اجتماع

شهر کرونا زده در انتخاب سر در گم است

خداحافظ خبر، سلام زندگی

آنقدر در دوره جوانی کسب تجربه‌های نو برایت جالب است و هیجان داری که خیلی نکات منفی شغلت را نمی‌بینی و انتظار زیادی از مدیرمسئول و صاحب روزنامه‌ات نداری؛ حقوقت را هم که دیر دادند یا ندادند، چندان برایت مهم نیست. یعنی آنقدر به لحاظ روحی حس خوبی داری که به همان‌ها بسنده می‌کنی اما همه این احساسات زمان مشخصی دارد و وقتی سنت بیشتر می‌شود، نیازت به امنیت و آرامش هم بیشتر می‌شود و ناگهان به عقب برمی‌گردی و می‌بینی 10 سال کار کرده‌ای و هیچ چیزی از خودت نداری.

نقش مادری منفک از زن و جنسیت است

دانشیار پژوهشگری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی با بیان اینکه زنان عملا آن نقش اصلی را که می‌توانستند ایفا کنند تحقیر کردند، گفت: زنان به سمتی رفتند که خودشان را اثبات کنند و این باعث شد که مرد و زن از نقش مادری فرار کنند.

امید واهی یا امید عقلانی/ امیدی به سیاستمدارها نیست

این فیلسوف ایرانی با بیان اینکه از نهاد سیاست هیچ خیری برنمی‌خیزد، گفت: خود ما باید امیدهایمان را محقق کنیم؛ همانطور که نمی‌توان جلوی رویای به خواب رفتگان را گرفت، جلوی امید بیداران را نیز نمی‌توان گرفت.

دورهمی دور بشقاب غذا 

اهمیت غذا در جامعه معاصر را می‌توان در چارچوب «پروژه فردیت» توضیح داد؛ به تعبیری، پروژه اهمیت یافتن انسان و ضرورت شاد بودن او، اهمیت کسب لذت، سرخوشی و حتی سرگرمی، باعث شده تا «غذا» فرصتی شود برای اینکه افراد حس و فهم بهتری در ارتباط با خود و دنیایشان داشته باشند. غذا خوردن در یک وجه سلبی آن می‌تواند جایگزینی باشد برای محرومیت‌ها و ضعف‌ها یا نیازهایی که تأمین نشده‌اند. در این فضا، افراد با رجوع به غذا، نیازها را جایگزین کرده و کاستی‌ها و ضعف‌ها را ترمیم می‌کنند.

روشنفکران قیمت بنزین را تعیین می‌کنند؟

آیا واقعا سیاست‌مداران به رأی و نظر روشنفکران و نخبگان اجتماعی عمل می‌کنند؟ اگر چنین است پس چرا دولت و نظام سیاست‌گذاری هیچ‌گاه نسبت به نقدهای نخبگان اجتماعی و صاحب‌نظران در زمینه بسیاری از سیاست‌های غلط اجتماعی وقعی ننهاده و پرشتاب سیاست‌های خود را پیش برده است؟ آیا سیاست‌گذاران فقط در زمینه قیمت بنزین از روشنفکران تبعیت می‌کنند؟!