محمد زاهدی اصل*
سال جدید تحصیلی را در حالی آغاز کردهایم که هموطنانمان درگیر با ویروس کووید 19 هستند و سربازان حوزه سلامت در راه مبارزه با این بیماری بیش از 160 شهید دادهاند. از سوی دیگر تورم لجامگسیختهای در جامعه موج میزند که گویا هیچ نظارتی بر آن نیست. مسائل مربوط به معیشت مردم به حدی است که قلب هر انسان با شرف و وطن پرستی را به درد میآورد. در چنین شرایطی که فشار بر مردم زیاد است، بنا به نظر کارشناسان اضطراب باعث کاهش قدرت دفاعی بدن و افزایش ابتلا به ویروس کرونا می شود.
50 سال حضور و خدمت در حوزه خدمات اجتماعی به عنوان معلم و کارشناس مددکاری اجتماعی در دفاع از حریم انسان@ها و حفظ شان و منزلت مخاطبان حرفه سعی در عمل به تکالیف من را بر آن داشته است که صمیمانه و متواضعانه نکاتی را به سیاستگذاران، متولیان و کارگزاران آموزش عالی کشور عرض کنم:
1- همکاری ارزشمند مسئولان محترم وزارت علوم با سازمان برنامه در افزایش حقوق اعضای هیئت علمی در پایان سال 1398 همانند تمام کارکنان کشوری و لشکری موجب قدردانی است هرچند تورم آن را بی اثر کرده است و نمی توان تنها دلیل بی ارزش شدن پول ملی و گرانی را تحریم ها دانست.
2- تجربه آموزش مجازی نشان داد این شیوه در حفظ سلامت مجموعه دانشجویان و دانشگاهیان موثر بوده است. لذا شایسته است این روند تا رسیدن به ایمنی قابل قبول ادامه یابد و نباید به حضور فیزیکی اعضای هیئت علمی و کارکنانی که با دورکاری و نوبت کاری به وظایف خود عمل کنند، اصرار داشت.
3- با کسب تجارب آموزش مجازی وبررسی قوت و ضعف آن میتوان با ابداع روش های نو نسبت به ارتقاء کیفی این سیستم آموزشی کمک کرد. چرا که به جهت عدم ارتباط واقعی استاد و دانشجو در فضای کلاسی و محدودیتهای فضای مجازی در مشارکت حداکثری دانشجویان به زعم اینجانب کیفیت آموزش عالی افت کرده است.
4- متولیان ارشدنظام آموزشی بهتر از همه می دانند که گسترش کمی آموزشعالی و واحدهای آموزشی ، به شدت به کیفیت آموزش صدمه زده است. آن هم در شرایطی که بر اساس آمار اعلام شده از سوی برخی از مسئولین ونهادهای ذیربط ، حدود ۴۰ درصد از دانش آموختگان دانشگاه ها بیکار و یا فاقد شغل مرتبط با تحصیل خود هستند.
5- در دادن مجوز رشته پذیرش دانشجو، به ضوابط ذیربط و در راس آنها وجود حداقلی عضو هیئت علمی با تخصص رشته مرتبط ، کمترتوجه شده که نمونه آن مربوط به رشته تخصصی خودم درپذیرش دانشجو در واحد های دانشگاهی پیام نور ، دانشگاه علمی کاربردی وغیر انتفاعی است که در تعداد قابل توجهی ازآنها حتی یک عضو هیات علمی مرتبط ومقیم وجودندارند.
6- همه پیشکسوتان دانشگاهی می دانند که فلسفه وجودی دورههای علمی کاربردی برای مهارت افزایی کارکنان بخش های مختلف ، آن هم در مقطع کاردانی بوده است متأسفانه طی دو دهه اخیر با گسترش بیرویه این حوزه بدون داشتن امکانات و منابع انسانی و مادی قابل قبول و تولید انبوه در مقاطع مختلف کارشناسی و کارشناسی ارشد به لشکر بیکاران افزوده شده است.
7- تجربه نشان داده است که پولی کردن دانشگاه با هدف درآمدزایی و کمک به کسری بودجه و گسترش آن با عناوین مختلف ، کیفیت آموزش عالی را تحت تاثیر قرار داده است ولذا چنین سیاستی شایسته بازنگری است.
8- موضوع سرقت علمی ، همواره یکی از دلمشغولی های دلسوختگان آموزش عالی بوده و هست. بخشی از این معضل به اعضای هیئت علمی مربوط است که اگر دقت علمی و صبوری لازم را داشته باشند، هیچ دانشجویی در دورههای تکمیلی نمیتواند مرتکب چنین رفتار و عمل زشتی شود. ولی بخش دیگری از این وضعیت به فضای نابسامان علم بازاری و تجاری بر میگردد که متاسفانه برخی از استاد نماها هم در این وادی کارگزاری می کنند و نتیجه آن پایاننامه فروشی، مقاله فروشی ومدرک فروشی و.... است. انتظار این است که نهادهای مرتبط در قوای قضائیه و مجریه در این موضوع با قاطعیت ورود کنند و مطمئن باشند که دانشگاهیان واقعی و دلسوخته ، پشتیبان آنها خواهند بود .
