منتهی در دولت نهم در طی نامهای اعلام کردند که این روز تصویب شده، ولی برای ثبت در تقویم نیاز است که یک ارگان رسمی هم آن را بخواهد و ما به همین منظور از طرف موسسه فرهنگ روابط عمومی آرمان این کار را دنبال کردیم و از آن زمان روز روابط عمومی در تقویم رسمی کشور گنجانده شد.
او درباره اهداف نامگذاری روز روابط عمومی و ثبت آن در تقویم رسمی کشور، توضیح داد: ارتقای فرهنگ روابط عمومی در کشور از مهمترین اهداف ما بود؛ همچنین معتقد بودیم روابط عمومی فقط یک واحد سازمانی نیست، بلکه دانشی است که میتواند در همه ابعاد زندگی مورد استفاده قرار بگیرد؛ همه ما در زندگی فردی، غیر فردی، بین فردی، سازمان و اجتماعی میتوانیم از تکنیکها و رویکردهای روابط عمومی بهره ببریم. روابط عمومی میتواند در تلطیف روابط اجتماعی تأثیر زیادی داشته باشد و اگر بتوانیم آن را در کشور تقویت کنیم، خیلی از مسائل حل و پاسخگویی بیشتر، شکاف میان ملت و دولت کمتر میشود و ارتباطات انسانی شکل بهتری به خود میگیرد.
سفیدی همچنین درباره علت تاسیس خانه روابط عمومی ایران، خاطرنشان کرد: از سال 46 یک انجمن روابط عمومی در ایران داشتیم که بعد از انقلاب تعطیل و سال 70 توسط استادان روابط عمومی این انجمن احیا شد که هنوز هم فعال است؛ این نهاد باید یک سری رسالتها و اهداف را دنبال میکرد، ولی به نظر میرسید که نتوانست اهداف لازم را تأمین کند. به همین منظور از سال 79 تصمیم به تاسیس یک انجمن متخصصان روابط عمومی گرفتیم و آن را با دو هدف مشخص توسعه روابط عمومی در ایران و تخصصی کردن آن، شکل دادیم.
او با اشاره به انجمن روابط عمومی ایران یادآور شد: هم زمان با شکلگیری این انجمن، در بعضی از استانها نیز انجمنهای استانی روابط عمومی شکل گرفت؛ اخیراً به این نتیجه رسیدیم که به این نهاد فراگیر نیازمندیم تا تمامی این انجمنها را پوشش دهد و بستر را برای فعالیت آنها فراهم کند. برداشت شخصی خود من این است که انجمن روابط عمومی ایران به دلایلی چون نداشتن وقت کافی یا همپوشانی رسالت این انجمنها آنطور که باید موفق نبود؛ به همین منظور تصمیم گرفتیم خانهای را برای روابط عمومی تشکیل دهیم که همگانی باشد، نهادها را پوشش دهد، متمایز باشد و بتواند اهداف روابط عمومی را پیش بگیرد.
سفیدی به تمایزهای خانه روابط عمومی ایران با انجمن روابط عمومی اشاره و اظهار کرد: یکی از این تمایزها این است که بر اساس اساسنامه خانه روابط عمومی ایران، در هر شهرستان شورای روابط عمومی استان خواهیم داشت و از جمعبندی شورای روابط عمومی شهرستانها، شورای روابط عمومی استان شکل خواهد گرفت؛ از تجمع شورای روابط عمومی استانها، شورای روابط عمومی کشور تشکیل میشود که این شورا خود دارای شورای مرکزی، رییس و دبیر است. تمایز دوم این است که دفتری را تحت عنوان دفتر حمایت از حقوق صنفی و و تخصصی روابط عمومیها پیشبینی کردیم و امیدواریم در قالب آن بتوانیم آرزوهای صنفی و بعضی از مطالبات تخصصی که در حوزه روابط عمومی وجود دارد را عملی کنیم؛ به عنوان مثال در حال حاضر به همه مشاغل تخصصی، حق تخصص تعلق میگیرد، ولی به مدیران روابط عمومی تعلق نمیگیرد. طبق بند 10 ماده 68 قانون خدمات کشوری، مشاغل حساس و تخصصی 35 درصد فوقالعاده ویژه میگیرند، در حالی که این شامل حال روابط عمومیها نمیشود. روابط عمومی شغلی است که از امتیازات و تسهیلات برخوردار نیست و ما برای اینکه بتوانیم مسائلی از این قبیل را مطرح کنیم، نیاز به یک نهاد داریم که خانه روابط عمومی ایران میتواند این کار را انجام دهد.
