دانشگاه علامه‌طباطبائی جزو پُرکارترین دانشگاه‌های کشور در زمینۀ کار پژوهشی دربارۀ «تحریم‌ها» شناخته شد

دانشگاه علامه طباطبائی جزو پرکارترین دانشگاه های کشور در زمینۀ کار پژوهشی دربارۀ تحریم ها شناخته شد.

به گزارش عطنا و به نقل از ایسنا، بر پایه جست‌وجوی کلیدواژه «تحریم» در «پایگاه اطلاعات علمی ایران (گنج)»، از شمار ۸۷۲ مدرک شناسایی شده، سال ۱۳۹۶ بیشترین شمار (۱۷۲) را در برداشته است.

سال آغازین این مدارک به ۱۳۶۲ برمی‌گردد. شمار سالیانه آنها تا سال ۱۳۸۵، میانگین ۵/۱ مدرک بوده است ولی در سال‌های بعد روند افزایشی یافته است. از این شمار، ۱۰۱ پیشنهاده (پروپوزال) و ۷۷۱ پایان‌نامه و رساله (پارسا) در سه مقطع کارشناسی ارشد (۸۱۶)، دکتری حرفه‌ای (۱) و دکتری تخصصی (۵۵) نوشته شده‌اند.

گروه رشته‌های علوم سیاسی، مدیریت، حقوق، اقتصاد، مهندسی صنایع، و الهیات پُرکارترین‌ها در این زمینه هستند.

در این میان، سهم دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی استان‌های تهران، یزد، قم، مازندران، و اصفهان از دیگران در پژوهش‌های انجام شده در زمینه «تحریم» بیشتر است. همچنین دانشگاه دانشگاه علامه طباطبائی، آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه پیام نور استان تهران، دانشگاه یزد، دانشگاه خوارزمی، و دانشگاه امام صادق(ع) پُرکارترین دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی کشور در این زمینه هستند.

بر پایه سرفصل‏‌های امور سیاست‌‏های کلی برنامۀ ششم توسعه و همچنین امور، فصل‌ها، و برنامه‌های قانون بودجه کشور، پیشنهاده‌ها و پارساهای «تحریم» از دید موضوعی در ۱۱ دسته «اقتصادی» (۳۸۳)، «سیاست خارجی» (۱۶۶)، «حقوقی و قضائی» (۸۵)، «علم، فناوری، و نوآوری» (۷۱)، «فرهنگ، هنر، رسانه، و گردشگری» (۵۲)، «دفاعی و امنیتی» (۳۵)، «اجتماعی» (۳۱)، «خدمات عمومی» (۲۱)، و «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (۱۳)، «مسکن و عمران شهری و روستایی» (۱۳)، و «محیط زیست» (۲) جای دارد. بیشترین کارهای «تحریم» در موضوع‌های «اقتصادی»، «سیاست خارجی»، و «حقوقی و قضائی» انجام شده‌اند.

بنا بر اعلام روابط عمومی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، ایرانداک گزارشِ دستاورد پارساها را در دستور کار گذارده و پژوهش‌های انجام شده و پیشنهاده‌ها را در زمینه موضوع‌های روز و چالش‌های کشور اطلاع‌رسانی می‌کند. بدین‌سان سیاست‌گذاران و کشورداران می‌توانند یافته‌های این پژوهش‌ها را ببینند و به کار بندند تا چرخه هم‌افزایی «عمل و علم»، «کنش و پژوهش»، و «تصمیم و تفکر» به گردش درآید و سرمایه‌های کشور بارور و بهره‌ور شوند.