کیمیایی یک نگاه خیلی کلی به مسائل اجتماعی دارد و بیشتر فرآیندها را می بیند و آنچه برایش مهم است سوژه اجتماعی است، یعنی انسانها. بنابراین موضوع کارهایش بیشتر کلی هست تا اینکه یک اتفاق اجتماعی یا نهادها و ساختارها باشند. کیمیایی بیشتر روندهایی که در ذهنیت اجتماعی هست را نگاه می کند.
