در نشست تخصصی ارتباطات مطرح شد:
رشتۀروابط عمومی باید هویت مستقل خود را بازیابد
حسین علی افخمی در نشست تخصصی ارتباطات گفت: مشکل اساسی رشتۀ روابط عمومی هویت استعمار این شده است.
در ابتدای این نشست دکتر قدیمی استاد رشتۀ روابط عمومی دلیل اصلی عدم حضور فعال دانشجویان را ساختاری دانست و گفت: علوم انسانی و علوم اجتماعی به صورت بنیادی در کشورمان دچار مشکلاند، آموزش این رشتهها پرچالش است بنابراین کلاسها محتوای جذابی که دانشجو احساس کند با آن ارتباط دارد و لمسش کند و به حل مسائلش کمک کند نیست.
اسماعیل قدیمی در ادامه مشکل علوم انسانی و علوم اجتماعی را نبود آمارها و نظریههای مرتبط با جامعۀ ایرانی دانست و گفت: در واقع این دانشجویان وقتی به کلاس ما میآیند چیزی را که از ما میشنوند که با زندگی روزمرۀ خود، با مشکلات خود، با نگاه خود،با درک و با آن سیستم فکریشان هماهنگی ندارد، طبیعتاً کلاسهای بحث مربوط به جوامع دیگرو نظریههای جوامع دیگر می باشد که زیاد این مطالب برای بچهها ملموس نیست.
وی با اشاره به تحقیق خود در زمینۀ آسیبشناسی روابط عمومی در ایران، به این نکته اشاره کرد که در کشور ما متأسفانه روابط عمومیها به عنوان یک سری واحد های کاملاً ناکارآمد شدهاند، برای مثال وقتی وقتی معاون روابط عمومی یک سازمان بزرگ میگوید روابط عمومی اینجا کار زیادی ندارد بنابراین دور از ذهن نیست که این مطالبی که ما سر کلاس تدریس میکنیم دانشجویان گوش نمیدهند، چرا که با زندگی روزمرۀ آنها هماهنگ نیست.
او ادامه داد: بر اساس تحقیق من در چهار وزارتخانه روابط عمومیها شبیه تبعیدگاه بوده و افراد غیر مرتبط بودند و بیشتر افراد درونگرا بودند در صورتی که روابط عمومی باید فردی برونگرا و بذله گو باشد، سیاستها درست نبود، مسؤلیتها درست تقسیم نشده بود و نتیجۀ من از تحقیق این بود که ما تا روابط، ساختارها و انگیزهها را ایجاد نکنیم، روابط به همین صورت باقی می ماند، بنابراین ما بایستی برای آموزش روابط عمومی در حوزه دانشگاهی کارهایمان را دسته بندی کنیم، برای این رشته تاریخچه درست و دقیق و آرشیو داشته باشیم.
سخنران بعدی این نشست دکتررحمان سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی بود. وی در ابتدای سخنانش ضمن وارد دانستن انتقادهای دکتر قدیمی، این نکته را حائز اهمیت دانست که باید نقاط مثبت را هم دید.
او ضمن اشاره به این موضوع تصریح کرد: اما من همیشه نقاط مثبت ماجرا را هم نگاه میکنم، درست است که در حال حاضر روابط عمومی در جایگاه واقعی خود قرار ندارد اما واقعیت این است که ما اگر بخواهیم به طور نسبی به این قضیه نگاه کنیم در سالهای اخیرشاهد افزایش کمی فعالیتها در حوزۀ روابط عمومی هستیم، برای مثال در زمینۀ متون امروزه منابع بیشتری نسبت به قدیم وجود دارد، یا امروزه نسبت به گذشته این رشته و شغل شناخته تر شده است و هر سازمانی این واحد را داراست و این واقعیتی است که به مرور زمان خودش را دارد نشان میدهد.
عضو هیئت علمی دانشکده ارتباطات خاطر نشان کرد: ما به مسائل نباید زیاد ایده آل نگاه کنیم، بلکه این مشکلات برای همه رشتهها حتی غیر از علوم انسانی است و ما باید نسبت به آینده امیدوار باشیم.
