فرشاد مومنی، مسعود نیلی و نوبخت را به مناظره فراخواند

رییس موسسه مطالعات دین و اقتصاد در بخشی ازاین مصاحبه گفته است: به گواه گزارش‌های رسمی منتشره درزمینه بودجه خانوار دردوره سال‌های ٨٤ به بعد، ما با یک فروپاشی بی‌سابقه طبقه متوسط درآمدی و گسترش بی‌سابقه فقر روبرو هستیم.

این مسئله،اقتصاد ایران راهم زمان بابحران عرضه کل، بابحران تقاضای مؤثر نیزروبروکرده، درشرایطی که فقرگسترده است، ‌ افزایش قیمت‌ها هزینه‌های تولید را افزایش‌ می‌دهد و این باعث می‌شود باز دوباره بخشی از کسانی که در آستانه فروغلتیدن در فقر بودند، فرو بغلتند.

 آنها به جای اینکه از این ماجرا عبرت بگیرند و این واقعیت‌ها را آن‌طوری که هست‌، ببینند، آمدند به این مسئله دامن‌ زدند که ما سیاست‌های تورم ‌زا اتخاذ کردیم بدون اینکه با تورمی رو‌رو شویم. به‌نظر من این یک مسئله خیلی حیاتی است وباید امیدواربود که ان‌شاءالله دریک بحث مستقلی به آن پرداخته شود.

مومنی در ادامه این بخش از مصاحبه افزوده است : من از این فرصت استفاده کرده وبرای مناظره رودررو بامسعود نیلی وسخنگوی دولت در این زمینه اعلام می‌کنم، به خاطر اینکه اگر به سیاست‌گذاران کلیدی کشور هم این تحلیل اشتباه منتقل شود و آنها هم تصور کنند که هنوز هم جا برای واردکردن فشارهای جدید و تحمیل کردن بر عامه مردم و تولیدکنندگان وجود دارد. من هشدار می‌دهم کشور می‌تواند در معرض اوضاع‌واحوال خیلی پیچیده‌تری قرار گیرد و خیلی حیاتی است که یک گفت‌وگوی ملی در این زمینه صورت بگیرد تا دولت از این اشتباه فاحش نجات پیدا کند.

وی در ارتباط با نحوه برخورد پیروان ئیدونولوژیک تئوری گفته :واقعا آدم متأثر می‌شود. وارد این وادی‌ها نشوید. در سایت فرارو، برخی از این آقایان خیلی هتاکانه گفته بودند ماها بی‌سوادیم و چیزی نمی‌دانیم و اخلاق و راهکار هم نداریم. آنها با من تماس گرفتند و گفتند شما چه می‌گویید. من هم گفتم از نظرمن اینها نه بی‌اخلاق و نه بی‌سواد هستند، شناخت اینها از واقعیت‌های ایران کافی نیست و بنیه کافی روش‌شناختی هم ندارند که محدودیت‌های تئوری بازار را درک کنند و تئوری را با ایدئولوژی اشتباه نگیرند.

استاد دانشگاه علامه این برخورد ها را این گونه ریشه یابی کرده است: نقطه عزیمت باورهای روش‌شناختی اینها این است که با فرض اطلاعات کامل، تحلیل‌های اقتصادی را شروع می‌کنند، بعد به‌طور طبیعی هرکس را که جور دیگری فکر می‌کند نادان و مغرض فرض می‌کنند چون بر این باورند که به علم محرزشده اشراف دارند. اگر دقت کرده باشید، نئوکلاسیک‌های وطنی ایران آنهایی که به‌خصوص درجه خویشتن‌داری کمتری دارند، همین هتاکی را دارند. این مسئله قابل‌ درک است و به نظر من در یک فضای آرام علمی می‌شود این معضل را حل‌وفصل کرد؛ اگر واقعا مسئله علم باشد.

منبع: شرق