جمهوری آذربایجان پس از سال ۲۰۰۳ با عبور از سیاست اروپاگرایی، مدتی رویکرد امریکا و ناتو گرایی و نهایتا رویکرد «اسرائیل پرستی» را در کانون سیاست خارجی خود قرار داده است.
کم توجهی به ظرفیتهای تمدنی و هویتی و تاریخی ایران و بی دفاع گذاشتن دوستداران زبان فارسی و آیینها و رسوم ایرانی مانند عید نوروز در قفقاز و آسیای مرکزی خطای بزرگ و غیرقابل جبرانی است
ایران باید در این شرایط بر مواضع اصولی خود به صورت علنی و با صراحت و قاطعیت پافشاری کند و به علیف هشدار دهد که کماکان مخالف ایجاد کریدور جعلی زنگزور است.
این انگاره که رژیم صهیونیستی بهمنظور پاسخ امنیتی (و حتی در سطح پایینتر نظامی) به عملیات وعده صادق ۲ از ظرفیتهای خود در جمهوری آذربایجان استفاده کند دور از ذهن نیست.
ترکیه در رابطه با مسیرها و کریدورهای ترانزیتی همواره سیاست حذف ایران را دنبال کرده است. تنها در حالی ترکیه به عبور راه از ایران رضایت میدهد که هیچ مسیر جایگزینی وجود نداشته یا مسیرهای مفروض قابل اجرا نباشند.
رصد تحرکات چند ساله اخیر باکو در رابطه با ارمنستان و منطقه قره باغ نشان میدهد که چندان نباید به خاتمه یافتن ماجرا در این نقطه امیدوار بود و به احتمال فراوان، در آینده انتظار تنش زاییهای به مراتب بیشتری از جمهوری آذربایجان وجود دارد.
باکو مکلف است مانند هر دولتی به حقوقِ اتباع خود از جمله ارامنه احترام بگذارد. هرگونه تلاش برای کوچ اجباری و جابهجا سازی آنان، جنایت علیه بشریت و واجد مسئولیت حقوقی و کیفری خواهد بود.
زنگ خطر خفگی ژئوپولیتیکی ایران مدتهاست به صورتی جدی به صدا درآمده است؛ و بارها ازسوی رسانه های گوناگون و تحلیل گران آن، نسبت به پیامدهای ناگوار تشکیل مثلثِ شومِ باکو، ترکیه، اسرائیل و تجاوزهای مادی و معنوی این مثلث به حقوق ملی و تمامیت ارضی همسایگان و سایر ساکنان منطقه، هشدار داده شده است.
کشورهای جهان اسلام به ویژه کشورهای حوزه خلیج فارس، متأثر از تغییر و تحولات پایدار در نظام بین الملل (عبور تدریجی از نظام تک قطبی به نظام چند قطبی) و برخی دلایل داخلی از جمله تأمین امنیت برای توسعه پایدار، به منطقهگرایی جدید گرایش پیدا کردهاند.
تلاش برای رودررو قرار دادن اقوام و تیرههای ایرانی در برابر هم اقدام یا اتفاق تازهای در مناسبات ایران و صهیونیستها نیست و رژیم صهیونیستی از پیش در این مورد برنامههایی داشته و آن را تعقیب کرده است.
علیف سیاست ریزه خواری قلمروی ارمنستان را برای اشغال مناطق حساس جغرافیایی سیونیک و به خطر انداختن امنیت مسیرهای مواصلاتی ایران به ارمنستان ادامه خواهد داد تا بتواند انحصار کریدور شمال جنوب ایران از خلیج فارس تا اروپا را در دست بگیرد.
واکنش متناسب در برابر حماقت های علیف است که سایه جنگ و درگیری را از قفقاز دور می کند. علیف به هیچ عنوان قصد توافق و همراهی با ایران را ندارد و در آغوش ارباب اسرائیلی غرق شده است.
به نظر می رسد این زلزله به پاشنه آشیل آقای اردوغان و حزبش تبدیل خواهد شد و به راحتی بازی های معمولی که تاکنون با مهارت برای حفظ خود در عرصه حاکمیت انجام می داد، دیگر چاره ساز نخواهند بود.
حضور امریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه در جمهوری آذربایجان که در حوزههای امنیت، نفت، صنعت، فرهنگ و... این کشور سرمایهگذاری کردهاند، چالشی جدی است.سوگیری دولتمردان این کشور نشان میدهد دشمنان و رقبا در غیاب ما «آنچه باید» را کردهاند.
هر دو طرف این رویداد تلخ درصدد هستند انگارهها، برداشت ها و تصورات ذهنی خود را بر فضای رسانهای و سیاسی حاکم کنند تا برداشت مورد نظر خود را از دولت مقابل شکل دهند.
تولید و اکران فیلم سینمایی نظامی گنجوی فقط یکی از حلقه های رشته اقدامات جمهوری آذربایجان برای مصادره به مطلوب سرمایه های ادبی، فرهنگی و تاریخی تمدن بزرگ ایران است.
طرح پانترکیسم ترکیه و باکو برای چهره سازی از یک دلقک چند صباحی است وارد مرحله خنده آوری شده و یک غیر ایرانی از طرف میت به عنوان شاهزاده بابک قاجار معرفی و برندسازی میشود.
آمریکا و متحدان اروپایی آن پیش از افزایش شدید قیمت گاز و رسیدن زمستان باید ایران را تضعیف و مستهلک کنند تا اروپا بتواند طی زمانی که ایران و روسیه در حال بازسازی خود هستند، روند بازسازی خود را پیش ببرد.
مسئولان جمهوری اسلامی ایران ناگزیرند که به جسارت ها و تعدی های نیابتی باکو به هویت ایران اسلامی که از جانب رژیم صهیونیستی و انگلیس و مراکز پان ترکیسم به باکو سفارش شده است، واکنشهای لازم را نشان دهند.
یک کارشناس حوزه اوراسیا گفت: ساخت دالان تورانی ناتو پروژه شکست خورده است و پس رزمایش سپاه پاسداران، حاکمیت جمهوری آذربایجان در مورد ساخت این دالان به تردید افتاده است.
پرسش مهم اینجاست که آیا برگزاری این دست رزمایشها، چه با هدف موازنه قوا و چه با نیت بازدارندگی میتواند باکو را از اقدامات نامناسب خود منصرف کند یا خیر؟
اگرچه از نظر باکو دالان تورانی ناتو، رمزی برای تجزیه ایران است اما اصرار بر فتنه ژئوپلیتیکی و تغییر مرزها، می تواند شروع فروپاشی حکومت موروثی علی اف ها و سربرآوردن گسل قومی و مذهبی در شمال و جنوب آران شود.
