تغییر هنجارهای شهری در عصر کرونا

دکتر مجتبی رفیعیان در نشست «تا‌ب‌آوری شهری و اپیدمی کرونا» گفت: سیستم‌های حمل و نقل عمومی، فقر، بی‎خانمانی، حاشیه‌نشینی و سکونت، مباحثی است که با خوانش اثرات همه‌گیری ویروس، باید در اسناد شهرسازی وارد شوند و قرائت جدید پیدا کند. در واقع هم نگرش، هم سیستم اجرا و رویه‌های شهرسازی ‌باید توانایی خودش را در چارچوب اندیشه تا‌ب‌آوری تقویت کند.

به گزارش عطنا، نشست «تا‌ب‌آوری شهری و اپیدمی کرونا» به مناسبت هفته پژوهش، به همت دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه‌طباطبایی، شنبه، 15 آذرماه به‌صورت برخط برگزار شد.

در این نشست دکتر خلیل حاجی‌پور، عضو هیئت علمی‌شهرسازی دانشگاه شیراز، دکتر محمد شیخی، دانشیار برنامه‌ریزی اجتماعی دانشگاه علامه‌طباطبایی، دکتر رضا خیرالدین، دانشیار شهرسازی دانشگاه علم و صنعت، دکتر مجتبی رفیعیان، دانشیار شهرسازي دانشگاه تربیت مدرس، دکتر ناصر برک‌پور، دانشیار شهرسازی دانشگاه هنر، دکتر فرزانه ساسانپور دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، دکتر مائده هدایتی‌فرد، دانش‌آموختۀ دکتری شهرسازی دانشگاه علم و صنعت و دکتر غلامرضا لطیفی، دانشیار ‌برنامه‌ریزی اجتماعی دانشگاه علامه‌طباطبایی به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند.

دکتر مجتبی رفیعیان، دانشیار شهرسازي دانشگاه تربیت مدرس در این نشست گفت: «بیماری کووید-19 برخلاف بسیاری از مخاطراتی که در گذشته اتفاق می‌افتاد از جهت زمانی و مقیاس عمل و زمان اخطار و نیازهای مراقبتی بسیار طولانی‎تری نیاز دارد.

معمولاً بیماری‌ها در عرض یک یا دو روز یا یک یا دو هفته از بین می‌رفت ولی این بار این بیماری قریب به یکسال گریبان‌گیر ماست. پیش‌بینی می‌شود که تا سال آینده هم به طور مستمر بیشتر دنیا را درگیر خود کند.

یکی از رسالت‌های اساسی شهرسازی تغییر در هنجارهای برخورد با شهر است. چه در مقیاس سلول‌های کوچک شهر و چه در مقیاس کلان.

سیستم‌های حمل و نقل عمومی، فضا، فقر و بی‎خانمانی، حاشیه‌نشینان و مسئله سکونت مباحثی است که با خوانش اثرات همه‌گیری ویروس باید در اسناد شهرسازی وارد شوند و قرائت جدید پیدا کنند.

آن چیزی که ما در شهرسازی با روال‌های جاری و عادی طی می‌کردیم به چالش کشیده شده و من تصور می‌کنم این بیماری را شاید ما به صورت زمانی پشت سر بگذاریم اما اثر آن و ردپای آن را در طولانی مدت ما نمی‌توانیم پاک کنیم و در واقع هم نگرش و هم سیستم اجرا و رویه‌های شهرسازی می‌باید توانایی خودشان را در چارچوب اندیشه تا‌ب‌آوری برای این موضوع باز کنند».