او در ادامه مطلب بالا متذکر شد: تمایز سوم این است که خانه روابط عمومی ایران دارای هیات امنایی است که از هیات موسس تشکیل میشود؛ به همین دلیل هیات موسس نظارت عالی خودش را حفظ خواهد کرد تا مبادا این نهاد از اهداف اصلی خودش، دچار انحراف شود؛ در بررسی و آسیبشناسی فعالیتهای تشکلهای روابط عمومی متوجه شدیم که وقتی بانیان اولیه کنار زده میشوند، اهداف اصلی آن نهاد فراموش میشود. چهارمین تمایز این است که خانه روابط عمومی ایران به مسائل کلان روابط عمومیها میپردازد تا مبادا به موسسهای تبدیل شود که فقط کارگاه برگزار کند، پول بگیرد و به مسائل کلان روابط عمومی توجهی نکند. تمایز پنجم این است که خانه روابط عمومی بتواند بسترساز موفقیت سایر تشکلهای روابط عمومی باشد، از آنها حمایت کند و با این تشکلها همکاری و گفتمان داشته باشد؛ بدین ترتیب است که هر تشکل رسالت ویژه خودش را دنبال میکند.
نامگذاری هفته روابط عمومی
سفیدی و زارعیان در ادامه سخنانشان به بیان توضیحاتی درباره علت نامگذاری روزها در هفته روابط عمومی پرداختند؛ سفیدی با اشاره به 27 اردیبهشت که روز «روابط عمومی و ارتقاء جایگاه سازمانی روابط عمومی» نامیده شده است، بیان کرد: به نظرم آنطور که باید و شاید جایگاه روابط عمومی در سازمانها شناخته نشده است؛ در بسیاری از سازمانها همچون سازمان مدیریت برنامهریزی صداوسیما و بنیاد مستضعفان روابط عمومی در بخشهای دیگر ادغام شده است و این در حالی است که روابط عمومی باید یک واحد مستقل زیرنظر بالاترین مقام ارشد و به عنوان مشاور رییس سازمان باشد. این ادغام شدنها به صلاح روابط عمومی نیست و این موضوع باید هر چه سریعتر مورد توجه قرار بگیرد.
28 اردیبهشت ماه روز «روابط عمومی؛ رسانه، تعامل و همکاری» نامگذاری شده است؛ زارعیان در این باره اظهار کرد: یکی از موضوعات مهمی که روابط عمومیها باید به آن بپردازند، بحث رسانهها است؛ همیشه خبرنگاران گله دارند که روابط عمومیها به جای اینکه راه را برای ارتباط باز کنند، آن را میبندند؛ این موضوع تا اندازهای درست است، ولی ما هم متقابلاً گلهمند هستیم. خبرنگاران هم روابط عمومی را به عنوان یک سخنگو نمیشناسند و بیشتر علاقهمند هستند با سایر مدیران مصاحبه کنند. باید این نکته را در نظر داشت که رمز موفقیت روابط عمومیها کار با رسانهها است.
زارعیان با بیان اینکه 29 اردیبهشت به عنوان روز «روابط عمومی، دانشگاه، تولید علم و آموزش حرفهای» نامگذاری شده است، تصریح کرد: در کشورمان در حوزه روابط عمومی دانشگاه زیاد داریم، ولی خروجی نداریم. افرادی که از دانشگاهها بیرون میآیند به جز مطالب تئوریک چیز دیگری بلد نیستند. برخی از دانشگاههایی که در این سالها شکل گرفته است، استانداردهای لازم را ندارند و سیستم و روش آموزشی آنها نیاز به تغییراتی دارد. وقتی که برای دانشجویان فارغالتحصیل روابط عمومی سمینار آموزشی برگزاری کنیم تازه متوجه شویم که تا چه اندازه این رشته اهمیت دارد.
30 اردیبهشت ماه روز «روابط عمومی؛ تشکلها، حمایت صنفی و تخصصی» نامگذاری شده است؛ سفیدی درباره علت نامگذاری توضیح داد: مشکلات زیادی در زمینه حمایتهای صنفی و تخصصی وجود دارد؛ به عنوان مثال گاهی در اخبار دیده میشود که روسای همه صنوف صحبت میکنند، اما در حوزه روابط عمومی چنین نیست یا در بخشنامههای سیستمهای دولتی، تنها بخشی که هیچ مزایایی به آن تعلق نمیگیرد، روابط عمومی است. به دلیل توسعه فضای مجازی مجبوریم از کارشناس IT در حوزه روابط عمومی کمک بگیریم؛ اما کارشناس IT زمانی که در حوزه فنی کار میکند حدود 30 درصد بیشتر از زمانی است که در حوزه روابط عمومی فعالیت دارد، حقوق دریافت میکند.
