به گزارش عطنا، در نظام حقوقی ایران، از نشانههای جغرافیایی در پرتو قانون حمایت از نشانههای جغرافیایی مصوب 1383 و کنوانسیونها و موافقتنامههای بینالمللی همچون کنوانسیون پاریس، موافقتنامه های مادرید و لیسبون حمایت به عمل میآید.
چکیده:
در نظام حقوقی ایران، از نشانههای جغرافیایی در پرتو قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی مصوب 1383 و کنوانسیونها و موافقتنامههای بینالمللی همچون کنوانسیون پاریس، موافقتنامههای مادرید و لیسبون حمایت به عمل میآید. لیکن، هر کدام از این قوانین دارای خلأها و نارساییهایی بوده که حمایت از نشانههای جغرافیایی ایران را با چالشهای حقوقی جدی مواجه کرده است؛ به طوری که کماکان محصولات اصیل ایرانی در بازارهای داخلی و خارجی مورد سوء استفاده و جعل قرار گرفته و در نهایت سبب گمراهی مصرفکنندگان واقعی شده است.
نوشتار حاضر ضمن تبیین مهمترین خلأها و موانع پیشروی، بر آنست تا فرصتها و راهکارهایی را جهت رفع ناکارآمدی نهاد نشانههای جغرافیایی معرفی کرده و پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت حقوقی این نشانهها ارائه کند.
نویسندگان:
مهدی زاهدی: استادیار حقوق عمومی و بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی (ره )
عمید محمدی: دانش آموخته ی کارشناسی ارشد حقوق مالکیت فکری دانشگاه علامه طباطبائی (ره)
فصلنامه دیدگاه های حقوق قضایی - شماره 69، بهار 1394.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. chaleshha