می‌توان با نگاه صلح طلبانه در هر جای جهان زندگی کرد

به گزارش عطنا، سازمان بین‌المللی دانشجویی آیسک یا به صورت کوتاه آیسک (AIESEC) یک سازمان بین‌المللی غیر انتفاعی است که توسط دانشجویان اداره می‌شود و برای آن‌ها در سازمان‌های انتفاعی و غیر انتفاعی فرصت‌های یادگیری و توسعه راهبری و کارآموزی بین‌المللی فراهم می‌آورد.
وقت گذاری در آیسک کاملا داوطلبانه است و هیچ درآمدی در آن وجود ندارد؛ اما اعضا می توانند کارگروهی، قدرت رهبری، روش برقراری ارتباط و ... را به طرق مختلفی مانند کارآموزی در خارج از کشور یاد بگیرند. کارآموزی در آیسک به دو روش تخصصی و داوطلبانه است. در کارآموزی داوطلبانه اعضا به کشورهایی که انتخاب شده است، سفر می کنند و در آنجا به مدت چند هفته تا چندماه به فعالیت های آموزشی می پردازند. در کارآموزی تخصصی هم هر کس با توجه به تخصص دانشگاهی‌اش در یک شرکت خارجی به مدت سه ماه تا یکسال مشغول به کار می شوند.
در گزارش قبل اشاره شد که تیم مدیریت آیسک ایران متشکل از چهار نفر شامل یک چینی، یک ایتالیایی و دو ایرانی است، این بار به سراغ دختر چشم بادامی گروه رفتیم.

ماجرای آشنایی موومن با آیسک به سال 2011 و زمانی که فقط 6 ماه از شروع تحصیلاتش در رشته حسابدای گذشته بود، برمی‌گردد. در آن زمان موومن به این نتیجه می‌رسذ که رشته و شغل حسابداری یک کار فرمایشی و تکراری است و اصلا آن چیزی نیست که بخواهد باقی عمرش را مشغول آن باشد پس به دنبال کسب تجربه و آشنا شدن با NGO های مختلف دانشجویی می‌رود و می خواهد بهترین آنها را انتخاب کند که با آیسک آشنا می شود و پس از این آشنایی تصمیم می گیرد از طریق آیسک به کشورهای مختلف سفر کند تا با دانشجویان کشورهای مختلف و سبک زندگی آنها آشنا شود.
اولین کشوری که به آن سفر می کند قبرس شمالی است که در آجا به همراه صد دانشجو از 20 کشور مختلف شروع به انجام پروژه خود می کند و پس از پایان دوره به شهرهای مختلف اندونزی می رود و با NGO های آنها آشنا می شود. پس از بازگشتن به چین NGO های اندونزی را به دیگر اعضای آیسک معرفی می کند و در عرض مدت کوتاهی حدود 120 نفر برای کارآموزی به NGO هایی که با آنها ارتباط برقرار کرده است، سفر می کند. پس از این ماجرا به کامرون می رود تا به کودکان آنجا زبان آموزش دهد و سپس در نقش های متفاوت به کشورهای ویتنام و هند و روسیه و ... سفر می کند. او در حال حاضر مسئول آیسک در ایران است و شش ماه دیگر از دوران مدیریتش باقی مانده است. موومن معتقد است که بزرگترین چیزی که در این مدت 5 سال یاد گرفته است، شناخت آدم های فارغ از ملیت آنهاست چون قبل از سفرش تصور می کرد که مردم دو کشور به دلیل مشکلات حکومت هایشان با هم مشکل دارند اما پس از این سفرها نظراتش تغییر کرده و حالا می‌تواند با نگاه صلح طلبانه ای در هر جای جهان زندگی کند.
او قصد دارد سال آینده عضو آیسک افغانستان شود و در آنجا به مردم جنگ زده و محروم آن کشور کمک کند.