او با تأکید بر اینکه مشکلاتی وجود دارد اظهار داشت: برخی افرادی که در زمینه اطلاع رسانی فعالیت میکنند به دلیل تقسیم کار اجتماعی و مناسبت و جایگاه سیاسی است و نه بر اساس تخصص و فعالیت حرفهای، بنابراین وقتی اشرافی به مسائل نداشته باشد دیگر برای نوآوری جایی وجود ندارد و حتی اگر ایده جدیدی مطرح شود به اون توجه هم نمیکند.و یکی از مشکلات مهم در روابط عمومی حضور افراد غیر متخصص در این واحدها هستند و این افراد کسانی هستند که دانش آکادمیک روابط عمومی ندارند و به شکل سنتی و تجربه وار فعالیت میکنند.
سعیدی همچنین اظهار داشت: درواقع امروزه علم بایستی به تجربه کمک کند تا این چنین فعالیتها شکل علمی به خود بگیرد. مشکل دیگر وجود افرادی است که تخصص غیر تخصص دارند مثلاً مدیرانی که تخصص دارند امانه درحوزه علوم انسانی و روابط عمومی.
در ادامۀ این نشست، دکتر فتحی نیا از استادان رشتۀ روابط عمومی به ایراد سخنان خود پرداخت. این استاد روابط عمومی با اشاره به این مسئله که جامعه سنتی به سمت جامعه شبکه ای حرکت کرده گفت: برخلاف این حرکت ولی همچنان نگاه به روابط عمومی همون نگاه سنتی مانده است که در واقع روابط عمومی در جامعه تودهای پی گرفته میشد.
وی افزود: ما در حال حاضر در جامعهای که با گسترش ارتباطات مجازی و اینترنتی با مخاطبانی طرف هستیم که خودشان دست به تولید پیام میزنند و این باعث دگرگون شدن حوزۀ روابط عمومی میشود.
او ضمن اظهار تأسف از غفلتی که به این موضوع میشود بیان کرد: ما همچنان با روابط عمومیهایی در سازمانها روبرو هستیم که مسئلۀ آنها جذب مخاطب به عنوان مشتری سازمانی است،در صورتی که در این فضای جدید اون رگۀ مدیریت ارتباط سازمان با رسانه ها در واقع ابعاد جدیدی پیدا کرده و خیلی مهم شده است.
فتحی با اشاره به تحولی که شبکههای اجتماعی ایجاد کردند خاطر نشان کرد: مسؤل روابط عمومی در دو سال پیش با مسئله کانال تلگرامی سازمان اصلا مواجه نبود، شکل ارتباطش اگر کارش ایجاب میکرد در واقع ممکن بود که تعاملات محدودی با رسانه ها داشته باشد و اگر ایجاب نمیکرد تعاملش با مشتریان سازمان خودش بود. در واقع این موضوع در حوزۀ آموزش روابط عمومی هم وجود دارد که سرفصلهای فعلی همگی همان دید سنتی و قدیمی را دارند.
وی افزود: اساساً بعد از این گسترشی که در حوزه ارتباطات بوجود آمده است، ایجاب میکند که ما این حوزه را مورد بازنگری قرار بدهیم سرفصلهای جدید را که قبلاً موضوعیتی نداشتند. در واقع اساساً این فضا دیگر مسائل قدیمی را نمی پذیرد و الان سازمانها با مخاطبانی روبرو هستند که بسیار کارشناستر از مسئولین روابط عمومی خودشان هستند.
استاد رشتۀ روابط عمومی بازنگری در حوزۀ روابط عمومی را لازم دانست و اظهار داشت: ما باید الزامات جدید این حوزه را که ناشی از قرار گرفتن در جامعه شبکهای هست را درنظر بگیریم و سرفصلها و کتابهای جدید را به این حوزه اضافه کنیم.
دکتر جعفری سخنرانی این نشست بود که به ذکر چند نکته پرداخت. وی با نقد به نگاه سنتی موجود در روابط عمومی گفت: ما دیگر باید نگاه سنتی به روابط عمومی را کنار بگذاریم، امروزه با توجه به تغییراتی که در سطح جهان رخ میدهد ما باید یک نگاه نو به روابط عمومی داشته باشیم.
جعفری با اشاره به اینکه در دنیای جدید با موارد یا بخشهای جدیدی مواجه هستیم و یکی از این موارد سرمایۀ اجتماعیاست افزود: در واقع رسالت روابط عمومیها این است که یا سرمایه اجتماعی ایجاد کنند یا آن را تقویت کنند، از این نگاه روابط عمومیها بین سازمانها و نهادها و رؤسا و کارکنان و مخاطبان آن پیوستگی را ایجاد کنند و منظر دیگر مدیریت استراتژیک است با توجه به این منظر ما بایستی نقاط ضعف و قوت درونی و فرصت ها و تهدیدهای بیرونی را حساب کنیم.
