عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در خصوص اینکه چه ویژگیهایی باید در تدوین برنامه ششم توسعه مورد نظر قرار گیرد تا منجر به پیشرفت بیشتر کشور بشود، اظهار کرد: تنشهای اقتصادی کم شده، انتظارات تورمی در داخل کشور پایین آمده و آرامش نسبی به اقتصاد کشور دست داده است، اما از نظر تاثیرگذاری سیاستهای اقتصادی متاسفانه ما سیاست روشنی را نداریم. یعنی دولت علی رغم داشتن یک سیاست روشن در بعد خارجی، در داخل سیاست روشنی را دنبال نمیکند. محمد قلی یوسفی در گفت و گو با جماران افزود: من فکر میکنم که دولت باید هزینههای خود را کاهش دهد و برای کاهش بیکاری تلاش کند که در این زمینهها خیلی تلاش نکرده و موفقیت زیادی نداشته است.
تکیه مسئولین بر رشد اقتصادی بوده که یقینا نمیتواند نتیجه بخش باشد چون الزاما رشد اقتصادی منجر به کاهش بیکاری نمیشود.این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: در بعد کنترل شرایط رکود تورمی هم بیشترین تاکید روی کنترل تورم بوده و بحرانهای رکودی و مشکلات بخشهای تولیدی همچنان پابر جا است. سیستم بانکی ما با مشکل مواجه است و همچنین بخشهای تولیدی ما در وضعیت رکود تورمی به سر میبرند.وی گفت: دولت باید سیاستهایی را دنبال کند که ایجاد اشتغال و برون رفت از رکود را با هم ببیند؛ چون مشکل ما اشتغال است و یکی از راههای ایجاد اشتغال یا بهترین راه آن این است که ما از رکود خارج شویم. بنابر این درست است که کنترل تورم هم گام ارزشمندی است، ما میتوانیم تورم را تحمل کنیم ولی تحمل رکود به دلیل اثرات زیان بار آن دشوارتر است چون در شرایط رکود فرصتهای زیادی از دست رفته، بنگاههای زیادی تعطیل میشوند و بخشی از مردم بیکار میشوند. این بیکاری تبعات اجتماعی و سیاسی برای کشور دارد و مسئولان باید به آن توجه کنند.یوسفی نظریه پردازی را از سیاستگذاری جدا دانست و یادآور شد: یک نفر میتواند در اتاق دربسته بنشیند و نظریه پردازی کند، ولی وقتی با مردم مواجه باشد باید مشکلات آنها را شناسایی و مثل یک پزشک بیمار را معالجه کند. ما نمیتوانیم در اقتصادی که با پیچیدگیهای بسیار گستردهای مواجه است، فقط تئوری بدهیم و نظریه پردازی کنیم.
منبع: آفتاب یزد