هوش مصنوعی فقط یک همکار است!

عطنا - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی به مناسبت روز ارتباطات و روابط عمومی درباره این حوزه و تغییراتی که در آن رخ داده و تاثیر فناوری‌های جدید بر آن توضیح داد.

بهارک محمودی درباره ارتباط بین روابط عمومی و روزنامه‌نگاری گفت: هرچند روابط عمومی و روزنامه‌نگاری در عمل مشابه یکدیگر به نظر می‌رسند، اما به لحاظ رویکرد با یکدیگر تفاوت دارند. در روابط عمومی شما نماینده یک سازمان، نهاد و... هستید و باید اهداف آن نهاد موردنظر را به سمع و نظر بقیه برسانید و خواسته‌ها و نیاز‌های آنجا را مطرح کنید، چرا که روابط عمومی در واقع میانجی بین مخاطبان و یک سازمان است.

این روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه در گفتگو با آنا اظهار کرد: ولی در روزنامه‌نگاری چنین وابستگی وجود ندارد. چرا که روزنامه‌نگار به عنوان یک عنصر مستقل قرار است نماینده مردم و افکار عمومی باشد و در این جایگاه قرار نیست در راستای منافع سازمان یا نهادی مشخص حرکت کند، ولی همچنان‌که اشاره کردم در روابط عمومی اوضاع متفاوت است و نوعی از وابستگی و لزوم پاسخگویی به نهاد و سازمان خاص وجود دارد.

توانمندی‌های روابط عمومی که در روزنامه‌نگاری پیدا می‌شود

محمودی با اشاره به این نکته که روزنامه‌نگار افکار عمومی را درنظر دارد، بیان کرد: روزنامه‌نگار که گوش شنوا و چشم بینای جامعه‌ست، نباید وابسته به هیچ سرمایه‌ای باشد و باید افکار و در واقع نفع عمومی را درنظر بگیرد.

نویسنده کتاب «نمایش رنج تهران در سینمای ایران» عنوان کرد: اما نکته اینجاست که بسیاری از توانایی‌هایی که در روابط عمومی مورد نیاز است در عرصه روزنامه‌نگاری قابل آموختن است. توانایی‌هایی مثل خبرنویسی، گزارش نویسی، مقاله نویسی و... مواردی هستند که همگی در عرصه روزنامه‌نگاری آموخته می‌شوند.

محمودی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره تغییرات حوزه روابط عمومی نسبت به دهه گذشته توضیح داد: مهم‌ترین تغییر این حوزه، مانند بسیاری از عرصه‌های دیگر، تغییر سبک زندگی به دلیل تحولات صورت گرفته در حوزه فناوری‌های ارتباطی و حضور همه جا حاضر شبکه‌های اجتماعی است. روابط عمومی دیگر مانند گذشته، به صورت سنتی نمی‌تواند عمل کند چرا که در هجوم اخبار و تحولات به‌سر می‌برد. روابط عمومی یک سازمان دیگر نمی‌تواند خود را به انجام وظایف روزمره کارمندی محدود کند و به نوشتن یک خبر در روز و انتشار بخش‌نامه‌های داخلی سازمان دلخوش کند. نهاد روابط عمومی در این عرصه سخت رقابتی نقش معرفی و در واقع زنده نگه‌داشتن یک سازمان را برعهده دارد. حقیقت این است که جهان امروز جهان بسیار شلوغ و پر سروصدایی است. جهانی که احتمال یک خواب خوش و راحت را از هر مدیر روابط عمومی سازمانی خواهد ربود. از این روست که روزآمدی، سرعت و در واقع چابکی و چالاکی از مهم‌ترین شروط لازم برای حضور و ماندن در این عرصه به شمار می‌رود. ویژگی‌هایی که از اصول جهان روزنامه‌نگاری است و روابط عمومی را به عرصه روزنامه‌نگاری پیوند می‌دهد.

تغییر نگاه به نهاد روابط عمومی

او درباره لزوم تغییر نگاه سنتی به عرصه روابط عمومی گفت: در حال حاضر روابط عمومی دیگر یک دفتر کوچک در حاشیه یک سازمان نیست، در حال حاضر نهاد روابط عمومی در هر مجموعه‌ای از مهم‌ترین و پر سروصداترین واحد‌های آن سازمان به شمار می‌رود. واحدی که باید همواره هوشمند و تیز باشند و سرعت بالایی در پاسخگویی داشته باشند، آن هم در جهانی که پر از هجمه است و روابط عمومی باید سپر بلای این هجمه‌ها باشد.

استاد دانشگاه علامه طباطبائی درباره تاثیر فناوری‌های جدید و هوش مصنوعی بر روابط عمومی گفت: فناوری به ذات خود بد نیست، مشکل از شیوه استفاده ما است. به نظر من هرطور با فناوری رفتار کنید، به شما پاسخ می‌دهد. نکته مهم شیوه کاربرد ما است. توجه داشته باشید که کتاب هم در زمانه خود رسانه نوین به شمار می‌آمد و دشمنان مخصوص خود را داشت.

هوش مصنوعی به جای ما نمی‌نویسد

نویسنده کتاب « شهر و سینما در ایران» در ادامه گفت: اگر از هوش مصنوعی به عنوان دستیار و هوش دیگری بهره ببریم، بسیار کمک کننده خواهد بود. ولی اینکه انتظار داشته باشیم به جای ما فکر کند و بنویسد انتظار کاملاً نابه‌جایی است. هوش مصنوعی  درنهایت  فقط هوش همکار ماست. هوشی با دسترسی‌های بیشتر و سرعت بالاتر. اما این بدان معنا نیست که بدون آموزش و یادگیری‌های شخصی از همان اول راه از او بخواهیم که همه چیز را برای ما بنویسد و تنظیم کند که در این صورت مثل کودکی خواهیم بود که راه رفتن را یاد نگرفته از پای کمکی برای حرکت خود استفاده کند. واقعیت این است که این کودک تا آخر عمر معلول خواهد ماند و هیچ‌گاه نمی‌تواند مثل سایر انسان‌ها قدم بردارد.

محمودی در پایان گفت: در پایان تاکید می‌کنم که باید در ابتدا گزارش نوشتن، خبر تهیه کردن، تیتر زدن و سایر اشکال لازم نوشتاری در عرصه روزنامه‌نگاری و روابط عمومی را به صورت سنتی و شخصی بیاموزیم و بعد از آن از هوش مصنوعی به عنوان یک فکر ثانویه در اصلاح و ویرایش مطالب خود بهره بگیریم.