فضای مجازی؛ پنجره‌ای به سوی دانستن يا پرده‌ای بر روی حقيقت

دنيای قطبی شده رسانه‌‌ای، بازار حرف‌های نسنجيده را گرم می‌كند و می‌كوشد كنشگری را از ميدان‌های آزادی و دموكراسی به پس‌كوچه‌های خشونت و نفرت بكشاند. هوشيار باشيم كه فضای نقاد شبكه‌ها به تسخير آفرينندگان و فروشندگان سخنان بی‌پايه درنيايد.

به گزارش عطنا، هادی خانیکی، مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی در یادداشتی در روزنامه اعتماد  با عنوان «دخمه‌های انعكاس توهم» به پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم؛

«شبكه‌ای شدن امر اجتماعی»، «رسانه‌ای شدن سياست» و «مجازی شدن زندگی روزمره» از جمله واقعيت‌های پيش روي جوامع دستخوش تغيير است كه اين روزها در جامعه ما نيز چشم ها و ذهن‌ها را بيش از هر زمان ديگر به خود جلب كرده  است. اينكه آيا آنچه به آسانی در فضای مجازی می‌چرخد، پنجره‌هايی به سوی دانستن می‌گشايد يا پرده‌هايی به روی حقيقت می‌كشاند پرسش واقعی امروز ما است.

نيكلاس كار در كتاب ارزنده «اينترنت با مغز ما چه می‌كند» بازخوانی سخن مارشال مك لوهان در شناخت رسانه‌ها كه «رسانه‌ها را همان پيام» می‌نامد، به نكته مهمی اشاره دارد. او در پاسخ اين پرسش كه ما يا رسانه‌ها كداميك ديگری را به تسخير خود درآورده‌ايم معتقد است شبكه‌ها ما را به انقياد خود درآورده‌اند.

به اعتبار اين سخن «نیکلاس كار» می‌توان گفت اكنون بايد بيش از هر زمان ديگري نگران سهولت بيش از اندازه در راه‌اندازی «دخمه‌های انعكاس توهم» در جهان مجازی باشيم. شبكه‌های اجتماعی كه به درستی ظرفيت خلق جهانی متكثر، متنوع و گشوده در فهم و نقد را دارند، گاه اين جهان را برای شكل‌گيری انديشه‌های آزاد به خدمت می‌گيرند.

دنيای قطبی شده رسانه‌‌ای، بازار حرف‌های نسنجيده را گرم می‌كند و می‌كوشد كنشگری را از ميدان‌های آزادی و دموكراسی به پس‌كوچه‌های خشونت و نفرت بكشاند. هوشيار باشيم كه فضای نقاد شبكه‌ها به تسخير آفرينندگان و فروشندگان سخنان بی‌پايه درنيايد.