سفیدی با اشاره به 31 اردیبهشت که روز «روابط عمومی؛ ارتباط مردمی و گفتوگو» نامیده شده است، اظهار کرد: معتقدیم که مرکز ثقل فعالیتهای روابط عمومی گفتوشنود است؛ روابط عمومی از طریق گفتوگو شکل میگیرد و نه فریب و زور؛ از طرفی دیگر از لحاظ کمی و کیفی گفتوگو در کشورمان آنطور که باید و شایسته است، صورت نمیگیرد. به همین منظور فعالیتهایی را انجام دادیم؛ به عنوان مثال از طریق دبیران شورای هماهنگی مدیران روابط عمومی استانداریها با ستادهای برگزاری نماز جمعه در کشور مکاتبه کردیم و از ائمه جمعه خواستیم تا اهمیت گفتوگو در اسلام را مورد توجه قرار دهند و چند مقاله هم برای آنها ارسال کردیم.
زارعیان با بیان اینکه اول خرداد ماه با عنوان «روابط عمومی؛ اخلاق و مسوولیت حرفهای» نامگذاری شده است، در این باره یادآور شد: چه در حوزه روابط عمومی و چه در حوزه رسانه، اخلاق باید محور کار قرار بگیرد؛ متأسفانه در جامعه ما تعریف اخلاق خلاصه شده است در اینکه یک نفر توهین کند؛ این در حالی است که اخلاق حرفهای کاملاً موضوع دیگری است.
او همچنن درباره علت اینکه دوم خرداد ماه، روز «روابط عمومی؛ تعامل مدیران ارشد سازمانها و مدیران روابط عمومیها» نامگذاری شده است، بیان کرد: ما بسیار دنبال این هستیم که مدیران کشور را با حوزه روابط عمومی آشنا کنیم. اگر واقعاً مدیران ارشد و مدیران روابط عمومی تعامل نداشته باشند، کار روابط عمومی به جایی نمیرسد.
تمام تلاش روابط عمومیها برای اثبات خودشان است
همچنین آقایی در سخنانی کوتاه از لزوم حضور روابط عمومیها در سازمانها و ضعفهایی که در این زمینه وجود دارد، سخن گفت؛ او بیان کرد: یکی از ضعفهایی که در حوزه روابط عمومی داریم و تقریباً میتوان گفت که در تمام دولتها نیز بوده، ضعف در اطلاعرسانی به صورت حرفهای، تخصصی و با رعایت همه جوانب است. این ضعف موجب شده است که گردش اطلاعات به درستی در روابط بین سازمانی، درون سازمانی و بین سازمان و جامعه صورت نگیرد.
آقایی با بیان اینکه روابط عمومی به معنای مدرن آن، قریب به 70 سال در کشور ما سابقه دارد، خاطرنشان کرد: مشکل اصلی این است که تمام تلاش روابط عمومیها در راستای اثبات خودشان است تا سازمانها، مدیران و جامعه آنها را ببینند؛ این پوسته با گذشت قریب به 70 سال، تشکیل انجمنهای روابط عمومی و با تجربههای به دست آمده باید شکسته شود. باید این پتانسیل در حوزه روابط عمومی و اطلاعرسانی درست مورد استفاد قرار بگیرد. یکی دیگر از مشکلات ما در قوانین و اسناد بالادستی است که جایگاهی را برای ساماندهی و بهرهگیری از یک سیستم درست روابط عمومی در نظر نگرفتهاند. این ضعف را همه تشکلهای روابط عمومی احساس میکنند و تلاش دارند که آن را بر طرف کنند؛ این تلاش ارجمند و لازم است، ولی کافی نیست. کفایت آن زمانی به وجود میآید که در جایگاههای بالاتر نیز این بستر ایجاد شود.
او یاداور شد: متاسفانه در دستگاههای دولتی و خصوصی نیروهای غیر متخصص در حوزه روابط عمومی مشغول به کار هستند، فعالیت روابط عمومیها به تشریفات و تبلیغات تنزل پیدا کرده است و بیشتر زبان سیستم هستند تا گوشی برای شنیدن؛ این در حالی است که در تعریف اولیه روابط عمومی، این شغل ارتباط دوسویه بین سازمان و جامعه تعریف شده است؛ ولی متاسفانه این دو سویه بودن در کشور ما گاهی بسیار فقیر میشود. امیدوارم تشکیل خانه روابط عمومی ایران با جهتگیریهایی که دارد و با برآیند همافزاییهای دانش، مهارت و تجربهای که به صورت پراکنده در جامعه روابط عمومی وجود دارد، بتواند در راستای برطرف کردن ضعفهای موجود تاثیرگذار باشد و در اسناد بالادستی نقش جدیتری را ایفا کند.
