استاد باید دارای اعتماد به نفس باشد و روحیه امیدواری را به دانشجو منتقل کند

عطنا- یک استاد دانشگاه معتقد است: «موتور های حرکت هر جامعه ای جوانان تحصیل کرده آن جامعه هستند و راه حرکت و رسیدن به قله های موفقیت داشتن خود باوری و امید به آینده است.»

با گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی و تلاش برای رسیدن به رتبه های بالاتر علمی در دنیا، نیاز به آموزش عالی بیش از پیش در کشور احساس می‌شود و این پرسش را ایجاد می‌کند که چه ویژگی هایی در اساتید می‌تواند موجب پیشرفت و صلاحیت آنها برای به دست گرفتن مسیر حرکت جامعه به سمت موفقیت می‌شود؟
 
در این باره دکتر عباس کاظمی نجف آبادی، استادیار گروه حقوق دانشگاه علامه طباطبائی در گفتگو با عطنا گفت: «به طور کلی اساتید باید دارای چهار ویژگی اساسی برای حرکت جامعه به سمت موفقیت باشند؛ اولین ویژگی در خصوص استادی که در تراز انقلاب است، اعتماد به نفس و اعتقاد به خود است. یعنی باور داشته باشد که به لحاظ علمی می‌تواند به درجات بالایی برسد و کم از اساتید کشورهای توسعه یافته ندارد و می‌تواند به تراز آنها برسد.

وی ادامه داد: «ویژگی دوم درخصوص استاد انقلابی این است که آینده را روشن می‌بیند و نسبت به دستاوردها و شرایط آینده خوشبین و امیدوار است و می داند با سعی، تلاش و همت می تواند به قله های بالای علمی دست پیدا کند. ویژگی بعد ایمان و اعتقاد است. استادی که ایمان و اعتقاد دارد؛ کارش را برای خدا انجام می‌دهد، سختی‌ها برای رضای خدا تحمل می کند و اگر حرکت می‌کند به سمت خدا حرکت می‌کند.»
 
او گفت: «ویژگی آخر تکیه علمی بر گذشته ملی و مذهبی خویش است. استادی که این ویژگی را دارد با وجود ارتباط با مسائل روز دنیا و استفاده از علوم روز؛ سعی دارد مسائل علمی و ذهنی خود را منطبق بر ویژگی های محل زندگی و عرفی خود بر اساس فرهنگ، آداب، رسوم و عقاید ملی که در طول چند هزار سال گذشته در کشور جاری بوده بنیان بگذارد و متناسب با آن نظریه پردازی کند.»
 
وی در رابطه با مشکل اساسی اساتید پیش از انقلاب بیان کرد: «مهمترین اشکالی که در رابطه با اساتید قبل از انقلاب اسلامی وجود داشت، عدم خودباوری و شیفتگی نسبت به غرب بود. چرا که اساتید خود و داشته هایشان را قبول نداشتند و این تصور اشتباه نسبت به غرب وجود داشت که تمام علوم در آنجاست، طی کردن قلّه‌های موفقیت تنها با رفتن به غرب امکان پذیر است و باید دنباله‌ روی مسیر غرب باشیم چرا که خودمان نمیتوانیم تاثیر گذار باشیم.»

کاظمی افزود: «به طور کلی در دانشگاه علامه طباطبایی هر دو نگاه وجود دارد. نگاهی که امیدوارانه و با اعتماد به نفس به آینده می‌نگرد و برعکس نگاهی که همچنان شیفتگی نسبت به غرب دارد و به خود اعتماد ندارد. این طور نیست که نگاه تمامی اساتید پس از انقلاب اسلامی عوض شده باشد. متاسفانه در فرهنگ و نگاه ما به جامعه، شکست و ناامیدی نسبت به آینده وجود داشته که در سه دهه اخیر هم شاهد بوده ایم. برخی اساتید آینده را روشن تصور نمی‌کنند و با ناامیدی به آن نگاه می‌کنند و این نگاه زمانی که به دانشجو منتقل شود او را از حرکت و تکاپو باز می‌دارد.»
 
وی در پایان گفت: «موتور محرکه هر کشوری جوانان آن کشور هستند مخصوصاً جوانانی که تحصیل کرده اند و افکار و مسیر حرکت آن کشور را می سازند. اگر استاد در دانشگاه به جوان ناامیدی و خودباختگی را تلقین کند؛ ظرفیت،انرژی و توان جامعه به دلیل عدم اطمینان و اعتقادی که به وجود می‌آید نتیجه بخش نخواهد بود و بر عکس اگر استاد، دانشجو را نسبت به آینده امیدوار کند، ظرفیت‌های کشور و راه حرکت و رسیدن به قله های بالای علمی را به او نشان دهد؛ جامعه به تبع انرژی جوانان حرکت می کند. استاد و دانشگاه نقش مهمی نسبت به شکست و پیروزی یا حرکت و سکون در جامعه دارند و استاد باید روحیه امیدواری را به دانشجو منتقل کند.»

عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام                                              تلگرام