وی درپایان به این مورد اشاره کرد اگر بتوانیم تسهیلگری را به عنوان راهکار در نظر گیریم بسیار پیشرفت میکنیم.
در بخش دیگر این نشست، فرصتی برای دانشجویان اختصاص داده شد تا سؤالهای خود را بپرسند، دانشجویان نیز مسائلی همچون چرا امکانات مرتبط به رشتۀ روابط عمومی فراهم نیست، قدیمی بودن منابع آزمون کارشناسی ارشد و همچنین چارت درسی و همچنین چرا بر استادان به منظور آنکه مشخص شود طبق شرح درس ارائه شده تدریس میکنند یا خیر نظارت نمیشود مطرح کردند.
در قسمت آخر این نشست استادان حاضر در این جلسه به سؤالهای مطرح شده پاسخ دادند. دکتر رحمان سعیدی در جواب سؤال دانشجویان مربوط به کمبود امکانات گفت: ماباید ببینیم خود مسؤلین و سازمان چه امکاناتی دارند که برای بچهها امکانات فراهم کنند. اگر مسؤلین خود دچار مشکلات و محدودیتهای خاص قانونی یا بودجهای داشته باشند با توجه به اینها باید انتظار داشت تا انتظاری واقعبینانه باشد.
دکتر فتحی دربارۀ قدیمی بودن منابع گفت: این ایراد صحیح است و علتش این است که ما چه لحاظ نهادی چه به لحاظ ساختاری، خصوصاً به در نظریهها مکانیزیمهای لازم را برای یافتن و یا ترجمۀ منابع نداریم.
دکتر افخمی در پاسخ به دیگر سئوالهای مطرح شده همچون نبود نظارت، چارت درسی قدیمی، نبود ارتباط با بیرون دانشگاه گفت: ما بایستی یک نوع استاندارد سازی در حوزه متون داشته باشیم، شرح درس باید به گونهای باشد که ارائه شود بدون ذکر منبع و یک سری انتظار از دانشجو در رابطه با اون موضوع ذکر شود مثلاً مهارتش این ها باشد، در واقع چنین شرح درسی در وزارت علوم وجود ندارد.
مدیر گروه روابط عمومی ضمن بیان این نکته که در حال بررسی یک شرح درس جدید هستیم گفت: برای لیسانس تقریباً برای هر درسی سه منبع را مشخص میکنیم. در رابطۀ با اجرای چارتهای درسی و اجرائی کردن آنها، نیاز به مکانیزم نظارتی است.
وی ضمن اشاره به اینکه برای ارتباط با بیرون دانشگاه نیازمند حمایت مسؤلان دانشگاه است بیان کرد: مسئله در مورد رشتههای علوم انسانی ارتباط دانشگاه با اجتماع و بحثهای مختلف آن است.
او در رابطه با سوال تئوری بودن صرف درسهای این رشته گفت: باید همراه با تئوری کار عملی باشد ولی لازمهاش این است که اول مطالعه تئوریک داشته باشیم سپس ببینیم در عمل کجا این مطالعه به کار ما میآید.
افخمی مشکل رشته روابط عمومی را هویت استعمار شدۀ این رشته دانست و تصریح کرد: ما دوازده سال در دانشکده علوم اجتماعی بودیم که ما را رشتهای بیهویت کردند و حتی ما را به عنوان گروه آموزشی به رسمیت نمیشناختند، ما کد آموزشی داشتیم و با رشتههای دیگر مانند جامعهشناسی هیچ فرقی نداشتیم، اما به تازگی و درسال گذشته هویت رشتهای پیدا کردیم، منتهی هویت رشتهای استعمار شده، به این مفهوم که ما یک بار هویت داشتیم و آن را از ما گرفتند که در حال حاضر در پی بازسازی آن هستیم. هویت ما موقعی مستقل است که بیست استاد در این جا حضور داشته باشند، معاون آموزشی و رئیس دانشکده در این جا حضور داشته باشند و ما را به رسمیت بشناسند، اما هنوز آموزش سربرگهای با عنوان گرایش روابط عمومی چاپ میکند، ما گرایش نیستیم، رشته هستیم.