آقایی با اشاره به نقش دولت در اطلاعرسانی، متذکر شد: به نظرم این دولت چارهای ندارد که به سیستم اطلاعرسانیاش بیشتر و جدیتر فکر کند؛ به ویژه در این دوران پساتحریم که نیاز به رعایت گفتمان درست در حوزه بینالملل وجود دارد. امیدوارم خانه روابط عمومی ایران با اهدافی که در اساسنامه خود منظور کرده است، بتواند به تمام بخشهای خصوصی و دولتی کشور کمک کند.
روابط عمومی در ایران روند رو به رشدی نداشته است
در ادامه این میزگرد رسانهای، سعید معادی به بیان مشکلاتی پرداخت که منجر به تاسیس خانه روابط عمومی ایران شد؛ او اظهار کرد: متاسفانه بخش ساختار در ایران همیشه فقط در حد کاغذ و محتوا باقی میماند. به عنوان مثال علیرغم تمام تلاشهایی که در حوزههای مختلف صورت گرفته است، جریان روابط عمومی تا امروز هیچ وقت روند رو به رشدی نداشته است. یکی از دلایل این موضوع را میتوان ساختار کاملاً دولتی ما در نظام ایران دانست. دولتها هم میتوانند در راستای احیای روابط عمومیها کمک کننده باشند و هم میتوانند با ادغام و محدود کردن روابط عمومیها برای آنها تهدید محسوب شوند.
معادی در ادامه سخنانش با بیان اینکه مشکلاتی از این دست باعث شد تا خانه روابط عمومی ایران تاسیس شود، افزود: قرار است که این خانه به عنوان یک نهاد، بستر و ظرفیت بتواند در همه ابعاد روابط عمومی فعالیت کند؛ به عنوان مثال در این حوزه یکی از مهمترین دغدغههای ما اخلاق است؛ متاسفانه در حال حاضر تعریف درستی از اخلاق نداریم. بحث اخلاق حرفهای و سازمانی همچنان در حد کلامی و ذهنی باقی مانده و به رفتار عینی تبدیل نشده است؛ چراکه هنوز تفکیک خوبی در این زمینه صورت نگرفته و این خود یک دغدغه و مانع بزرگی است بر سر راه خانه روابط عمومی ایران.
او در ادامه مطلب بالا تصریح کرد: به همین منظور باید بتوانیم برای استانداردها چارچوبی مشخص و آن چارچوبها را تفکیک، تدوین و ابلاغ، کنترل و نظارت کنیم. آنچه که امروز به عنوان یک حلقه مفقوده وجود دارد، فقدان کنترل و نظارت است. ما هنوز نتوانستیم در بحث حتی حوزههای مدیریتیمان این حلقهها را کنار هم بچینیم و بر اساس رفتارهای اخلاق حرفهای که باید در چارچوب تکالیف، مسوولیت، ماموریت و اختیار مسئولیت باشد، عمل کنیم. چون این دو مولفه وجود ندارد، متأسفانه با مشکلات جدی در حوزه روابط عمومی مواجه هستیم.
معادی با بیان اینکه باید اول بررسی کرد که ما هر کدام اخلاق را چگونه تعریف میکنیم، بار دیگر بر عدم برنامهریزی در حوزه اخلاق حرفهای تاکید کرد و گفت: به نظرم هر کسی هر برداشتی که خواسته از اخلاق کرده است و این برداشتها متأسفانه با هم تلفیق نشده و نتوانستیم به استانداردی برسیم و اگر هم رسیدیم در حد نوشته باقی مانده است. چرا این نوشتههای ما قابلیت اجرایی پیدا نمیکند؟ فکر میکنم همه این موارد از دغدغههای خانه روابط عمومی ایران محسوب میشود.
روابط عمومیها بدون همکاری رسانهها موفق نمیشوند
سفیدی همچنین درباره اینکه در حال حاضر فعالیت روابط عمومی در بسیاری از نهادها تنها به گذاشتن اطلاعیههایی بر روی سایت خلاصه میشود، به بیان توضیحاتی پرداخت؛ او اظهار کرد: برخی روابط عمومیها تصور میکنند که با گذاشتن مطلبی بر روی سایت نهایت کار را انجام دادهاند، در حالی که تعامل با رسانه تعریف دیگری دارد. از مدیران نهادها نیز عدهای فکر میکنند که اگر رسانهای به آنها پیله نکند، روابط عمومی موفقی دارند؛ این در حالی است که سیاست ما درهای باز به روی رسانهها است و آنها را همگام و هم پیمان خودمان میدانیم؛ واضح است که روابط عمومیها بدون همکاری رسانهها موفق نمیشوند.
