ایزوله کردن فضای دانشگاهی اشتباه است

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان گفت: ایزوله و جدا کردن فضاهای دانشگاهی از محیط‌های شهری موضوعی اشتباه و نادرست است که باید مورد توجه مسئولان باشد.

به گزارش عطنا به نقل از ایسنا، مهدی ساشورپور با اشاره به وضعیت فضاهای دانشگاهی در کشور، اظهار کرد: محیط‌های دانشگاهی از دو بعد علمی و اجتماعی قابل بررسی هستند، در بعد علمی انتظاری که از دانشگاه و دانشجو وجود دارد این است که زمینه مطالعات علمی، تحقیق و پژوهش را در راستای کشف حقایق علمی فراهم کند و در بعد اجتماعی، تجربه زندگی جمعی و انجام فعالیت‌های مشارکتی و گروهی از اولویت بیشتری برخوردار است، لذا اهتمام به این مقوله بیش از پیش احساس می‌شود.

وی با اشاره به ماهیت فضاهای دانشگاهی، عنوان کرد: فضای دانشگاه‌ها باید دربرگیرنده هر دو بعد باشد یعنی در بعد علمی بایستی محیطی آرام و مناسب و به دور از از هیاهو و تکاپوی شهری برای پژوهش‌گر فراهم شود و در حالت دوم بایستی فضایی مناسب جهت گفت‌وگو، بحث بین دانشجویان و شهروندان ایجاد شود که این مهم حاصل نمی‌شود مگر اینکه موقعیت مکانی دانشگاه‌ها به درستی تعیین و مشخص شود.

ساشورپور تصریح کرد: بنابراین فضاهای دانشگاهی ضمن آنکه باید از مساحت، محیط و گستردگی مناسب برخودار باشند، ضرورت دارد با ساختارها و فضاهای شهری نیز همگون باشند، به همین خاطر جدا کردن فضاهای دانشگاهی موضوع نادرستی است؛ چراکه در همه دنیا دانشگاه منبع و منشاء فرهنگ‌سازی در جامعه است از این رو باید سعی شود معماری که برای فضای دانشگاه انتخاب می‌شود متناسب با معماری بومی آن منطقه باشد.

این مدرس دانشگاه با تاکید بر‌ اینکه فضاهای دانشگاهی بایستی علاوه بر فراهم کردن زمینه رشد و پویایی دانشجو، در جهت ارائه خدمات رفاهی، تفریحی و ورزشی نیز مناسب حال دانشجویان باشد، یادآور شد: در‌ حقیقت کالبد دانشگاه باید به گونه‌ای باشد که برانگیزاننده خلاقیت و تفکر در دانشجو بوده و اندیشه او را به سمت بالندگی و حرکت برای کسب موفقیت سوق دهد. همچنین برای بهره‌برداری هرچه بهتر از فضای دانشگاه لازم است محیط دانشگاه را طوری طراحی کنیم که امکان حضور و ورود مردم وجود داشته باشد.

وی متذکر شد: البته موضوع ایزوله کردن دانشگاه‌ها بدان معنی نیست که شرایط فعلی در دانشگاه‌ها مشکلی را ایجاد کرده است، ولی باید نسبت به این مقوله اهتمام داشت و برنامه‌ریزی‌ها را به گونه‌ای پیش برد تا توجه به هر دو بعد در دانشگاه‌ها لحاظ شود؛ چرا که ارتباطات اجتماعی بیشتر در سطح دانشگاه‌ها به رشد و پویایی آن دانشگاه کمک می‌کند.