به گزارش عطنا، نشست تخصصی ارتباطات یک شنبه 21 آذر ماه در سالن شهید همت با حضور جمعی از دانشجویان و استادان حوزۀ ارتباطات برگزار شد. در این نشست که به مناسبت هفتۀ پژوهش تشکیل شد، مسائل مربوط به رشته و حوزۀ روابط عمومی آسیبشناسی و راهکارهایی ارائه شد.
در ابتدای این نشست دکتر قدیمی استاد رشتۀ روابط عمومی دلیل اصلی عدم حضور فعال دانشجویان را ساختاری دانست و گفت: علوم انسانی و علوم اجتماعی به صورت بنیادی در کشورمان دچار مشکلاند، آموزش این رشتهها پرچالش است بنابراین کلاسها محتوای جذابی که دانشجو احساس کند با آن ارتباط دارد و لمسش کند و به حل مسائلش کمک کند نیست.
اسماعیل قدیمی در ادامه مشکل علوم انسانی و علوم اجتماعی را نبود آمارها و نظریههای مرتبط با جامعۀ ایرانی دانست و گفت: در واقع این دانشجویان وقتی به کلاس ما میآیند چیزی را که از ما میشنوند که با زندگی روزمرۀ خود، با مشکلات خود، با نگاه خود،با درک و با آن سیستم فکریشان هماهنگی ندارد، طبیعتاً کلاسهای بحث مربوط به جوامع دیگرو نظریههای جوامع دیگر می باشد که زیاد این مطالب برای بچهها ملموس نیست.
وی با اشاره به تحقیق خود در زمینۀ آسیبشناسی روابط عمومی در ایران، به این نکته اشاره کرد که در کشور ما متأسفانه روابط عمومیها به عنوان یک سری واحد های کاملاً ناکارآمد شدهاند، برای مثال وقتی وقتی معاون روابط عمومی یک سازمان بزرگ میگوید روابط عمومی اینجا کار زیادی ندارد بنابراین دور از ذهن نیست که این مطالبی که ما سر کلاس تدریس میکنیم دانشجویان گوش نمیدهند، چرا که با زندگی روزمرۀ آنها هماهنگ نیست.
او ادامه داد: بر اساس تحقیق من در چهار وزارتخانه روابط عمومیها شبیه تبعیدگاه بوده و افراد غیر مرتبط بودند و بیشتر افراد درونگرا بودند در صورتی که روابط عمومی باید فردی برونگرا و بذله گو باشد، سیاستها درست نبود، مسؤلیتها درست تقسیم نشده بود و نتیجۀ من از تحقیق این بود که ما تا روابط، ساختارها و انگیزهها را ایجاد نکنیم، روابط به همین صورت باقی می ماند، بنابراین ما بایستی برای آموزش روابط عمومی در حوزه دانشگاهی کارهایمان را دسته بندی کنیم، برای این رشته تاریخچه درست و دقیق و آرشیو داشته باشیم.
سخنران بعدی این نشست دکتررحمان سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی بود. وی در ابتدای سخنانش ضمن وارد دانستن انتقادهای دکتر قدیمی، این نکته را حائز اهمیت دانست که باید نقاط مثبت را هم دید.
او ضمن اشاره به این موضوع تصریح کرد: اما من همیشه نقاط مثبت ماجرا را هم نگاه میکنم، درست است که در حال حاضر روابط عمومی در جایگاه واقعی خود قرار ندارد اما واقعیت این است که ما اگر بخواهیم به طور نسبی به این قضیه نگاه کنیم در سالهای اخیرشاهد افزایش کمی فعالیتها در حوزۀ روابط عمومی هستیم، برای مثال در زمینۀ متون امروزه منابع بیشتری نسبت به قدیم وجود دارد، یا امروزه نسبت به گذشته این رشته و شغل شناخته تر شده است و هر سازمانی این واحد را داراست و این واقعیتی است که به مرور زمان خودش را دارد نشان میدهد.
عضو هیئت علمی دانشکده ارتباطات خاطر نشان کرد: ما به مسائل نباید زیاد ایده آل نگاه کنیم، بلکه این مشکلات برای همه رشتهها حتی غیر از علوم انسانی است و ما باید نسبت به آینده امیدوار باشیم.