او در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه در راستای تحقق اهدافی که برای خانه روابط عمومی ایران ترسیم کردهاید، تا کنون چه اقدامات عملی انجام دادهاید، اظهار کرد: دو سال پیش با مجلس شورای اسلامی جلسهای برگزار کردیم، ولی در این بررسیها به دلایلی که بعضاً سیاسی هم بود، نتوانستیم به نتیجه برسیم؛ با این حال همچنان پیگیریهایمان را ادامه میدهیم. از طرفی بعد از جلساتی که در مجمع تشخیص مصلحت نظام با آیتالله هاشمی داشتیم، ایشان گفتند که نظراتتان را پیشنهاد دهید تا در سند چشمانداز منظور شود؛ ما هم نظراتمان را تدوین کردیم و در جلسهای با دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، آقای محسن رضایی، آنها را مطرح کردیم. منتهی روابط عمومی در فضای دموکراتیک رشد میکند و در جامعهای که هنوز به سطح دموکراسی لازم نرسیده، روابط عمومی هم رشد نمیکند. در راستای تحقق اهدافمان با باشگاه اطلاعرسانی دولت نیز در تعامل و همفکری هستیم؛ در مجموع کار سختی است ولی ما تلاشمان را ادامه میدهیم.
سفیدی در ادامه سخنانش بیان کرد: متاسفانه بعد از این که روابط عمومی را از وزارت ارشاد به ریاست جمهوری دادند، گرایش ریاست جمهوری در این حوزه صرفاً تبلیغ و اطلاعرسانی برای دولت است و به غیر از آن توجه نمیکند و همین باعث میشود که اطلاعیابی از مردم هم افت کند. همانطور که میدانید روابط عمومی دو روی سکه اطلاعرسانی و اطلاعیابی دارد و که عملکرد دولت در حوزه روابط عمومی بیشتر اطلاعرسانی است و میتوان گفت که بخش اطلاعیابی به کلی تعطیل است؛ این در حالی است که دولت یازدهم رسالت خودش را به گوش رساندن صدای ملت میداند.
او ساختار اطلاعرسانی دولت را ضعیف برشمرد و گفت: هر دولتی که روی کار میآید فرهنگ جدیدی با خود میآورد. به عنوان مثال در دوران دولت هفتم و هشتم بحث پاسخگویی در حوزه روابط عمومی پررنگ شد و در دولت احمدینژاد بیشتر عوام فریبانه بود و عملاً کاری نکردند؛ دولت آقای روحانی که روی کار آمد، با توجه به اینکه میگفتند ما دولت راستین هستیم، تصور میکردیم که روابط عمومی اخلاقی را شاهد باشیم؛ اما هر چه زمان میگذرد میبینیم به دلیل ضعف متولی روابط عمومی، بعضاً کسی در دولت خودش را مسوول روابط عمومی نمیداند، به آن فکر نمیکند و برای آن برنامهریزی و هدفگذاری نمیکند. دولت آنقدر درگیر جمع و جور کردن بحث اطلاعرسانی خودش شده که این موضوعات را فراموش کرده است؛ گرچه حتی در بیان دستآوردهای خودش هم ناتوان است. در حال حاضر در واقع کاری را که نهاد روابط عمومی دولت باید انجام دهد، خود دولت انجام میدهد.
سفیدی با اشاره به اهدافی که خانه روابط عمومی ایران دنبال میکند، بیان کرد: برنامهمان این است آییننامه را بار دیگر مرور و آییننامه قویتری را آماده کنیم؛ با وجود اینکه ما به آییننامه جامع روابط عمومی که توسط دولت نهم ارائه داده شد، 16 نقد وارد کردیم، اما به هر حال یک حرکت رو به جلو بود و اگر عملی میشد، خوب بود. در این دولت نیز توقع داریم که تدبیر صحیح در این حوزه صورت بگیرد تا بتوانیم نخستین دوره طلایی روابط عمومی را در ایران بینیم. در عین حال تلاشمان این است که از لحاظ قانونی روابط عمومی به جایگاه خاصی برسد و حتماً برای این هدفمان برنامه روشنی داریم، منتهی فعلاً در آغاز فعالیتهای خودمان هستیم.