9- متاسفان مهاجرت مغزها در سالهای اخیر سرعت بیشتری گرفته است. مسئولین ذیربط در کشورهای مقصد به راحتی نخبگان ما را شناسایی و زمینه جذب آنها را فراهم میکنند. باید بصورت جدی علل و عوامل موثر بر آن رابررسی کرد وبا اقدامات ایجابی ونه سلبی مانع از هجرت سرآمدان و نخبگان کشور شد .
10- سرمایه گذاری در آموزش از ابتدایی تا عالی یک امر زیربنایی و اساسی است. در همین راستا باید به دانشگاهها و رفع مشکلات آنها و همچنین رفع نیازهای اساسی دانشگاهیان به ویژه اساتید جوان که غالباً نخبگان مورد اشاره در بند ۹ این یادداشت می باشند ، توجه ویژه کرد.
11- تجدیدنظرهای اعمال شده در آیین نامه ارتقا در سنوات گذشته و نهایتاً آخرین آیین نامه در حال اجرا ، اشکالاتی دارد که بیتأثیر در افت کیفیت آموزش عالی نبوده است که غالباً گلهمندی کمی گرایی از آن به گوش میرسد. چگونه می توان پذیرفت ، به خصوص در حوزه علوم انسانی و اجتماعی که یک عضو هیئت علمی در یک دوره چهار ساله همراه با وظیفه اصلی خود به عنوان مدرس ، بیش از ۶۰ مقاله و بعضا تالیف ویا ترجمه چندکتاب داشته باشد؟
12- پتانسیل شایان توجهی با عنوان کانون اساتید بازنشسته دانشگاههای کشور با همت دلسوختگان دانشگاهی با تدوین اساسنامه و ارائه آن به وزارت کشور شکل گرفته و در شرف اخذ مجوز است. این مجموعه عظیم و ظرفیت علمی سرشار از تجارب در سطوح مختلف سیاستگزاری و اجرایی ، می تواند به عنوان بازوی کمکی قوی ،مجموعه آموزش عالی کشور را یاری رساند.
در خاتمه سعادت و سلامتی ملت نجیب وصبورایران و به ویژه دانشگاهیان فرهیخته و سربلندی و پایداری کشور عزیزمان رادرسایه سیاستگذاری ها واقدامات مبتنی برتجربه ها وخردجمعی حاصل از استفاده از تمامی ظرفیتها ، ازدرگاه ایزد یکتا مسئلت دارم .
استاد تمام مددکاری اجتماعی دانشگاه و رییس مجمع صنفی اعضای هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
سال جدید تحصیلی را در حالی آغاز کردهایم که هموطنانمان درگیر با ویروس کووید 19 هستند و سربازان حوزه سلامت در راه مبارزه با این بیماری بیش از 160 شهید دادهاند. از سوی دیگر تورم لجامگسیختهای در جامعه موج میزند که گویا هیچ نظارتی بر آن نیست. مسائل مربوط به معیشت مردم به حدی است که قلب هر انسان با شرف و وطن پرستی را به درد میآورد. در چنین شرایطی که فشار بر مردم زیاد است، بنا به نظر کارشناسان اضطراب باعث کاهش قدرت دفاعی بدن و افزایش ابتلا به ویروس کرونا می شود.
50 سال حضور و خدمت در حوزه خدمات اجتماعی به عنوان معلم و کارشناس مددکاری اجتماعی در دفاع از حریم انسان@ها و حفظ شان و منزلت مخاطبان حرفه سعی در عمل به تکالیف من را بر آن داشته است که صمیمانه و متواضعانه نکاتی را به سیاستگذاران، متولیان و کارگزاران آموزش عالی کشور عرض کنم:
1- همکاری ارزشمند مسئولان محترم وزارت علوم با سازمان برنامه در افزایش حقوق اعضای هیئت علمی در پایان سال 1398 همانند تمام کارکنان کشوری و لشکری موجب قدردانی است هرچند تورم آن را بی اثر کرده است و نمی توان تنها دلیل بی ارزش شدن پول ملی و گرانی را تحریم ها دانست.
2- تجربه آموزش مجازی نشان داد این شیوه در حفظ سلامت مجموعه دانشجویان و دانشگاهیان موثر بوده است. لذا شایسته است این روند تا رسیدن به ایمنی قابل قبول ادامه یابد و نباید به حضور فیزیکی اعضای هیئت علمی و کارکنانی که با دورکاری و نوبت کاری به وظایف خود عمل کنند، اصرار داشت.
3- با کسب تجارب آموزش مجازی وبررسی قوت و ضعف آن میتوان با ابداع روش های نو نسبت به ارتقاء کیفی این سیستم آموزشی کمک کرد. چرا که به جهت عدم ارتباط واقعی استاد و دانشجو در فضای کلاسی و محدودیتهای فضای مجازی در مشارکت حداکثری دانشجویان به زعم اینجانب کیفیت آموزش عالی افت کرده است.