او با تأکید بر اینکه مشکلاتی وجود دارد اظهار داشت: برخی افرادی که در زمینه اطلاع رسانی فعالیت میکنند به دلیل تقسیم کار اجتماعی و مناسبت و جایگاه سیاسی است و نه بر اساس تخصص و فعالیت حرفهای، بنابراین وقتی اشرافی به مسائل نداشته باشد دیگر برای نوآوری جایی وجود ندارد و حتی اگر ایده جدیدی مطرح شود به اون توجه هم نمیکند.و یکی از مشکلات مهم در روابط عمومی حضور افراد غیر متخصص در این واحدها هستند و این افراد کسانی هستند که دانش آکادمیک روابط عمومی ندارند و به شکل سنتی و تجربه وار فعالیت میکنند.
سعیدی همچنین اظهار داشت: درواقع امروزه علم بایستی به تجربه کمک کند تا این چنین فعالیتها شکل علمی به خود بگیرد. مشکل دیگر وجود افرادی است که تخصص غیر تخصص دارند مثلاً مدیرانی که تخصص دارند امانه درحوزه علوم انسانی و روابط عمومی.
در ادامۀ این نشست، دکتر فتحی نیا از استادان رشتۀ روابط عمومی به ایراد سخنان خود پرداخت. این استاد روابط عمومی با اشاره به این مسئله که جامعه سنتی به سمت جامعه شبکه ای حرکت کرده گفت: برخلاف این حرکت ولی همچنان نگاه به روابط عمومی همون نگاه سنتی مانده است که در واقع روابط عمومی در جامعه تودهای پی گرفته میشد.
وی افزود: ما در حال حاضر در جامعهای که با گسترش ارتباطات مجازی و اینترنتی با مخاطبانی طرف هستیم که خودشان دست به تولید پیام میزنند و این باعث دگرگون شدن حوزۀ روابط عمومی میشود.
او ضمن اظهار تأسف از غفلتی که به این موضوع میشود بیان کرد: ما همچنان با روابط عمومیهایی در سازمانها روبرو هستیم که مسئلۀ آنها جذب مخاطب به عنوان مشتری سازمانی است،در صورتی که در این فضای جدید اون رگۀ مدیریت ارتباط سازمان با رسانه ها در واقع ابعاد جدیدی پیدا کرده و خیلی مهم شده است.
فتحی با اشاره به تحولی که شبکههای اجتماعی ایجاد کردند خاطر نشان کرد: مسؤل روابط عمومی در دو سال پیش با مسئله کانال تلگرامی سازمان اصلا مواجه نبود، شکل ارتباطش اگر کارش ایجاب میکرد در واقع ممکن بود که تعاملات محدودی با رسانه ها داشته باشد و اگر ایجاب نمیکرد تعاملش با مشتریان سازمان خودش بود. در واقع این موضوع در حوزۀ آموزش روابط عمومی هم وجود دارد که سرفصلهای فعلی همگی همان دید سنتی و قدیمی را دارند.
وی افزود: اساساً بعد از این گسترشی که در حوزه ارتباطات بوجود آمده است، ایجاب میکند که ما این حوزه را مورد بازنگری قرار بدهیم سرفصلهای جدید را که قبلاً موضوعیتی نداشتند. در واقع اساساً این فضا دیگر مسائل قدیمی را نمی پذیرد و الان سازمانها با مخاطبانی روبرو هستند که بسیار کارشناستر از مسئولین روابط عمومی خودشان هستند.
استاد رشتۀ روابط عمومی بازنگری در حوزۀ روابط عمومی را لازم دانست و اظهار داشت: ما باید الزامات جدید این حوزه را که ناشی از قرار گرفتن در جامعه شبکهای هست را درنظر بگیریم و سرفصلها و کتابهای جدید را به این حوزه اضافه کنیم.
دکتر جعفری سخنرانی این نشست بود که به ذکر چند نکته پرداخت. وی با نقد به نگاه سنتی موجود در روابط عمومی گفت: ما دیگر باید نگاه سنتی به روابط عمومی را کنار بگذاریم، امروزه با توجه به تغییراتی که در سطح جهان رخ میدهد ما باید یک نگاه نو به روابط عمومی داشته باشیم.
جعفری با اشاره به اینکه در دنیای جدید با موارد یا بخشهای جدیدی مواجه هستیم و یکی از این موارد سرمایۀ اجتماعیاست افزود: در واقع رسالت روابط عمومیها این است که یا سرمایه اجتماعی ایجاد کنند یا آن را تقویت کنند، از این نگاه روابط عمومیها بین سازمانها و نهادها و رؤسا و کارکنان و مخاطبان آن پیوستگی را ایجاد کنند و منظر دیگر مدیریت استراتژیک است با توجه به این منظر ما بایستی نقاط ضعف و قوت درونی و فرصت ها و تهدیدهای بیرونی را حساب کنیم.
