همایش «بررسی روابط دولت و ملت در ایران» برگزار شد + فهرست تفصیلی برنامه‌ها

نخستین همایش بررسی نظری و عملی روابط دولت و ملت، گذشته، حال و آینده در دانشگاه علامه در حال برگزاری است. این مراسم با سخنرانی دکتر پناهی، دبیر همایش و دکتر سلیمی، رئیس دانشگاه افتتاح شد.

این همایش دو روزه، با حضور اساتید و پژوهشگران و صاحب نظران در عرصه های مختلف سیاسی و دانشگاهی در دانشگاه علامه بر پا شده است. برنامه این همایش شامل ارائه مقالات در پنل های مختلف در روز سه شنبه و چهارشنبه 31 فروردین و 1 اردیبهشت خواهد بود.

این همایش در پی تدوین راهکارها و پیشنهادهای سیاستی به‌منظور بهبود روابط دولت و ملت در ایران بر اساس تحلیل و تبیین موضوع است. تلاش می‌شود با اتکا بر پشتوانه نظری و تجربی در زمینه ظرفیت‌ها و نقاط قوت روابط دولت و ملت در ایران از یک‌سو و واکاوی آسیب‌ها و چالش‌های آن از سوی دیگر بستر مناسبی را برای تحکیم مهم‌ترین پشتوانه نظام جمهوری اسلامی که همان مردم هستند فراهم شود. در این مسیر شناخت ماهیت این نوع روابط و سازوکار و تاریخ تکوین دولت – ملت در ایران از مباحث مقدماتی و پایه‌ای محسوب می‌شود درعین‌حال شناسایی انواع جریان‌ها، عوامل و متغیرهایی که به‌نوعی در این روابط نقش ایفا می‌کنند با هدف یافتن راهکارها و مدل‌های مناسب بهبود روابط از اولویت برخوردار است.

لازم به ذکر است فایل محورها همایش، در اینجا قابل مشاهده است.

فهرست تفصیلی برنامه ها و کنفرانس ها و پنل ها را نیز از اینجا دریافت کنید.

 دکتر محمد حسین پناهی، رئیس دانشکده علوم اجتماعی و دبیر این همایش در باره همایش نوشته است: « از زمانی که دولت- ملت همراه با شکل گیری مدرنیته در اروپا تشکیل شد، یکی از مهمترین موضوعات مطالعه علوم سیاسی مدرن و جامعه شناسی سیاسی رابطه متقابل دولت و ملت بوده است. با شکل گیری دولت- ملتهای بعدی در سایر جوامع بشری، موضوع نوع مناسب رابطه متقابل دولت و ملت همواره در اولویت بالای مطالعه و اندیشه ورزی اندیشمندان آنها قرار داشته است. با توجه به شرایط تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف، تکوین دولت – ملتهای موجود در دنیا فرایند یکسان و سازوکار همانندی نداشته است، بلکه انواع دولت- ملتها با ویژگیهای مختلف تشکیل شده است. در اغلب کشورهای به اصطلاح «جهان سومی» یا «درحال توسعه»، در فرایند تکوین دولت- ملتها علاوه بر عوامل داخلی نامساعد، عوامل خارجی نیز اثرگذاشته و سبب شده دولت ایجاد شده رابطه متوازن و متناسبی با ملت و سایر نهادهای اجتماعی برقرار نکرده و انواع کژریختیها و ناکارکردیها و کژکارکردیها را به وجود آورد.

  تکوین دولت- ملت در ایران نیز همین فرایند را طی کرده است. عوامل داخلی نامساعد و عوامل خارجی مداخله­گر سبب شده­اند رابطه متقابل دولت و ملت در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی متوازن و متناسب نباشد. در دوره پهلوی شکاف بزرگی بین دولت و ملت در همه زمینه ها وجود داشت، که سبب بحران مشروعیت آن و در نهایت انقلاب اسلامی و سقوط آن شد. پس از انقلاب اسلامی با دگرگونیها و اصلاحاتی که در این رابطه انجام شد رابطه دولت و ملت هماهنگ­تر و متوازن­تر گردید. اما بخشی از کژریختیها و کژکارکردیهایِ دوره قبل به دوره جدید منتقل شده و عوامل داخلی و خارجیِ جدید نیز به آن افزوده شده، و سبب شده است که هنوز در بعضی از زمینه­ ها رابطه متقابل دولت و ملت و سایر نهادهای اجتماعی و مدنی تناسب لازم را نداشته و شکافهایی وجود داشته باشد، و در نتیجۀ آن آسیب های جدی در بعضی از زمینه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بوجود آید، که لازم است با بررسی و مطالعه عالمانه و واقع بینانۀ این روابط از منظر علوم اجتماعی مختلف شکافهای موجود شناخته شده و راهکارهای مناسب جهت رفع و کاهش آنها پیشنهاد شود. از آنجا که برای شناخت وضعیت این روابط و راهکارهای کارآمد برای رفع آنها فرمول استاندارد و از پیش ساخته شدۀ مناسبی وجود ندارد، ضرورت دارد اندیشمندان علوم اجتماعی مختلف کشور با پژوهش و رهیافت و دیدگاههای بومی موضوع را بررسی کرده و پیشنهادهای کاربردی و قابل اجرا در شرایط ایران مطرح کنند، و مسئولان جامعه نیز با بکارگیری راهکارهای پیشنهادی و انجام اصلاحات لازم، هماهنگی، توازن، و همدلی و همزبانی بیشتری بین دولت و دولتمردان از یک طرف، و ملت و شهروندان از طرف دیگر برقرار کنند، تا آسیبهای اجتماعی موجود، از جمله فقر، بیکاری، اعتیاد، فساد و غیره که غالباً نتیجه این شکافها است کاهش یافته و کیفیت زندگی مادی و معنوی ملت صبور و بردبار ایران افزایش یابد.

  باید متذکر شد که با توجه به وسعت موضوع این مهم با یک همایش قابل تحقق نیست، بلکه لازم است در محورهای مختلف همایشهای تخصصی­تری برگزار شده و با هم اندیشی متخصصان مختلف کشور، وضعیت رابطه متقابل دولت و ملت بطور دقیق رصد و شناسایی شده و راهکارهای مناسب، دقیق و کاربردی تری در وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران اسلامی برای رفع آنها پیشنهاد و اجرایی شود.»