4- متولیان ارشدنظام آموزشی بهتر از همه می دانند که گسترش کمی آموزشعالی و واحدهای آموزشی ، به شدت به کیفیت آموزش صدمه زده است. آن هم در شرایطی که بر اساس آمار اعلام شده از سوی برخی از مسئولین ونهادهای ذیربط ، حدود ۴۰ درصد از دانش آموختگان دانشگاه ها بیکار و یا فاقد شغل مرتبط با تحصیل خود هستند.
5- در دادن مجوز رشته پذیرش دانشجو، به ضوابط ذیربط و در راس آنها وجود حداقلی عضو هیئت علمی با تخصص رشته مرتبط ، کمترتوجه شده که نمونه آن مربوط به رشته تخصصی خودم درپذیرش دانشجو در واحد های دانشگاهی پیام نور ، دانشگاه علمی کاربردی وغیر انتفاعی است که در تعداد قابل توجهی ازآنها حتی یک عضو هیات علمی مرتبط ومقیم وجودندارند.
6- همه پیشکسوتان دانشگاهی می دانند که فلسفه وجودی دورههای علمی کاربردی برای مهارت افزایی کارکنان بخش های مختلف ، آن هم در مقطع کاردانی بوده است متأسفانه طی دو دهه اخیر با گسترش بیرویه این حوزه بدون داشتن امکانات و منابع انسانی و مادی قابل قبول و تولید انبوه در مقاطع مختلف کارشناسی و کارشناسی ارشد به لشکر بیکاران افزوده شده است.
7- تجربه نشان داده است که پولی کردن دانشگاه با هدف درآمدزایی و کمک به کسری بودجه و گسترش آن با عناوین مختلف ، کیفیت آموزش عالی را تحت تاثیر قرار داده است ولذا چنین سیاستی شایسته بازنگری است.
8- موضوع سرقت علمی ، همواره یکی از دلمشغولی های دلسوختگان آموزش عالی بوده و هست. بخشی از این معضل به اعضای هیئت علمی مربوط است که اگر دقت علمی و صبوری لازم را داشته باشند، هیچ دانشجویی در دورههای تکمیلی نمیتواند مرتکب چنین رفتار و عمل زشتی شود. ولی بخش دیگری از این وضعیت به فضای نابسامان علم بازاری و تجاری بر میگردد که متاسفانه برخی از استاد نماها هم در این وادی کارگزاری می کنند و نتیجه آن پایاننامه فروشی، مقاله فروشی ومدرک فروشی و.... است. انتظار این است که نهادهای مرتبط در قوای قضائیه و مجریه در این موضوع با قاطعیت ورود کنند و مطمئن باشند که دانشگاهیان واقعی و دلسوخته ، پشتیبان آنها خواهند بود .
9- متاسفان مهاجرت مغزها در سالهای اخیر سرعت بیشتری گرفته است. مسئولین ذیربط در کشورهای مقصد به راحتی نخبگان ما را شناسایی و زمینه جذب آنها را فراهم میکنند. باید بصورت جدی علل و عوامل موثر بر آن رابررسی کرد وبا اقدامات ایجابی ونه سلبی مانع از هجرت سرآمدان و نخبگان کشور شد .
10- سرمایه گذاری در آموزش از ابتدایی تا عالی یک امر زیربنایی و اساسی است. در همین راستا باید به دانشگاهها و رفع مشکلات آنها و همچنین رفع نیازهای اساسی دانشگاهیان به ویژه اساتید جوان که غالباً نخبگان مورد اشاره در بند ۹ این یادداشت می باشند ، توجه ویژه کرد.
11- تجدیدنظرهای اعمال شده در آیین نامه ارتقا در سنوات گذشته و نهایتاً آخرین آیین نامه در حال اجرا ، اشکالاتی دارد که بیتأثیر در افت کیفیت آموزش عالی نبوده است که غالباً گلهمندی کمی گرایی از آن به گوش میرسد. چگونه می توان پذیرفت ، به خصوص در حوزه علوم انسانی و اجتماعی که یک عضو هیئت علمی در یک دوره چهار ساله همراه با وظیفه اصلی خود به عنوان مدرس ، بیش از ۶۰ مقاله و بعضا تالیف ویا ترجمه چندکتاب داشته باشد؟
12- پتانسیل شایان توجهی با عنوان کانون اساتید بازنشسته دانشگاههای کشور با همت دلسوختگان دانشگاهی با تدوین اساسنامه و ارائه آن به وزارت کشور شکل گرفته و در شرف اخذ مجوز است. این مجموعه عظیم و ظرفیت علمی سرشار از تجارب در سطوح مختلف سیاستگزاری و اجرایی ، می تواند به عنوان بازوی کمکی قوی ،مجموعه آموزش عالی کشور را یاری رساند.
در خاتمه سعادت و سلامتی ملت نجیب وصبورایران و به ویژه دانشگاهیان فرهیخته و سربلندی و پایداری کشور عزیزمان رادرسایه سیاستگذاری ها واقدامات مبتنی برتجربه ها وخردجمعی حاصل از استفاده از تمامی ظرفیتها ، ازدرگاه ایزد یکتا مسئلت دارم .
استاد تمام مددکاری اجتماعی دانشگاه و رییس مجمع صنفی اعضای هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
نظر شما :