وی درپایان به این مورد اشاره کرد اگر بتوانیم تسهیلگری را به عنوان راهکار در نظر گیریم بسیار پیشرفت میکنیم.
در بخش دیگر این نشست، فرصتی برای دانشجویان اختصاص داده شد تا سؤالهای خود را بپرسند، دانشجویان نیز مسائلی همچون چرا امکانات مرتبط به رشتۀ روابط عمومی فراهم نیست، قدیمی بودن منابع آزمون کارشناسی ارشد و همچنین چارت درسی و همچنین چرا بر استادان به منظور آنکه مشخص شود طبق شرح درس ارائه شده تدریس میکنند یا خیر نظارت نمیشود مطرح کردند.
در قسمت آخر این نشست استادان حاضر در این جلسه به سؤالهای مطرح شده پاسخ دادند. دکتر رحمان سعیدی در جواب سؤال دانشجویان مربوط به کمبود امکانات گفت: ماباید ببینیم خود مسؤلین و سازمان چه امکاناتی دارند که برای بچهها امکانات فراهم کنند. اگر مسؤلین خود دچار مشکلات و محدودیتهای خاص قانونی یا بودجهای داشته باشند با توجه به اینها باید انتظار داشت تا انتظاری واقعبینانه باشد.
دکتر فتحی دربارۀ قدیمی بودن منابع گفت: این ایراد صحیح است و علتش این است که ما چه لحاظ نهادی چه به لحاظ ساختاری، خصوصاً به در نظریهها مکانیزیمهای لازم را برای یافتن و یا ترجمۀ منابع نداریم.
دکتر افخمی در پاسخ به دیگر سئوالهای مطرح شده همچون نبود نظارت، چارت درسی قدیمی، نبود ارتباط با بیرون دانشگاه گفت: ما بایستی یک نوع استاندارد سازی در حوزه متون داشته باشیم، شرح درس باید به گونهای باشد که ارائه شود بدون ذکر منبع و یک سری انتظار از دانشجو در رابطه با اون موضوع ذکر شود مثلاً مهارتش این ها باشد، در واقع چنین شرح درسی در وزارت علوم وجود ندارد.
مدیر گروه روابط عمومی ضمن بیان این نکته که در حال بررسی یک شرح درس جدید هستیم گفت: برای لیسانس تقریباً برای هر درسی سه منبع را مشخص میکنیم. در رابطۀ با اجرای چارتهای درسی و اجرائی کردن آنها، نیاز به مکانیزم نظارتی است.
وی ضمن اشاره به اینکه برای ارتباط با بیرون دانشگاه نیازمند حمایت مسؤلان دانشگاه است بیان کرد: مسئله در مورد رشتههای علوم انسانی ارتباط دانشگاه با اجتماع و بحثهای مختلف آن است.
او در رابطه با سوال تئوری بودن صرف درسهای این رشته گفت: باید همراه با تئوری کار عملی باشد ولی لازمهاش این است که اول مطالعه تئوریک داشته باشیم سپس ببینیم در عمل کجا این مطالعه به کار ما میآید.
افخمی مشکل رشته روابط عمومی را هویت استعمار شدۀ این رشته دانست و تصریح کرد: ما دوازده سال در دانشکده علوم اجتماعی بودیم که ما را رشتهای بیهویت کردند و حتی ما را به عنوان گروه آموزشی به رسمیت نمیشناختند، ما کد آموزشی داشتیم و با رشتههای دیگر مانند جامعهشناسی هیچ فرقی نداشتیم، اما به تازگی و درسال گذشته هویت رشتهای پیدا کردیم، منتهی هویت رشتهای استعمار شده، به این مفهوم که ما یک بار هویت داشتیم و آن را از ما گرفتند که در حال حاضر در پی بازسازی آن هستیم. هویت ما موقعی مستقل است که بیست استاد در این جا حضور داشته باشند، معاون آموزشی و رئیس دانشکده در این جا حضور داشته باشند و ما را به رسمیت بشناسند، اما هنوز آموزش سربرگهای با عنوان گرایش روابط عمومی چاپ میکند، ما گرایش نیستیم، رشته هستیم.
نظر شما :