سالها پیش نیروهای ضدانقلاب و معاند با اقداماتی از قبل طراحی شده هواپیماهای ایران را ربودند، در آن زمان یک تصمیم مهم گرفته شد و ازسپاه پاسداران خواسته شد امنیت پروازها را برعهده بگیرند ما بعد از این مورد دیگرهواپیما ربایی نداشتیم وسپاه ثابت کرد مسئولیت پذیر است و به خوبی توانست ازعهده این مورد برآید.
احمد شیرزاد نماینده اسبق اصلاحطلبان در مجلس امروز پنج شنبه ۹۴/۱۰/۱۷ طی یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: ایران در روابط خود با کشورهای خارجی به یک نقطه عطف رسیده است و مساله اخیر نیز فراتر از اتفاقات روز است. اتفاقات روز اعدام یک روحانی برجسته شیعه درعربستان سعودی و جریحهدار شدن احساسات شیعیان و مسلمان و نقض حقوقبشر در کشور استبدادی عربستان است و طبیعی است برنامه سیاست خارجه ایران باید پیرامون اعتراض به این موضوع باشد و ایران باید ازتمام ظرفیت خود استفاده کرده و عربستان را به خاطر انجام این عمل در محافل بینالمللی محکوم کند. ازطرف دیگر این نخستینبار نیست که شاهد تعرض عدهای به سفارتخانه عربستان درتهران هستیم. در سالهای 64 و 65 و درجریان تعرض به حجاج ایرانی نیز به این سفارتخانه حمله شد. در این سالها حملات مکرر به سفارتخانههای خارجی را داشتهایم و مهمترین آنها حمله به ساختمان سفارت انگلیس بود که چند سال به دلیل آن، ایران وانگلستان با یکدیگر رابطه نداشتند و بعد از مدتی با روی کار آمدن دولت جدید و با مذاکرات زیاد و پذیرش بخشی از مسئولیت ازجمله جبران خسارات توانستیم رفتهرفته روابطمان را با انگلستان از سر بگیریم. هرازگاهی گروهی تصمیماتی میگیرند که مشخص نیست چه کسانی هستند ولی تاوان اقدام آن گروه را باید نظام و شهروندان بپردازند. نتیجه بد تعرض به سفارت عربستان به خطر افتادن مساله حج است. حج جزو حقوق فرهنگی مسلمانهاست وحق ایرانیهاست که باید بتوانند ازحضور در اماکن متبرکه احساس امنیت داشته باشند. اگر میتوانستیم روابط خود را با عربستان بهبود ببخشیم و حتی یک دلار قیمت نفت افزایش مییافت همان یک دلار در سال تاثیر زیادی براقتصاد ایران داشت. تعرض به سفارت عربستان سعودی مانند تعرض به هر سفارتخانه دیگری هزینهای دارد که هریک از ایرانیان باید آن را بپردازند. دولت در برابر یک سوال جدی قرار گرفته است که آیا میخواهد روابط دیپلماتیک سالم وعادی با سایر کشورها برقرارکند یا خیر؟ ممکن است این سوال ابتدایی به نظر برسد ولی همین سوال ابتدایی را باید پاسخ گفت. شاید این سوال، سوال 100 یا 150سال پیش باشد که کشورها نوع روابط دیپلماتیک به صورت امروزی را پذیرفتند. به هر حال اگر ما این روابط را بپذیریم، پیامدهای آن را هم باید بپذیریم. باید به کنفرانسهای بینالمللی و حقوق دیپلماتیک کشورهای دیگر احترام بگذاریم. باید کشورمان را محل امن زندگی دیپلماتها کنیم. اگر قرار باشد تصویری از ایران بسازیم که در ایران دولتی وجود دارد که روابط سیاسی برقرار میکند و سفرا هم اعتبارنامه در زمان لازم میدهند و وارد حوزه ماموریت خود میشوند ولی کسانی هم هستند که هر لحظه اراده کنند میتوانند سفارتخانه را مورد تعرض قرار دهند و مسئولان انتظامی در جواب بگویند: «مردم را که نمیتوان زد!» این تصویر با خدشه روبهرو خواهد شد. بنابراین نخستین مساله این است زمانی که پذیرفتهایم روابط دیپلماتیک ضرورت جامعه بینالمللی است یعنی بدون استفاده از روابط دیپلماتیک از قدرت ملی خود استفاده نکردهایم لذا به عنوان مساله شماره یک باید نشان دهیم ایران برای دیپلماتها مکان امنی است. همچنین در شرایطی قرار گرفتهایم که با بازنگری در مساله امنیت مراکز دیپلماتیک درتهران مواجهیم و این بازنگری نیاز به یک تصمیم ملی و جدید دارد. لازم است شورای عالی امنیت ملی درباره مساله امنیت سفارتخانهها جلساتی برقرار کند. درست است که ما پلیس دیپلماتیک داریم و امکانات لازم برای امنیت دیپلماتها فراهم است اما شواهد نشان میدهد این ابزار برخی مواقع به خوبی نمیتواند امنیت سفارتخانهها را تامین کند بنابراین پیشنهاد میشود امنیت سفارتخانهها را به ارگانی بسپاریم تا این مساله برای همیشه حل و فصل شود و این پیام را به دنیا بدهیم که تصمیم جدی گرفتهایم که دیگر حادثه سفارت عربستان تکرار نشود. سالها پیش نیروهای ضدانقلاب و معاند با اقداماتی از قبل طراحی شده هواپیماهای ایران را ربودند و نوعی ناامنی در سفرهای هوایی برای ایرانیان و غیرایرانیانی که با هواپیماهای ایرانی سفر میکردند، ایجاد کردند. در آن زمان یک تصمیم مهم گرفته شد و ازسپاه پاسداران خواسته شد امنیت پروازها را برعهده بگیرند. ما بعد از این مورد دیگرهواپیما ربایی نداشتیم وسپاه ثابت کرد مسئولیت پذیر است و به خوبی توانست ازعهده این مورد برآید. بحث سفارتخانهها هم دقیقا شبیه به همان مورد است. در بحثهای امنیتی هرجا سپاه وارد شده است، موفق بوده است. بنابراین پیشنهاد جدی میشود که دولت با قاطعیت بحث امنیت سفارتخانهها را به شورای عالی امنیت ملی ببرد و به طور معمول از برادران سپاه پاسداران هم در آن جا حضور دارند و این موضوع در سطح سران نظام مورد بحث قرار بگیرد و دریک دوره 10 تا 15ساله این ماموریت به سپاه محول شود. اتخاذ این تصمیم میتواند مساله تعرض به سفارتخانهها را برای همیشه حل کند.