عطنا- معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم گفت: اولین و قدیمیترین سطح بحث در مورد وحدت حوزه و دانشگاه، سطح نظری است که از مدتها پیش شروع شده و تاکنون نیز به پاسخ واحد نرسیده است.
دکتر عبدالحسین کلانتری تصریح کرد: پرداختن به مباحثی نظیر رابطه علم و دین، امکان یا امتناع علم دینی، چیستی و مولفه های علم دینی و گستره علم دینی را از مولفههای بحث نظری وحدت حوزه و دانشگاه ذکر کرد و گفت: گرچه پرداختن به این مباحث مفید است ولی نباید رسیدن به وحدت حوزه و دانشگاه را موکول به نتیجه بخش بودن این مباحث کرد، زیرا شاید مانند بسیاری از مسائل فلسفی به نتیجه روشن و مورد اجماع همگان نرسد.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با بیان اینکه ما که داعیه تمدنسازی را داریم باید از این سطح فراتر رویم، تاکید کرد: باید در سطوح جامعهسازی و دولتسازی گام نهیم.
وی سطح نهادی را دومین سطح مباحث حوزه و دانشگاه عنوان کرد و گفت: این سطح از بحث به تعاملات بین نهاد دین و نهاد علم میپردازد و سعی دارد مسئله وحدت را به صورت نهادین حل کند. لذا ساختارسازی میکند، شورا تدارک می بیند، کارگروه طراحی می کند و بسیاری از نهادسازیهایی که در کشور در این موضوع صورت گرفته است متعلق به این سطح از بحث است.
دکتر کلانتری اظهار داشت: نهاد سازی برای تحقق وحدت حوزه و دانشگاه، اگرچه فی نفسه غلط نیست و حتی ضرورت هم دارد، اما اگر هدف نهادسازی دقیق، مشخص و عملیاتی نباشد، معطوف به حل مسائل مشخص و دارای مبانی نهادسازی روشن و شفاف نباشد نتیجه بخش نخواهد بود.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم نهادسازی موازی و متداخل و نهادسازی نمایشی را آسیب سطح نهادی دانست و تاکید کرد: اگر سطح نهادسازی در حد جلسات و شوراها و کارگروهها باقی بماند و وارد میدان عملیاتی نشود کارایی لازم را نخواهد داشت.
وی سطح کنشگری و تحول و حل مسئله را سومین سطح از مباحث وحدت حوزه و دانشگاه عنوان کرد و گفت: این سطح مسئله وحدت را در سطح انضمامی پیگیری میکند.
کلانتری با بیان اینکه تجلی عینی بحث حوزه و دانشگاه در سطح نهادی است، گفت: این سطح دقیقاً مسئله محور است و منجر به تغییر و تحول در سامان اجتماعی و کلیت جامعه خواهد شد.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در تبیین سطح سوم گفت: این سطح وحدت را از وحدت مسائل آغاز می کند و سعی میکند در خلال گفت و گوی میان علم و دین آنها را به هم نزدیک ساخته و با همزبانی علم و دین به حل مسائل کشور بپردازد.
دکتر کلانتری اظهار داشت: در سطح کنشگری، نظام مسائل کشور نقطه تقاطع و تعامل و در نهایت وحدت حوزه و دانشگاه است.
وی افزود: وحدت در این سطح وحدت نهادین را نیز به همراه دارد و حتی مسئله نظری وحدت حوزه و دانشگاه را نیز حل و فصل می کند.کما اینکه در بزنگاههای تاریخی کشور ایران، از خلال همین اشتراک مسائل و تعاطی و گفت و گو کنش مشترک برای حل آن این وحدت در سطح عملی و همچنین سطح نظری رخ نمود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه رویداد انقلاب اسلامی و بالاخص هشت سال دفاع مقدس نمونههایی از تعامل عمومی در کشور بود گفت: جنگ مسئلهای بود که مرز میان علم و دین و حوزه و دانشگاه را کاملاً از میان برداشت.
دکتر کلانتری اظهار داشت: این سطح از پیگیری بحث حوزه و دانشگاه است که ما را وارد مرحله تمدنسازی می کند. البته اهمیت سطح سوم، به معنای بی اهمیت جلوه دادن سطوح نظری و نهادی نیست، بلکه تنها به معنا حذر از توقف در آن است.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد: انشاءالله بشود وحدت حوزه و دانشگاه را نه تنها در سطح اساتید و نهادها، که حتی مانند ایام جنگ و دیگر رویدادهای مهم کشور ایران در سطح طلبه و دانشجو نیز پیگیری کرد.
عطنا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: