دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه الزهرا ریشه مشکلات اقتصادی ایران را واکاوی کرد و گفت: مشکل از زمانی شروع شد که گفتمان «عدالت اجتماعی» را به سرمایهداری تغییر دادند و سپس آن را به «سرمایهداری رفاقتی» تبدیل کردند. اعتماد عمومی از بین رفته، در پی این موضوع فرهنگ آسیب دیده و منفعت شخصی جای منفعت ملی را گرفته است.
آلاحمد «در مقالههاي خود تند و توفاني است»، به لحاظ محتوايي عمدتا در سه زمينه مقاله نوشته است: اول در زمينه ادبيات و هنرها، دوم در زمينه مسائل اجتماعي و سوم سفرنامهها. آلاحمد چنان كه اشاره شد، ترجمههايي ادبي نيز دارد، عمدتا با ديگران: «بيگانه» نوشته آلبر كامو با علي اصغر خبره زاده، «مائدههاي زميني» نوشته آندره ژيد با پرويز داريوش، «چهل طوطي» با سيمين دانشور، «تشنگي و گشنگي» نوشته اوژن يونسكو با منوچهر هزارخاني و «عبور از خط» نوشته ارنست يونگر با محمود هومن كه به دليل اهميتش در موضوع اين يادداشت در بخشي جداگانه مفصل به آن ميپردازيم.
بنا به گفته مشهور، احزاب در ایران، سابقه چندان درخشانی ندارند و با وجود حضور فعال در بسیاری از حوادث تاریخی پس از انقلاب مشروطه، نتوانستهاند آنطور که باید و شاید، تأثیرگذار باشند.
