اپوزیسیون جمهوری اسلامی دو تاکتیک مشخص را دنبال میکند: در حوزه ایجابی به دنبال نفی تمامیت جمهوری اسلامی و نمادهای آن است.در سطح دیگر نفی نمادهای ملی نیز دیده میشود.
نشست علمی فراز و فرودهای مطبوعات دینی در ایران در روز چهارشنبه ۱۱ خرداد به صورت حضوری در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و در بستر فضای مجازی برگزار شد.
دکتر احمدرضا شاه علی معتقد است: «روشنگری و بیان صحیح دستاوردهای انقلاب اسلامی، جهاد تبیین است و برای ایستادن در برابر دشمنان نیاز است که سطح آگاهی، هوشیاری، سواد رسانهای و قدرت تحلیل نسل جوان را ارتقاء دهیم.»
نویسنده با بررسی تکوین، اتحاد و انشعابات گسترده احزاب و همچنین تقابل مذهب و مدرنیسم در دوره پهلوی در صدد است تا اثرات این تحولات بر روی پهلوی دوم را مورد بحث و تحلیل قرار دهد.
استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی: حيات سياسي در جامعهاي وجود دارد كه ضمن بهرهمندي از همبستگيهاي بنيادي، مملو از كثرتهاي فرهنگي و اجتماعي است. گروههاي گوناگون در بستر تنازعات و رقابتها و همبستگيهاي متعدد، مستمرا به زايش افقهاي تازه در حيات جمعي كمك ميكنند. حيات سياسي با حيات دموكراتيك نسبت وثيقي دارد و فيالواقع ناظر به جوانب پاييني و پايدار سياست است.
اگر شاه حاضر به برگزاري همين سطح از انتخابات بود و مثلا شوراي نگهباني شبيه به آنچه امروز داريم، ايجاد ميكرد و از هر ٦٠ نفر، ١٠ نفر را تاييد ميكرد، باز هم به آن مشكلات برنميخورد چرا كه به هر حال مردم فكر ميكنند هرچه باشد، يك نهاد انتخاباتي با تمام نواقص وجود دارد و ميتوانيم يك نفر را انتخاب كنيم.
در سالروز استقلال بحرین از ایران، به دیدار دکتر هوشنگ طالع، تاریخنگار و نماینده دوره 22 مجلس شورای ملی رفتیم که خود از چهرههای برجسته مخالف دولت در مجلس، در مسأله جدایی بحرین بود که در نهایت به استیضاح هویدا در سال 1349 انجامید.
مجيد تفرشي، پژوهشگر تاريخ معاصر و سندپژوه از معدود محققان ايراني است كه سالهاست به طور تخصصي با اسناد و به خصوص سندهاي تازهياب و تازه منتشر شده سر و كار دارد و در مورد اين اسناد خاص نيز به محض انتشارشان خيلي سريع آنها را مطالعه كرده و راجع به آنها تحليل خاص خود را دارد.
شوراهاي شهر در ايران از کجا شکل گرفت؟ اين سؤالي است که شايد اين روزها که در جريان انتخابات شوراهاي اسلامي قرار گرفتيد از خودتان پرسيده باشيد؛ سؤالي که پاسخش در کتابي با عنوان «مديريت شهري نوين در ايران» با پژوهشي از محمد بيطرفان توسط نشر «تاريخ ايران» منتشر شده است؛ کتابي که به چگونگي شکلگيري انجمنهاي بلدي يا همان انجمنهاي شهري ميپردازد؛ همان نهادي که امروز ما بهعنوان شوراي شهر ميشناسيم.
